COLUMN: Wat als 'wat als' niet bestaat?

Ahhh, wat als ik het nou niet gezegd had? Nu is iedereen boos. Stomme Bas. Had je snavel gehouden. Ze heeft je niet voor niets verteld dat het een geheim is dat ze met Robert aan het daten is. En toch moest je het zo nodig doorvertellen. Kon ik de tijd maar even terugdraaien! Dan was dit nooit gebeurd… Als ik een fout maak. Ik lieg bijvoorbeeld. Of ik zeg dingen die ik beter niet kan zeggen. Of ik zoen met een meisje die ik eigenlijk toch niet zo leuk vind. Dan heb ik spijt. Wil ik mijzelf opsluiten in een donker hoekje en rustig wachten tot de storm van woede is gaan liggen. Liever nog zou ik het moment terugdraaien en het helemaal opnieuw doen. Tenminste, daar bid ik voor. Maar helaas, ik heb nog nooit een tijdmachine van God gekregen. Het leven gaat verder, inclusief consequenties. Doordat ik in mijn hoofd bezig ben om de tijd terug te draaien, negeer ik indirect hetgeen wat ik gedaan heb. Ik wil niet dat het gebeurd is, fantaseer een wereld waarin mijn fout nooit bestaan heeft. Terwijl het beter is (en moeilijker) om mijn fout en consequenties te accepteren. Om het leven te nemen zoals het komt en daar vervolgens het beste mee te doen. Er bestaat geen leven waarin ik nul leugens, scheldwoorden of beledigingen fabriceer. Er is geen ‘wat als…’. Geen parallel universum waarin ik nooit fouten maak en met gemak 121 word. Dit is het leven dat ik krijg. Het enige leven. Mijn leven. En gelukkig nog (lang) niet voorbij. Ik trap dingen om en maak zaken kapot, maar heb ook de mogelijkheden en kansen van God gekregen om dit recht te zetten. Er bestaat geen tweede kans op een eerste indruk. Klopt. Maar een tweede indruk biedt wel nieuwe kansen. Bas liegt soms, maar nu niet.