Céline: Help, ik kan niet bidden!
Bidden, ik vind dat bijzonder lastig. Het klinkt erg makkelijk en simpel. Stap 1: vouw je handen in elkaar. Stap 2: doe je ogen dicht. Stap 3: praat tegen God en vertel hem waar je over wilt bidden. Maar ik vind het JUIST erg moeilijk om me te kunnen concentreren als ik zo rustig en stil moet zitten. Na maximaal vijf minuten ben ik klaar omdat ik afgeleid raak of niet meer weet wat ik moet bidden. Ik voel me dan mega schuldig over mijn korte gebed naar God.
Ik ben in de Bijbel op zoek gegaan naar waarom wij altijd bidden met onze handen samen en onze ogen dicht. En je raadt het nooit, IK KON NIETS VINDEN. Toen ik hierachter kwam, was ik verbaasd en opgelucht tegelijk. Ik deed gelijk nog meer onderzoek. In Mattheüs 6 geeft Jezus een paar instructies voor bij het bidden, zoals ga naar een rustige plek om goed met God te kunnen praten. In dat hoofdstuk staat alleen niet dat je met je handen gevouwen en je ogen dicht moet bidden, en dat staat dus ook niet op een andere plek in de Bijbel!
ADHD en stilzitten = 👎
Ik heb ADHD, dus stilzitten en lang concentreren is voor mij superlastig. Ik bid het liefst meteen als ik eraan denk. Met mijn ogen dicht, omhoogkijkend en iets om mee te friemelen in mijn hand. Gek genoeg kan ik mij dan veel beter concentreren.
Wat is echt belangrijk voor God?
In Psalm 123 kijken de ogen tijdens het bidden juist omhoog naar God en niet met de ogen dicht. En in Exodus 9:29 vertelt Mozes hoe hij bidt: met zijn handen in de lucht. Dus het maakt eigenlijk helemaal niet uit hoe ik bid. Zolang ik maar bid en mijn moment pak om 1-op-1 met God te praten, dan is het goed. Het feit dat ik niet langer dan vijf minuten achter elkaar kan bidden, is nou eenmaal hoe ik bid op dit moment. Dat ik tijd met hem neem, is het belangrijkste voor God.
Dit bijbelgedeelte was bijna therapeutisch voor mij
Dit korte stukje tekst uit de Bijbel is voor mij bijna therapeutisch geweest. Ik begreep echt niet waarom ik niet zo lang en niet zo goed kon bidden als anderen en durfde deze column eigenlijk ook helemaal niet te schrijven. Het voelde als falen. Ik hoop, nu ik dit over bidden weet, dat ik me niet zo schuldig meer ga voelen als ik bid met mijn ogen open of een kort gebed bidt. God houdt van jou en mij en is blij met elke seconde die we met hem doorbrengen. Dat is het allerbelangrijkste!
