COLUMN: Lieve God, heeft u wel een plan met mij?
“God heeft een plan met je leven, je bent hier met een doel.” Toen ik nog maar een klein meisje was zong ik dit liedje al uit volle borst mee. Nu – zo’n 15 jaar later - denk ik vaak terug aan die tijden en vraag ik me af: Is er wel een plan? Waarom zie, hoor, voel of ontdek ik geen specifiek doel?
Het wordt me vaak verteld tijdens jeugddiensten, tijdens preken en in de christelijke boeken die ik lees: God heeft een plan, heel specifiek voor jouw leven! Maar welk plan dan?! Want voor zover ik weet, heb ik geen persoonlijke missie doorgekregen. Geen specifiek doel om in mijn christelijke leven te kunnen afvinken. Moet ik misschien wachten totdat ik ouder en wijzer ben? Zal ik dan wél weten wat er van mij wordt gevraagd?
Belijdenis
Vorig jaar heb ik belijdenis gedaan. Die dag - 16 juni - was een bijzondere dag. Ik zei ‘ja’ tegen God, samen met twee van mijn beste vriendinnen. Toen ik daar voor de preekstoel stond, voor mijn hele gemeente, dacht ik: “Nu gaat het beginnen: mijn leven samen met God. Intussen is er een jaar voorbijgegaan en ben ik nog steeds heel blij met de keuze die ik heb gemaakt. Maar heb ik nou het gevoel dat er in mijn geestelijk leven met God wat veranderd is? Nee. Natuurlijk heb ik in mijn leven samen met God ook een rol, het contact zoeken met hem en werken aan onze relatie. Maar ik dacht dat God een plan met mijn leven had, dat hij iets zou doen met zijn nieuw belijdend lid..! Maar ik kreeg geen teken, geen enkele tip vanuit de hemel. Het bleef stil.
Hij werkt in de stilte
En het is nog steeds redelijk stil. Ondertussen loop ik stage bij BEAM (inmiddels al mijn laatste week..!), waar ik een soort van voldoening in mijn geloof merk. Bezig zijn met Gods woord, het horen van getuigenissen... Zoveel mensen worden aangeraakt door hem! Door mijn stage hoor ik allemaal bijzondere verhalen en dat maakt me blij. Het laat me zien dat God nog wél werkt in mensenlevens en dat er iedere dag weer nieuwe gelovigen bij komen. Bij mij mag het dan nog redelijk stil zijn op het moment, maar nu zie ik dat hij ook werkt als ik het helemaal niet doorheb.
Dus ik houd mijn ogen, oren en armen open, en wil alles ontvangen wat hij op mijn pad legt. Misschien is dat dit jaar, misschien is dat volgend jaar of misschien pas als ik 40 ben en al kinderen heb. Wie weet. God heeft rare wegen, maar deze wegen leiden wel altijd naar goede dingen. Daar ben ik van overtuigd!
Redactiestagiair Christiaan ging in z'n eentje naar de bioscoop en vond dit best ongemakkelijk. Klik hier om zijn column te lezen.
Geschreven door
Maike
