COLUMN: Ik lijk totáál niet op Jezus
Ik zie mensen naar Oekraïne gaan, om voor hun land en mensen te vechten. Ik zie Russen de straat opgaan om te protesteren, terwijl ze weten dat ze opgepakt kunnen worden. Ik zie een vrouw demonstreren bij het Russisch Journaal, terwijl ze er 15 jaar voor de bak in kan gaan (en misschien erger?). Ik zie mensen hun eigen bestaan ‘opgeven’ om anderen te redden en te bevrijden. Ik zie allemaal mensen die op Jezus lijken, maar wat zie ik als ik in mijn eigen spiegel kijk?
Ik heb mijn profielfoto niet veranderd in een Oekraïense vlag. Ik heb nauwelijks geld of spullen gedoneerd. Ik heb mijn huis niet opengezet voor vluchtelingen. Laat staan dat ik ooit mijn veilige huis zal verlaten om voor anderen te vechten of te demonstreren met de kans op een gevangenisstraf. Mij – bange Bas - niet gezien.
Het enige wat ik tot nu toe gedaan heb, is geroepen hoe erg ik het vind en non-stop gebeden dat er een positief bericht verscheen op de NOS-Liveblog. Maar doe ik dat voor mezelf of voor de wereld? Zolang het mij geen pijn doet, durf ik wel iets te roepen of te vinden, maar zo gauw het mij raakt, duik ik onder. Ik deel een euro als ik er duizend bezit, maar deel ik hem ook als het mijn allerlaatste is? Blijkbaar niet…
Die spiegel is best pijnlijk. Daarom bij deze een eerbetoon. Aan alle mensen die strijden tegen onrecht met de kans dat hen onrecht wordt aangedaan. Aan iedereen die hun eigen vrijheid opgeeft, om anderen hun vrijheid terug te geven. Jullie inspireren mij. Laten mij in de toekomst hopelijk ook de juiste keuzes maken, ook als het mijzelf pijn gaat doen. Jullie laten zien wat op Jezus lijken echt inhoudt.
Alle eer aan jullie, in plaats van aan alle bange bloggers (zoals ik) en laffe leiders die met grote praatjes, maar kleine daden in hun paleizen blijven zitten.
Jullie zijn de ware helden.
Geschreven door
Bas
