GASTCOLUMN: Netflix vs. Bijbel

Hooo, wacht, valt jullie ook iets op? Wat is er gebeurd met het ‘Gods wet dag en nacht overdenken’ uit Psalm 1? En bovendien: waarom gaat er zóveel tijd zitten in het kijken van films en series die toch (betrekkelijk) nutteloos zijn? Het antwoord is vrij simpel. Mijn nummer 1 ontspanningstherapie vraagt weinig input en is lekker prikkelend (beweging, geluid, dat soort dingen): een klassiek voorbeeld van snel en makkelijk vermaak.

Bijbellezen of een preek luisteren kan, laten we eerlijk zijn, vaak saai, moeilijk en onbevredigend zijn. Van sommige Bijbelverzen begrijp ik geen snars, en tijdens het gebed ben ik snel afgeleid. Dan wordt het moeilijk om na een lange dag je Bijbel open te slaan in plaats van een spannende serie te kijken. Klinkt dat herkenbaar?

Wereldbeeld

En dat terwijl de boodschap van de Bijbel zoveel meer vreugde brengt dan de gemiddelde Netflixfilm! Veel films drukken een wereldbeeld uit dat a) niet realistisch is en b) naar mijn mening niet de normen en waarden van de Bijbel onderschrijft. Hoeveel films heb ik niet gekeken met allemaal onwaarschijnlijk knappe mensen, ontzettend veel geweld, casual sex of het idee dat je je eigen dromen kunt en móet verwezenlijken?

Hoeveel hoopvoller is dan het verhaal van de Bijbel, met een liefdevolle Vader die houdt van gebroken mensen zoals jij en ik!

Ongemerkt verandert mijn wereldbeeld daardoor, tot ik me afvraag of seks écht alleen de bevrediging van een behoefte is, en of ik vergeleken met alle biografisch verfilmde mensen wel genoeg heb bereikt. Hoeveel hoopvoller is dan het verhaal van de Bijbel, met een liefdevolle Vader die houdt van gebroken mensen zoals jij en ik! Die liefde is onvoorwaardelijk en geeft niet om hoe goed jij je zaakjes op orde hebt.

Alles met mate

Nu is het kijken van een film niet per definitie slecht en moet er ook ruimte zijn voor ontspanning. Netflix helpt gewoon om even alle dingen die je aandacht vragen van je schouders af te laten glijden. Bovendien is het onmogelijk om dag en nacht de Bijbel te overdenken; je wilt ook slapen, eten, studeren en een sociaal leven onderhouden. Dus kom ik toch weer uit bij het bekende motto ‘Alles met mate.’ Uiteindelijk draait het om het in balans houden van de verschillende onderdelen van het leven, van ontspanning, God zoeken en de dagelijkse activiteiten. Die dingen kunnen ook gecombineerd worden, zoals het kijken van christelijke films op Netflix.

Zolang we af en toe nadenken over onze tijdsbesteding en of dat overeenkomt met de dingen die we nodig hebben en die goed voor ons zijn, moet het toch lukken om dat goed vorm te geven? Ook schijnt het te helpen om wat moeite te steken in gewoontevorming, bijvoorbeeld tijdens het ontbijt Eerst Dit (de Bijbelpodcast van de EO) luisteren. En als je net als ik moeite hebt om je tijd in te delen zoals je graag zou willen (want bingewatchen is altijd erg verleidelijk), kunnen we altijd bij God aankloppen. Om het antwoord van een vriend van mij te quoten als ik klaag over mijn struggles: ‘Heb je Gods hulp al gevraagd?’