De ver­schil­len­de vrienden die jij op Snapchat hebt

Op aandringen (lees: onder dwang) van hun vrienden zijn ze dan toch maar aan het snapchatten geslagen. Hoe ze vrienden moeten toevoegen weten ze nog niet, laat staan dat ze weten waar ze filters moeten vinden. Foto’s zijn vaak bewogen, vaag of het stelt niets bijzonders voor. Ook zijn broeksnapchats niets bijzonders. Spannende verhalen hoef je ook niet te verwachten, want ze vergeten vaak dat ze hun hele leven moeten snappen. Maar dit komt vanzelf. Uiteindelijk stoppen ze er mee, of worden ze er verslaafd aan. SPANNEND! 

Een ding is duidelijk: Paint kan zijn koffers pakken en vertrekken. De kat omgetoverd in De Hulk, hun huis getekend als paleisje en beste vrienden met snorren en sproetjes. De tekenmogelijkheid op Snapchat wordt niet door iedereen gebruikt, maar bovenstaande vriend op Snapchat kan niet zonder.

Kunstzinnig muurtje? Lekker eten? Verjaardag van je achternichtje? Grote boodschap? ALLES WORDT VASTGELEGD. Niet alleen in hun verhaal, nee ze sturen ook alles persoonlijk naar je toe. Zo nu en dan halen ze het bloed onder je nagels vandaan, maar de kwaliteit van hun foto’s zijn wel aanzienlijk betere dan die van ‘het groentje’. Dit is vaak de reden waarom je toch keer op keer weer de foto’s bekijkt. Of ze zijn je beste vrienden en dan heb je geen keus. Sorry not sorry.

Deze zijn geniepig. Ze lopen vaak luidkeels te verkondigen dat Snapchat ‘zoooooo 2015’ is. Als er wordt gevraagd of zij de app nog op hun telefoon staan wordt er geheimzinnig over gedaan en gezegd dat ze niet op Snapchat zitten. Ondertussen zitten ze elk moment, waarop ze alleen zijn, andermans verhalen te bekijken. Stiekemerds. 

Filters zijn alles, filters zijn leven. Boterhammen, piraten, gekke snorren, dikke onderkinnen, niets is te gek. Het liefst zouden ze de filters ook in real life willen gebruiken. Je kunt gegarandeerd hard om ze lachen, maar verwacht geen indrukwekkende inkijkjes in hun leven. Verder dan hun gefilterde hoofden komen ze niet. Niks mis mee natuurlijk, maar dan weet je dat even.

Hun verhalen staan vol met donkere en luide fragmenten van, hoogstwaarschijnlijk, het zoveelste concert. Voordat je klikt weet je al wat je gaat zien, maar om een of andere reden kan je nooit de drang weerstaan om toch éventjes te kijken. Je weet maar nooit. Toch word je keer op keer weer teleurgesteld en klik je snel door voordat je je omgeving de stuipen op het lijf jaagt door het plotselinge aantal decibellen dat uit jouw telefoon ontsnapt bij het aanklikken van hun verhaal. 

Wie kent ze niet? De kekke ouders die zich ook aan social media wagen. Vooral kinderen en kleinkinderen veroveren hier terrein binnen hun snapverhalen. Foto’s van eten zijn ook gebruikelijk, ‘kijk schat, dit heb ik voor je gekookt’. Selfies zie je zelden tot nooit, tenzij het per ongeluk een keer gebeurd, dan zie je ineens het gezicht van je moeder, oom of opa. Van onderen. En dan is er nog een klein deel dat snapchat gebruikt als sms. Zij sturen je zwarte foto’s met dreigende teksten: ‘HOE LAAT BEN JE THUIS?’, ‘WAAR BEN JE’, ‘DOE JE HUISWERK’ of ‘WE GAAN NU ETEN’. Achja, het blijven toch je ouders he.