Daniëlle: "Mijn leven is een feestje dat ik niet mag vieren" 🪩

Ik ben altijd erg blij met al het goede nieuws dat ik krijg, maar dat gevoel mag niet langer dan drie seconden duren. Daarna is het klaar met ‘vieren’ en moet ik weer door met hard toewerken naar mijn volgende prestatie. Er is geen tijd om stil te staan bij successen. Achter elke bergtop die ik beklim, schuilt wel weer een nóg hogere top. Zo blijf ik klimmen zonder af en toe achterom te kijken en te genieten van het uitzicht. 

Egoïst

Daarnaast voelt het een tikje narcistisch om al mijn vrienden uit te nodigen voor taart bij elke ‘bergtop’ die ik behaal. “Ik wil je uitnodigen voor mijn feestje om te vieren dat ik een supersuccesvol leven heb. Ik wrijf het er graag in onder het genot van een goede borrelplank. Kom je ook?” Ik vertel liever tussen neus en lippen door dat ik de BEAM Kerkdienst mag gaan presenteren, dan dat ik het als een opschepper van de daken schreeuw.  

Gun het jezelf!

Toch knaagt er iets; een gevoel dat ik niet langer zo kan doorgaan. Ik wil trots op mezelf mogen zijn en mijn goede nieuws delen, maar dan wel op een manier die bij mij past. Want wat is anders het nut van goede cijfers halen, hard werken of wekelijks trainen, als je toch nooit viert dat je een mijlpaal hebt behaald? Get over yourself, Daniëlle, en gun jezelf een feestje! 

Party time!

In deze zoektocht kwam ik erachter dat er honderd-en-één manieren zijn om goed nieuws te vieren. Je hoeft (gelukkig) niet elke keer je hele vriendengroep op te trommelen en je opa en oma uit Verweggistan over te laten komen. Je kunt ook een dansje doen op je favoriete song, vragen aan je ouders of ze een confettikanon af willen laten gaan als je thuiskomt, een gebakje voor jezelf kopen, de hele klas een high five geven, vlaggetjes ophangen in je kamer of kaarsjes uitblazen. That’s more my style.  

Deze zomer ga ik meer feestjes vieren! Doe je mee?

• NOS ziet wat wij allang wisten: Er zijn ontzettend veel gelovige Oranje-spelers!