GASTCOLUMN: Ik doe maar wat, net als jij
‘En wat wil je daar dan mee gaan doen?’ Ik doe mijn mond open, frons eens diep en sluit mijn mond dan weer. De onbekende leeftijdsgenoot kijkt me onderzoekend aan. Ik heb hem net verteld dat ik communicatie studeer. Misschien komt het door de drukte van het feestje waar we zijn, maar ik weet niks te zeggen op deze logische vraag. Ik besef dat ik geen woorden kan vinden voor een antwoord dat ik niet heb. Want als ik eerlijk ben, weet ik dat nog helemaal niet.
Ik heb heus wel wat vage ideeën over wat ik interessant vind. Ik weet ook dat ik studeren leuk vind en dat ik daarom waarschijnlijk de komende jaren nog wel in de collegebank te vinden ben. Maar probeer die vage gedachten maar eens uit te leggen. Ik vermoed dat ‘ik doe maar wat joh…’, niet het antwoord is waar mijn gesprekspartner op hoopt..
Lekker aanmodderen
Persoonlijk krijg ik nogal wat stress van dit soort vragen. Al snap ik deze vorm van smalltalk ook goed, op feestjes doe ik er zelf ook volop aan mee. Als ik iemand nog niet goed ken, vraag ik al gauw naar iemands opleiding of werk. Maar als ik dan zelf moet gaan formuleren wat míjn vijfjarenplan is en wat míjn ambities zijn, klap ik totaal dicht. Eerlijk gezegd ben ik al blij dat ik een opleiding heb gevonden waar ik het naar m’n zin heb. Waarom moet ik nu al weten wat ik wil bereiken? Is het ergens niet absurd dat er van je wordt verwacht dat je je hele loopbaan al uitgestippeld hebt? Ik vind het eigenlijk best fijn om af en toe maar wat aan te modderen.
Perfectionisme is de beste slechte eigenschap die je kan hebben
Tegenwoordig is perfectionisme de beste slechte eigenschap die je kan hebben. Je ambities kunnen niet ver genoeg reiken en je dromen niet groot genoeg zijn. Dromen mag en kan soms heerlijk zijn, maar het is wel één grote illusie om te denken dat je je hele toekomstplan in de hand hebt. Is dat niet juist het interessante en creatieve proces van dit leven? Dat je nooit weet waar je volgend jaar bent, wat voor mooie dingen er op je pad komen en wat voor tegenslagen je moet incasseren? Hoe saai en beangstigend zou het zijn als je dat van tevoren allemaal al weet?
Zien wat nu al is
Soms zijn we zo druk bezig met wat zou kunnen zijn, dat we niet zien wat er nu al is. En hoe goed we het eigenlijk al doen. Want uiteindelijk doen we allemaal maar wat. Gebruiken we ons gevoel, onze logica als kompas. En als we merken dat dat niet blijkt te werken, gaan we op onze bek en proberen we wat anders. Kunnen we niet gewoon stoppen met doen alsof iedereen zo goed weet waar hij of zij mee bezig is? Hoe heerlijk zou het zijn dat als iemand naar je vijfjarenplan vraagt, je kan zeggen: ‘Ik doe maar wat. Net als jij.’
Perfectionisme kan super beperkend werken. Wil je lezen waarom? Lees dan dit artikel!
Geschreven door
Annerie
