“Eindelijk in alle rust onderzoeken wie ik ben”

Om maar met de deur in huis te vallen: vorig jaar volgde jij van februari tot juli het EH-traject op de Evangelische Hogeschool. Wat is dat precies?

Daniel: “Dat is bedoeld voor mensen die gestopt zijn met hun studie of niet weten wat ze later willen doen. Tijdens dit traject krijg je begeleiding bij je studiekeuze, maar is er ook veel aandacht voor persoonlijke en geloofsontwikkeling. Je leert echt naar jezelf kijken. De sfeer op de school vond ik ook heel fijn. De school is niet zo groot – in mijn jaar zaten 80 studenten – en we hadden allemaal hetzelfde doel. Ik zat daar zó goed op mijn plek! Ik kon in alle rust zoeken naar wie ik ben en wat ik wilde met mijn leven. Dat heeft mij erg goed gedaan.” Waarom heb je voor dit traject gekozen?
“Laat ik bij het begin beginnen: na mijn vwo wilde ik eigenlijk al een tussenjaar doen, maar koos toen toch voor een studie theologie. Dit deed ik omdat er toen nog net de regels van het ‘oude’ leenstelsel waren en ik die ‘stu-fi’ wilde meepakken. Eigenlijk heb ik dus toen voor het geld gekozen en stond ik niet vol overtuiging achter mijn keuze. Ik hoopte dat het goed zou komen, maar dat gebeurde dus niet… Ik stopte in december en dacht: wat nu? Mijn moeder hoorde toen op Groot Nieuws Radio – daar luistert ze elke ochtend naar – een spotje over het EH-traject. Ik had wel eens over de EH gehoord, maar dat in mijn hoofd eigenlijk al afgeschreven. Die school leek mij niets. Na een open dag – en een goede financiële regeling met mijn ouders, want als EH-student heb je geen recht op steun van de overheid – ben ik tóch overstag gegaan. Ik had immers geen flauw idee wat ik wilde en had dus echt hulp nodig.” Waarom stopte je eigenlijk met theologie?
“De studie was veel te theoretisch. Ik ben een doener, geen denker, kwam ik achter. Uiteindelijk ben ik blij dat ik mijn toetsen daar niet gehaald heb, haha. Ik had mijn maanden bij de EH voor geen goud willen missen.” Wat hoopte je te bereiken op de EH?
“Ik had geen heel concrete doelstellingen en ging er redelijk blanco in. Ik wist wel dat de studiekeus voor mij het belangrijkste was. De ontwikkelingen van mijn persoon en geloof leken mij van minder belang. Maar dat lag later toch anders. Na twee maanden wist ik al dat ik voor de pabo zou gaan kiezen; uiteindelijk heb ik vooral heel veel aan die andere ontwikkelingen gehad. Dat had ik niet verwacht.” Wat zijn dan de belangrijkste lessen die je hebt geleerd?
“Bijvoorbeeld dat ik heel prestatiegericht ben, echt in alles wil winnen of de beste wil zijn. En dat dan weer met goedkeuring te maken heeft; ik ben blijkbaar onzeker over mijzelf en heb de goedkeuring van de mensen om mij heen nodig. Daar werk ik nu nog steeds aan, want dat is natuurlijk niet in een knip en een flits opgelost.” Heeft het je relatie met God ook veranderd?
“Ik denk het wel. Ik had een soort ‘religieuze’ relatie met Hem; ik had het idee dat ik vooral veel dingen moest. Ik durfde Hem niet echt te zoeken, bang dat ik een to-do lijst van Hem zou meekrijgen. Op de EH heb ik geleerd dat ik geliefd, gewild en gezegend ben. Maar net als mijn persoonlijke ontwikkeling, is dit natuurlijk ook een proces; mijn relatie met God is nu niet opeens radicaal anders. Ik weet dat ik elke dag bij Hem mag komen, gewoon om wie ik ben en niet om wat ik doe. Dat is erg waardevol.” In je studententijd maak je vrienden voor het leven, wordt wel eens gezegd. Hoe was dat op de EH?
“Ik heb daar een hele goede vriendin leren kennen, die, net als ik, bij een hospita in Leusden woonde. Na school spraken we vaak met elkaar af, maakten we huiswerk of keken we een filmpje. Ik spreek haar nu nog steeds vaak. We motiveren elkaar om in onszelf te blijven investeren en praten over het geloof. Ook nu weer: erg waardevol!” Meer info over het EH-traject vind je hier.