COLUMN: De christelijke cultuur moet weg
Bij een interkerkelijke ontmoeting kwam ik laatst een wat oudere vrouw tegen die geen televisie keek. Uit principe. Nu kijk ik zelf ook geen TV. Vind ik saai. De vrouw had een nog betere reden: “Ik laat me niet in met zulke cultuur,” deelde ze me waardig mee. “Wij zijn niet van deze wereld, maar van de hemelen. Ik heb alle banden gebroken met het aardse.” Misschien had ze gelijk. Waarschijnlijk niet.
Nu wil ik geen afbraak doen aan deze dame. Het was een schat van een vrouw. Ze was er zelfs in geslaagd om zich compleet te isoleren van de wereld, zich compleet terug te trekken in een christelijke bubbel.
Ik persoonlijk zou dit afgrijselijk vinden. Ik sta er al met één been in.
Twee jaar geleden kwam ik zelf in de Biblebelt te leven. Christelijke school. Christelijke studentenvereniging. Christelijk studentenhuis. Zelfs mijn kerk is christelijk.
En van het ene op het andere moment waren (bijna) alle atheïsten uit mijn leven verdwenen. Poef.
Ik vond het doodeng. Het was alsof De Grote Vervoering had plaatsgevonden, maar dan omgekeerd.
Ineens kwam ik in een wereld terecht waar het raar was om te vloeken, en normaal om te wachten met seks.
Nog meer dan dat is dit de plek waar zoveel mensen geloven in meer dan enkel hun eigen kunnen. Het is een plek waar men in God kan geloven, en het goede in de mens.
Ik heb nog nooit zo weinig mensen tot geloof zien komen als hier.
God is veel te groot voor de christelijke bubbel alleen.
Blaise Pascal, één van de meest briljante natuurkundigen, zei dat de wetenschap boog voor God.
Nick Vujicic heeft – zonder overdrijven – bijna een half miljard mensen bereikt met zijn verhaal.
Ik durf te zeggen dat de – grofweg – 200 liedjes van U2 meer mensen hebben bekeerd dan de 800 die afkomstig zijn uit de opwekkingsbundel.
Pascal combineerde wetenschap met een vurige liefde voor jezus. Nick Vujicic is een evangelist die zich niet beroerd genoeg voelt om ook gevangenissen te bezoeken. Bono zingt voor iedereen.
En zeg nu zelf: had jij De Kronieken van Narnia gelezen als dit gepresenteerd was als religieus boek?
Zou The Passion drie miljoen kijkers hebben gehad als ze de oude gezangen hadden gebruikt?
Ik wil dat de christelijke cultuur verdwijnt. Dat het interne, christelijke clubje – alleen voor leden – opgeheven wordt, en we de liefde van Jezus volop in de wereld kunnen gooien. Of, zoals Johnny Cash zei: “Ik wil geen christelijke artiest zijn, maar een artiest die christelijk is.”
Thom Hofstede (20) is student journalistiek. Hij wil je graag aan het lachen maken en stiekem ook iets leren. Iedere twee weken schrijft hij een column voor BEAM.