Gerco (19): ‘Mensen die mij kennen vinden het niet raar dat ik dicht’

Dichten, is dat niet ontzettend ouderwets?

“Haha, gedichten worden inderdaad al heel lang geschreven, maar mensen die mij kennen vinden het helemaal niet raar dat ik dicht. Mensen in mijn omgeving spoorden me aan om mijn gedichten te bundelen, zodat andere mensen er iets aan kunnen hebben. In de bundel staan 35 gedichten. Ondertussen heb ik alweer zestien nieuwe klaar.”


Iedereen klopt vast bij jou aan als het weer bijna Sinterklaas is.
“Dat valt wel mee. Wij doen thuis eigenlijk niet echt aan Sinterklaasgedichten. Maar inderdaad, ik schrijf wel vaak gedichten voor anderen, namens mezelf of een hele groep, om iemand te bedanken, bij verjaardagen of jubilea. Dat heb ik van huis meegekregen, we stuurden als gezin altijd een kaartje als iemand het moeilijk had.”

Hoe is het begonnen?
“Pas kwam ik een heel oud papiertje tegen in mijn kast met een gedicht dat ik zelf had geschreven, maar dat ging nergens over. Ik was toen een jaar of tien, denk ik. Vanaf 2010 ging ik wat serieuzer dichten. Ik vind schrijven heel erg leuk en naast gedichten schrijf ik ook columns. Eigenlijk gaan al mijn gedichten over het geloof. Ik ben christelijk opgevoed en het geloof is heel belangrijk voor mij. Vorig jaar heb ik belijdenis gegaan. Dat wil niet zeggen dat ik nu een perfecte christen ben, maar ik wil Zijn pad volgen, zoals dat staat in Psalm 17:3. ‘Ik zet mijn treden in Uw spoor, opdat mij voet niet uit zou glijden’.”

Is dat waar je je inspiratie vandaan haalt?
“Inderdaad, maar ook uit wat ik meemaak en wat er gebeurt in mijn omgeving. Achter elk gedicht zit een verhaal. Ik schreef een gedicht toen de moeder van een hele goede vriendin overleed, na de aanslagen in Parijs, maar bijvoorbeeld ook toen ik twijfelde of ik zou stoppen met mijn studie en op een kruispunt in mijn leven stond. Er komen ook wel eens onderwerpen voor gedichten naar boven als ik ’s nachts wakker lig. Dat schrijf ik dan snel op, anders vergeet ik het.”

Heb je in je kamer een prullenbak staan met in elkaar gepropte, onafgemaakte gedichten?
“Vroeger schreef ik met pen en papier, maar nu maak ik mijn gedichten gewoon op de computer, hoor! En gelukkig zit er backspace-knop op mijn toetsenbord. Soms komt een gedicht er zo uitrollen, soms doe ik er drie dagen over.”


Wat wil je met je gedichten bereiken?
“Ik probeer dingen op te schrijven waar mensen iets aan hebben. Bijvoorbeeld dat mensen die iemand hebben verloren er troost uit kunnen halen. Maar ik wil ook mensen laten nadenken. Met het gedicht ‘Als elke christen christen was’, bijvoorbeeld, ben ik kritisch over mezelf en medechristenen. Want hoe zou de wereld eruitzien als we allemaal écht doen wat Jezus van ons vraagt? Of het veel zal veranderen weet ik niet. Mijn doel is niet geld verdienen, maar een ander tot zegen zijn. Al zijn er maar drie mensen die er iets aan hebben, dan is het al goed.”

Gerco woont in Katwijk, doet dit jaar een tussenjaar en hoopt in september Theologie te gaan studeren. Zijn dichtbundel 'Op de knieën' is te bestellen via deze link én ligt nu bij boekhandel het Baken in Katwijk. Hieronder lees je alvast één van zijn gedichten:


Als elke christen christen was

Als elke christen christen was,
en sprak: de liefdevolle woorden,
van Hèm, Die wij vermoordden,
Die ons trekt met liefdekoorden;
ja, als elke christen christen was,
waren er velen meer, die Zijn stem hoorden.

Als elke christen christen was,
intens met de mens bewogen,
meer keek met vriend’lijk ogen,
zonder zonden te gedogen;
ja, als elke christen christen was,
zouden er velen meer Zijn Naam verhogen.

Als elke christen christen was,
en deed wat Christus deed:
Hij, Die geen mens vergeet,
en Die de zondaar ‘zalig’ heet;
ja, als elke christen christen was,
was ’t aantal groter dat Zijn Naam beleed.

Maak mij, als christen, christen, Heer’,
opdat ik doe wat U beval,
steeds minder in de zonde val;
Uw Woord wil spreken, overal,
ja, maak mij als christen, christen Heer’,
opdat Uw kudde groeien zal.

Gerco Guijt
24 november 2015