‘Vlak voor mijn zelfmoordpoging bad ik voor het eerst sinds tijden’

“Drie jaar geleden werd ik gediagnosticeerd met depressies, in de tijd dat ik opgenomen ben, heb ik te horen gekregen dat ik Borderline heb. Borderline betekent dat ik niet op een goede manier emoties kan verwerken. Andere jongeren praten erover met hun ouders of met vrienden, maar ik kan dat niet zo goed. Ik verwerk mijn verdriet op een verkeerde manier, door mijzelf pijn te doen bijvoorbeeld, of door drank en drugs te gebruiken.”

“In januari probeerde ik zelfmoord te plegen door een overdosis pillen in te nemen. Met spoed werd ik naar het ziekenhuis gebracht en aan de hartbewaking aangesloten. Ik overleefde het en de volgende dag mocht ik alweer naar huis. In de avond probeerde ik het gewoon opnieuw. Daarna ben ik opgenomen.”

“Normaal blijven mensen niet lang in een crisisopvang. Een paar dagen of een paar weken. Niet een paar maanden. Inmiddels ben ik hier tien maanden, in die tijd heb ik meerdere keren geprobeerd zelfmoord te plegen. Een maand geleden was het heel serieus. Ik had een afscheidsbrief geschreven voor mijn ouders en voordat ik de pillen innam bad ik sinds tijden weer tot God. Ik vroeg Hem of Hij mij mee wilde nemen naar de hemel. Ik vertelde dat ik het niet meer aankon, dat ik echt niet meer wilde leven.”

God heeft nog een plan voor mij hier

“Na die poging lag ik drie dagen op de intensive care. Dokters vonden het een wonder dat ik er niets aan had overgehouden. Dat was een teken voor mij. Blijkbaar heeft God nog een plan voor mij hier. Ik heb soms nog momenten dat ik het niet meer zie zitten. Dan herinner ik waarom ik nog hier ben.” 

“Er is veel voor mij gebeden. Mijn kerk steunt mij enorm en ik krijg soms kaartjes van mensen die ik niet eens ken. Ik vind ook heel veel steun bij mijn studentenvereniging. Tijdens het kamp vertelde ik over mijn situatie. Dat was heel heftig voor mij, maar ook voor de anderen. Ze stonden om mij heen en baden voor mij, ze hebben zelfs voor mij gezongen. Het was heel duidelijk dat God daarbij was, dat voelde je aan alles.”

“Ik vind het moeilijk om in God te vertrouwen, waarom moet mij dit overkomen? Toch weet ik zeker dat Hij mij helpt, ook al doet Hij dat niet op de manier die ik zou willen. Sinds de laatste zelfmoordpoging heb ik wel het gevoel dichter bij God te zijn. Bidden met mijn handen gevouwen en met mijn ogen dicht lukt vaak niet. In plaats daarvan schrijf ik liedjes en maak ik muziek. Op die manier heb ik wel het gevoel dat ik God kan bereiken.”

“Het is een wonder dat ik die zelfmoordpoging heb overleeft zonder complicaties. Ik weet dat God bezig is mij te helpen leren om met mijzelf om te gaan, dat geeft mij hoop. Ik moet vertrouwen op Hem, ook al is dat soms moeilijk.”

Heb jij een mooi, ontroerend of inspirerend verhaal dat je met ons wilt delen? Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 06-83673700. Vinden we tof!