Deze 3 dingen deed jij sowieso ook toen je klein was
Iedereen is anders, iedereen is uniek. We hebben allemaal een andere opvoeding gehad. We hebben andere vrienden, gaan naar andere kerken en andere scholen en houden van andere dingen. Toch zijn er van die dingen die elk persoon, hoe oud ook, herkent van vroeger. De onmogelijke 'ik-durf-de-wcdeur-niet-op-slot-te-doen' manoeuvre bijvoorbeeld.
Het handje van de vreemde meneer
Je loopt samen met je ouders door de stad. Het is zaterdagmiddag, dus het is enorm druk. Jij, een klein, schattig achtjarig ventje of meisje, bent best wel onder de indruk van al die grote mensen. En dus doe je wat elk kind op zo'n leeftijd doet: je pakt de hand van je vader. Plotseling staat je vader stil en piept een vreemde keihard in je oor: "Oooh, kleintje, wat ben je een schatje!! Ik ben je papa toch niet."
De wereld valt letterlijk onder je voeten vandaag. Al je bloed stroomt naar je hoofd als je je handje probeert los te trekken uit de grote handen van de vreemde meneer. De tranen schieten in je ogen en je kijkt paniekerig in het rond. Waar is papa?
Letterlijk elk kind heeft dit wel eens meegemaakt en geef toe: elke keer als je aan dit moment denkt schiet het schaamrood je al weer op de kaken. Waarom moest je nou persé je vaders hand proberen vast te pakken? Waarom weet niemand hoe je NORMAAL op een kind moet reageren? Waarom gebeurt dit jou ook altijd?
De onmogelijke 'ik-durf-de-wcdeur-niet-op-slot-te-doen' manoeuvre
Vroeger (en laten we eerlijk zijn, nu soms ook nog) was het doodeng om de wc-deur op slot te doen. Wat nou als je hem nooit meer open zou krijgen? Je kon je uitgehongerde lichaampje al bijna voor je zien, want help roepen als je vast zat, dat durfde je ook niet. Dus zat er maar een ding op: zelf het slot zijn. En dus ging je zitten op de wc en strekte je je armen zo ver als je kon om de deurklink zelf vast te houden.
Resultaat: jij zit al een soort dubbelgevouwen Calzone pizza op de pot, je billen bijna op het randje en je voeten niet op de vloer. Mocht er nu iemand open doen, dan word jij, plassend of niet, van de pot gerukt. Letterlijk. Niet dat je dat gevaar door had natuurlijk, als kind, maar daar had je toch wat beter over na kunnen denken.
De basisschool horror: je juf mama noemen
Voor je het weet zeg je het. Voor je het weet bezegel je je gehele schoolcarri猫re met een verkeerde move. Voor je het weet steek je je vinger op en voor je het weet floept dat gevaarlijk woordje eruit. "Mama," zeg je, terwijl je je juf recht aankijkt.
De hele klas lacht je keihard uit en je kan nergens heen. Ondertussen kijkt je juf je heel lief aan, op zo'n echte moederlijke manier. Ze weet heel goed wat er nu gaat komen. Een week lang word je uitgemaakt voor mama's kindje. Daarna noemt Stef de juf mama en is het weer voorbij. Gelukkig maar.
Zijn deze dingen een beetje herkenbaar? Vertel het ons! Je kuns met ons appen (0683673700) en dan kunnen we heerlijk bakelijen over vroeger. Want vroeger was alles beter toch?
Geschreven door
Melissa
