COLUMN: Ik logeer 7 nachten per week bij mijn vriend
Een paar jaar lang alleen op zaterdagmiddag afspreken, op zondag iets dichter tegen elkaar aan kruipen tijdens de jeugdvereniging, vervolgens trouwen en samenwonen; dat is ongeveer de route die mijn ouders aflegden op weg naar een leven lang samen. Toegegeven: het verliep iets minder simpel dan dat, maar samenwonen vóór het trouwen was er bij hen zeker niet bij.
Ongeveer een jaar geleden ging ik samenwonen met mijn vriend. Niet omdat we ons nou zo graag tegen dat beeld van vroeger willen afzetten. Gewoon omdat ik ineens zeven nachten per week bij hem sliep, al vier planken in zijn kledingkast had geclaimd en mijn elastiekjes en haarschuifjes overal rondslingerden. Het is nou eenmaal zo gelopen. En ja; natuurlijk vinden we het fijn om elke ochtend naast elkaar wakker te worden. En een beetje oefenen voor een leven lang getrouwd zijn kan geen kwaad, toch?
‘Het is lekker praktisch,' en ‘Dit zijn nou eenmaal andere tijden', zijn voor ons reden genoeg om er niet al te zwaar aan te tillen. Volgens sommigen zijn het maar slappe excuses. Waarom eerst ‘testen’ als je zeker weet dat je bij elkaar wil blijven? Wij zijn het daar tot op zekere hoogte mee eens, maar zonder de juiste middelen geen bruiloft, en dus vullen we onze spaarrekening graag nog even aan.
Mag je samenwonen als christen?
Veel vrienden en kennissen vragen zich af waarom ze niet op Facebook voorbij hebben zien komen dat we zijn gaan ‘hokken’ en wanneer we nou eens een housewarming geven. Stiekem denk ik dat we dit niet hebben gedaan uit angst voor negatieve reacties. Het is zoals het is, maar we hangen het niet aan de grote klok. Die minder leuke reacties zijn overigens onvermijdelijk. In het dorp waar ik woon passeerde ik een paar weken geleden onze voormalige dominee op de fiets. "Waar ga je heen, je ouders wonen toch de andere kant op?", vroeg hij nieuwsgierig. Toen ik hem vertelde hoe het zat, antwoordde hij: "Dan heb ik de uitnodiging voor jullie bruiloft zeker even gemist?". Resultaat: de meest ongemakkelijke tien minuten van mijn leven, inclusief doodse stilte.
Maar hij heeft gelijk, die trouwkaart komt er ongetwijfeld, maar waarschijnlijk pas over een jaar of twee. Samenwonen is voor ons niet het hoogst haalbare, we willen de volgende stap graag zetten. En tot we zover zijn, logeer ik nog even 7 nachten per week bij mijn vriend. Lekker praktisch.
Geschreven door
Anouk