Blijheid, verdriet, verliefdheid: alles is intenser als je hoogsensitief bent

“Hoogsensitiviteit is een eigenschap waar je mee geboren wordt”, vertelt Esther. Ze begeleidt jongeren die dit hebben en weet waar ze over spreekt, want zelf is ze ook hoogsensitief. “Mensen die dit hebben zijn gevoelig voor prikkels. Ze merken meer op en denken meer na. Dat is voor veel van hen erg lastig. Ze piekeren veel en zijn snel van slag. Daarbij voelen ze dat ze anders zijn dan anderen. De maatschappij is erop gericht om snel beslissingen te nemen, maar dat lukt ze niet. Daarom hebben ze het gevoel dat ze tekort schieten.” Dat is volgens Esther niet nodig. “Het kost dan wel wat meer tijd, maar als ze een beslissing nemen, doen ze dat weloverwogen.” Die onzekerheid kan weer zorgen voor andere klachten: “Het piekeren kan weer zorgen voor slapeloosheid of lichamelijke pijntjes.” Dat kan Ester zich goed voorstellen: “Vroeger snapte ik niet waarom ik anders was dan anderen. Hoe vriendjes en vriendinnetjes met elkaar omgingen, kon ik me niet goed voorstellen. Zo werden geheimpjes doorverteld, maar ik dacht dat het aan mij lag. Ik kon me dat niet voorstellen en trok een muur op, zodat dat soort dingen me niet meer raakte, om mezelf te beschermen.” Toch is dat niet wat ze anderen zou adviseren. “Je sluit je voor van alles af. Dat is niet goed. Ik heb zelf ook een burn-out gekregen.”

Haar ouders waren ten einde raad en hadden het zelfs over de mogelijkheid haar uit huis te laten plaatsen

Dat het behoorlijk heftig kan zijn, ziet en hoort ze continu. “Ik begeleidde een meisje dat enorm boos was op haar ouders. Zo boos dat ze hen ook vaak sloeg. Haar ouders waren ten einde raad en hadden het zelfs over de mogelijkheid haar uit huis te laten plaatsen. Dat zou dramatisch zijn geweest. Ze was hoogsensitief en in gesprekken kwamen haar ouders erachter hoe het bij haar werkte en andersom. Haar ouders zeiden vaak dingen als ‘stel je niet aan’, waardoor ze een woedeaanval kreeg. De situatie en de sfeer zijn  door gesprekken gelukkig 360 graden gedraaid.” Overigens is het niet alleen maar kommer en kwel. “Mensen die hoogsensitief zijn beleven alles intenser. Dus blijdschap en verliefdheid ook. Daarbij kunnen ze zich goed inleven in anderen en goede gesprekken voeren. Ze kunnen gemakkelijker kijken naar het grote plaatje en zijn creatiever.” Overigens is hoogsensitiviteit geen diagnose of stoornis. Het is dus niet zo dat je naar de dokter kunt gaan om dit vast te laten stellen. En of het dan niet zo is dat veel mensen denken dat ze het zijn terwijl dat misschien niet zo is? “Dat is grijs gebied. Er zijn geen regels voor en wat maakt het ook uit? Anderen hoeven zich niet aan te passen. Het gaat erom dat je meer inzicht krijgt in jezelf.”  Gelukkig heeft Ester een stappenplan voor degenen die zich hierin herkennen. “Ten eerste is het belangrijk dat je jezelf leert kennen. Ga na wat je voelt en wanneer. Als je daar achter komt, snap je jezelf. Dan krijg je bewustzijn, dat voelt anders. Daarna moet je jezelf leren accepteren. Je bent zoals je bent. Stap drie is er opnieuw achter komen wat je zelf fijn vindt, even los van anderen. Soms vraag ik naar iemand die hoogsensitief is naar zijn of haar hobby’s en dan zijn ze dat helemaal kwijt. Kom erachter wat je ZELF leuk vindt. Ten slotte moet je, waar nodig, je leven opnieuw inrichten. Het is verleidelijk om alle festivals af te gaan als je dat leuk vindt, maar als je daarna helemaal uitgeput thuiskomt is dat zonde. Probeer er achter te komen hoe je wel naar een festival kunt gaan, zonder overprikkeld te raken. Het belangrijkste is om goed voor jezelf te zorgen!”