Verpleegkundige Elyne (24) werkt op corona-afdeling: “Applaus dat zorgpersoneel kreeg, veranderde tijdens tweede lockdown in teleurstelling”

“Het gaat heel goed met me. Tijdens het interview van een jaar geleden was er nog veel onzekerheid. Ik hielp op dat moment mee op de corona-afdeling. Het ziektebeeld van het virus was toen nog onbekend, waardoor we eigenlijk niet zo goed wisten wat we deden. Die spanning deed veel met me. Geleidelijk werd er steeds meer duidelijk over COVID, waardoor het werk makkelijker ging. Ik vind het nu niet meer spannend om met coronapatiënten te werken.”

We kregen vanuit heel Nederland steun en werden overladen met cadeaus

“Ik werkte tijdens de eerste golf – die begon in maart - regelmatig op de corona-afdeling. De onbekendheid van COVID gaf een soort adrenalinegevoel, omdat niemand wist hoe het virus werkte. Alle zorgmedewerkers waren daardoor erg gemotiveerd. We wilden er met elkaar voor gaan en het samen fiksen. Ook kregen wij vanuit heel Nederland steun en we werden overladen met cadeaus. Grote bedrijven gaven ons bijvoorbeeld avondeten of bloemen. Ik vond dit persoonlijk een beetje overdreven, want we doen ook maar gewoon ons werk. Toch was het leuk om te zien dat er zoveel medeleven was. Dit was in de tweede coronagolf gek genoeg het tegenovergestelde.”

Frustratie

“Tijdens de tweede golf - die begon in september - werd iedereen gefrustreerd, want corona duurde steeds langer. De cadeaus die wij eerst kregen, veranderde tijdens de tweede lockdown in teleurstelling. Heel Nederland dacht: ‘daar gaan we weer’. Dit dachten wij in de zorg net zo. Ik zelf werkte tijdens de tweede golf niet op de corona-afdeling, want ik werd ingezet op mijn eigen afdeling Interne Geneeskunde. Toch kan ik me goed voorstellen hoe die periode voor andere verpleegkundigen is geweest. Het werken op de COVID-afdeling is intensief. Je moet je bijvoorbeeld altijd omkleden als je naar een nieuwe patiënt gaat. Ook werk je in het UMC op die afdeling niet met je eigen team, wat best lastig kan zijn. Je kiest er namelijk niet altijd zelf voor om daar te staan. Ik denk dat om deze reden de motivatie om op de corona-afdeling te werken, voor veel zorgmedewerkers daardoor afnam.”

Er gebeuren gelukkig meer dingen in het leven dan corona

"Een jaar geleden vertelde ik dat vanaf maart alles in het teken stond van het coronavirus. Ondanks dat het werken op de corona-afdeling steeds meer ging wennen, vond ik het heel vermoeiend dat COVID overal het gesprek van de dag was. Ik kon mijn werk daardoor moeilijk loslaten. Nu is dat niet meer zo. Het virus is er ja, maar het voelt als een onderdeel van het leven. Het voert niet meer de boventoon in gesprekken. Er gebeuren gelukkig meer dingen in het leven dan corona."

Ik heb veel vragen voor God over het afgelopen jaar

“Mijn geloof hielp mij soms in het loslaten van mijn werk. Maar ik had toen – en nog steeds - veel vragen voor God. Bijvoorbeeld: waarom is afgelopen jaar gebeurd? Op dit moment ben ik niet echt meer met het geloof bezig. Ik zit in een fase waarin ik zoekende ben. Corona helpt hier niet in mee, omdat de kerken nu dicht zijn. Ik mis het om naar een kerk te kunnen gaan. Ik woon nog maar kort in Utrecht en had gehoopt dat ik hier bij een kerk kon aansluiten. Dat is op dit moment lastig.”

Ik ben een gezegend mens: ik heb werk, ik hoef niet thuis te werken en ik heb ritme in mijn leven

“Sinds begin februari werk ik weer af en toe op de COVID-afdeling. De sfeer die we aan het begin van de crisis hadden is weer terug. Corona is een vast onderdeel geworden van het ziekenhuis. Er werken nu veel vaste mensen en er is meer duidelijkheid over de ziekte. Hierdoor is het een afdeling die goed loopt. Wel is het virus nog super onvoorspelbaar: de ene keer is het erg druk op de afdeling en de andere keer juist rustig.”

Positief de toekomst in

“Ik denk dat COVID voorlopig nog wel blijft. Toch is er nu een vooruitzicht die er begin maart niet was. Er is nu meer duidelijkheid over het virus dan vorig jaar. Zelf sta ik vrij nuchter in het leven, maar er zijn wel genoeg verpleegkundigen die het mentaal erg lastig hadden. Meerdere zorgmedewerkers die het coronavirus hebben gehad, hebben daar nog steeds last van. Ook ik heb het virus gehad, maar merk daar gelukkig niets meer van. Ik ben een gezegend mens. Ik heb werk, ik hoef niet thuis te werken en er is ritme in mijn leven. Dit is iets wat veel mensen nog niet zo ervaren.”

De eerste keer dat we Elyne interviewden was het coronavirus nog maar net in Nederland: "Mijn hoofd ontplofte bijna na die eerste nachtdienst!" Benieuwd naar dat artikel? Klik hier om te lezen!