“Ik geniet weer van het leven, omdat ik realiseer dat het zo voorbij kan zijn”
Merith is gelovig opgevoed, maar haar geloof werd flink op de proef gesteld toen haar oma overleed. Ze was hier kapot van, had geen motivatie meer voor school en haalde alleen nog maar onvoldoendes. Ze zag het allemaal niet meer zo zitten en belandde een depressie. “Ik dacht: het zou niet veel verschil maken als ik er niet meer zou zijn.”
“Een tijdje terug zat ik een hele tijd niet echt lekker in mijn vel. Dit begon eigenlijk met het nieuws wat we eind 2016 kregen. Mijn oma bleek longkanker te hebben en de vooruitzichten waren voor haar niet zo goed. Mijn vader was hier erg verdrietig over, omdat het zijn moeder was. Mijn moeder probeerde er in die tijd zo veel mogelijk voor mijn vader te zijn. Ik stopte mijn zorgen een beetje weg, omdat ik niet te veel tot last wilde zijn voor mijn ouders. Zij hadden al genoeg aan hun eigen verdriet. Nog geen drie maanden na het bericht overleed mijn oma. Ondanks dat het er al wel zat aan te komen, had het op ons allemaal erg veel impact.”
Gevoelens wegstoppen
“Ik had veel verdriet door het verlies van mijn oma, maar kon dit niet goed uiten. Ik stopte al mijn gevoelens weg. Naar de buitenwereld deed ik alsof alles goed ging, maar thuis sloot ik mezelf op en ging ik in mijn eentje zitten piekeren. Omdat ik mijn gevoelens niet kon uiten kwam ik in een depressie terecht. Op school had ik bijna geen vrienden en veel mensen uit mijn klas hadden het altijd op mij gemunt. Hierdoor werd ik ook nog eens heel onzeker. Uiteindelijk voelde ik me zo slecht dat ik dacht, het hoeft voor mij niet meer. Ik was eigenlijk een beetje levensmoe, om het zo maar te zeggen.”
“Ik heb nooit echt overwogen om er een eind aan te maken, maar heb daar wel veel over nagedacht. Ik heb mijn ouders uiteindelijk verteld hoe slecht het met me ging, omdat ze er steeds om bleven vragen. Op deze momenten voelde God soms heel ver weg, iets wat ik helemaal niet wilde. Ik heb Hem gesmeekt om mij te helpen. Op wonderbaarlijke wijze voelde ik mij daarna een stuk beter. Sindsdien ben ik alleen maar gegroeid in mijn geloof en ben ik heel zeker van mezelf. Ook geniet ik weer van het leven, omdat ik me realiseer dat het zo voorbij kan zijn. Ik ben erg dankbaar dat ik mijn verhaal kwijt kon bij mijn ouders en God, hoe vervelend ik het toen ook vond.”
Door op God te vertrouwen zal het uiteindelijk allemaal goed komen
“Ondanks dat ik nu weer positief in het leven sta en mijn depressie voorbij is, zit het nog steeds niet altijd mee. Naast dat ik al veel mensen heb verloren, kregen we vier weken geleden te horen dat mijn vader darmkanker heeft. Mijn wereld stond weer volledig op z’n kop en ik was heel bang dat ik mijn vader, die net vijftig is geworden zou kwijtraken. Ik dacht aan een situatie van mijn oma en zei tegen mijzelf: dit gaat mij niet weer gebeuren. Ik vertrouw volledig op God en laat de ziekte niet winnen. We praten er als gezin dan ook vaak over en proberen sterk te blijven. Tot nu toe lijkt het er gelukkig op dat mijn vader kan worden genezen, maar de behandelingen worden zwaar.”
Praat erover!
“Natuurlijk is het moeilijk om te blijven geloven in God als ik zie dat mijn vader ziek wordt. Door bepaalde situaties heb ik geleerd om gewoon op God te blijven vertrouwen en dat het dan uiteindelijk goed zal komen. Als ik er nu even doorheen zit, praat ik met God en dat geeft me nieuwe hoop. Voor al de jongeren die ook in zo’n soort situatie zitten; praat er over met je naasten en met God en je zult zien dat het gaat helpen!”
Annejet had ook te maken met een depressie. Ze ervaarde een wonder van God en weet nu dat Hij een plan heeft met haar leven. Lees haar hele verhaal hier.
Geschreven door
Christiaan