GASTCOLUMN: Oma weet het niet meer
Afgelopen weekend was ze er weer. Mijn neefje viert zijn 4e verjaardag en als ik achterin de auto naast haar zit kan ik het niet laten: “Heeft u wel een cadeautje gekocht?” “Voor wie?” vraagt ze verbaasd. Ik leg het haar uit. “Ooh nee! Helemaal vergeten!” Volgens mij heeft u vanochtend een cadeautje met mama gekocht hoor.” zeg ik geruststellend.
“Wanneer ben jij ook alweer jarig?” vraagt ze vervolgens al voor de derde keer dat weekend aan mij. “Ik heb het gisteren nog voor u op moeten schrijven oma, waarom heeft u dat papiertje niet bewaard?” “Oja jongen? Nou schrijf het dan nog maar een keer in mijn agenda!” er verschijnt een lach op haar gezicht. Ze pakt haar agenda uit haar tas en ik vraag haar of ze weet waar we nu ongeveer zijn qua dag. Ze doet een dappere poging die niet eens zo ver van de waarheid afligt. Het is duidelijk een gok. Omdat oma uit Landsmeer komt, heeft ze gelukkig behoorlijk veel pit. Haar directheid en eigenzinnigheid maken dat ik het vaak aandurf om te onderzoeken hoe ze reageert op de harde realiteit van haar eigen vergeetachtigheid. Meestal hebben deze confronterende feiten maar weinig effect… op de lange termijn. Zo vraagt ze vaak waarom niemand haar helpt om het Internet onder de knie te krijgen. Als ik dan uitleg dat we dat echt geprobeerd hebben, maar dat het er voor haar niet meer inzit om dat nog aan te leren op haar leeftijd, is het even pijnlijk stil. Na een paar minuten stelt ze dezelfde vraag wel gewoon weer opnieuw. Dit soort gesprekken zijn ironisch en tegelijkertijd mooi. Haar karakter is nog steeds hetzelfde, zelfs op een bijzondere manier versterkt. Ze blijft ook verrassend vindingrijk. Als ze beseft dat ze de preek van mijn vader die zondag even daarna alweer vergeten is zegt ze als altijd: “Jij weet toch ook niet meer wat je vorige week gegeten hebt? Het gaat erom dat je eet en dat dit goed voor je is geweest.” Aan het einde van de autorit vraagt ze weer wie wie haar nu kan helpen met het Internet: ze wil per slot van rekening de preek van mijn vader terug luisteren. “Het gaat er om dat u gegeten hebt oma.” zeg ik eigenwijs. “Ja maar ik wil ook wel eens in de keuken kijken hoe het gemaakt wordt jongen.” Moet ik het haar dan toch nog maar weer gaan uitleggen.. Hoe het Internet werkt.
