Ga naar submenu Ga naar zoekveld

GASTCOLUMN: Jezus, de bottleneck

24 april 2016 · Leestijd 4 min

De muziek tokkelt rustig verder als de kerk voorzichtig, rij voor rij, in beweging komt. Jezus zou ongetwijfeld allang hebben geweten hoe het avondmaal tweeduizend jaar later eruit zou zien, maar het blijft toch ietwat “onhandig” om op de zondagmorgen een slordige duizend man naar de crackers en druivensap te bewegen. En dan is er óók nog gelegenheid om even stil te staan bij het grote houten kruis naast het podium... Tel maar gerust een kwartier bij je dienst op.

Ik noem mezelf nou al een jaar of vier christen, maar zelfs voor een traditieloze nieuweling als ik, degradeert het avondmaal toch al snel tot slechts een traditie. Dat maakt me zeker geen perfecte christen, maar dat is gelukkig niet erg – ik kom ‘r wel. Ergens is het maar goed ook dat het een beetje een traditie is, want een avondmaal om Jezus te gedenken, doe je doorgaans niet zo snel op eigen initiatief.  Maar man, wat gaat het avondmaal in een grote kerk toch traag. Rij voor rij loopt de kerk naar voren om vervolgens als een soort slakkenpolonaise, voetje voor voetje, dichterbij een klein plastic bekertje met alcoholvrije wijn en een stukje matze te komen. Ook loop je langs een groot houten kruis, waar er gelegenheid is om even stil te staan – letterlijk. Dat is een goed ding, maar maakt de doorstroom van zo’n duizend personen natuurlijk nóg trager en de rijen alleen maar langer. Eigenlijk is het kruis een beetje de bottleneck van het avondmaal. Dat moet ik even uitleggen. Bedrijfskundigen hebben namelijk voor alles een gave naam, zo ook voor een punt in een proces dat de rest ophoudt, en daarmee dus in feite de snelheid van het proces bepaalt. Dat punt noemen we de bottleneck. Om een studentikoos voorbeeld te geven: een biertje adten uit een glas versus een biertje adten uit een flesje (zonder rietje, slimmerik). Een béétje student trekt een glas doorgaans binnen een paar seconden leeg, simpelweg omdat het bier niet tegen wordt gehouden door het glas. Bij een flesje is dat anders; daar wordt het bier tegengehouden door (onder andere) de versmalling in de hals van het flesje, wat de totale tijd van je adtje uiteindelijk significant verhoogt. Zo is niet alleen een flessenhals een bottleneck, maar bijvoorbeeld ook draaideuren, wegversmallingen, het kassameisje op haar eerste werkdag en natuurlijk de deuren van de trein Zwolle-Groningen op zondagavond. Terug naar het avondmaal... Want rijen tot achterin de kerk en een kwartier later uit de dienst, is aan onze efficiënte selfiegeneratie natuurlijk lastig te verkopen. Maar is het niet dat juist de goede dingen, de dingen die er echt toe doen, onze onverdeelde tijd en aandacht vragen? Ik heb bijvoorbeeld nog nooit iemand gehoord die een efficiënte eerste date heeft gehad, een efficiënt avondje uit eten met familie, of een onvergetelijke, maar hoog efficiënte avond op stap met je beste vrienden. En hoe vaak zijn we niet, onder het mom van multitasken, met onze telefoon bezig terwijl we met anderen in gesprek zijn? Soms leidt de klok ons af van de dingen die er écht toe doen; soms verstoort efficiëntie de essentie. Soms denk ik dat Jezus juist een bottleneck wil zijn. Dat hij ons wakker wil schudden en wil dat we de tijd even vergeten, zodat we stil kunnen zijn en hem kunnen horen. Zodat we hem een moment van onze onverdeelde tijd en aandacht kunnen geven; omdat dat er écht toe doet. Onze snelheid vertragen, zodat we meer kunnen genieten. Dan maar een kwartiertje later aan de koffie... Be still my heart and know
You are God alone
Stop thinking so much, and just let go
Robbin-Jan (21) schrijft iedere maand met een frisse blik een blog over ons christelijk cultuurtje. Hij studeert aan de Rijksuniversiteit Groningen. 

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡