'Blij met een goedkoop shirtje, zo stom'
Géonne Hartman (20) is artiest in opleiding en maakt zich druk om oneerlijke kleding. “Ik wil niet dat mijn geluk afhangt van nieuwe, zo goedkoop mogelijke kleding, ik wil daar boven kunnen staan.” Deze zomer gaf ze een performance in Utrecht met een zelfgeschreven nummer over de oneerlijkheid in de kledingindustrie: ‘Cotton Grief’. “De Bijbel is zo duidelijk over gerechtigheid, maar toch is het zo moeilijk om echt die eerste stap te zetten en wat te gaan doen, dat frustreert me.”
“Ik studeer Musician 3.0 aan het conservatorium in Utrecht, de 3 staat voor creëren, optreden en communiceren. Ik heb hier geleerd om mijn eigen geluid te vinden en zichtbaar te worden als artiest. Ik zing heel graag en schrijf Engelstalige liedjes. Wat mij frustreert aan de kledingindustrie is allereerst dat ik merk dat ik zelf te veel waarde hecht aan kleding. Kinderen en volwassenen werken hele dagen in onveilige en onmenselijke omstandigheden, ze worden behandeld als machines en niet als mensen. Maar toch ben ik blij met een goedkoop shirtje, dat vind ik dan zo stom van mezelf.”
“Sinds kort ben ik onderdeel van Schrijvers voor Gerechtigheid. We zijn een verzameling mensen die liedjes zingen en schrijven over gerechtigheid. Het is geen standaard worship, we willen eerlijke teksten schrijven die misschien een beetje schuren bij de luisteraars. De nummers roepen vragen op. Dat is wat mij aanspreekt, dat het juist anders is dan bij standaard aanbiddingsmuziek.”
Dit is gewoon niet anders te interpreteren
“Hoe kan ik goed omgaan met deze aarde? Met deze vraag loop ik zelf ook rond. De Bijbel kan misschien een ingewikkeld boek zijn, over gerechtigheid is het hartstikke duidelijk, dat is echt niet verkeerd te interpreteren. Mijn geloof in God geeft me hoop op een betere wereld. Al ben ik de enige persoon op aarde die Fairtrade kleding koopt, dat maakt niet uit. Mijn geloof maakt dat ik beter voor deze wereld en voor mijn medemensen wil zorgen. Klinkt heel mooi, maar dit is ook wel lastig hoor. Soms heb ik gewoon simpelweg geen zin om met anderen bezig te zijn, dan word ik bijna immuun voor onrecht. Gelukkig zie ik om me heen steeds meer nieuwe initiatieven ontstaan, ik ben niet alleen!”
“Bezig zijn met gerechtigheid kan heel zwaar voelen, want waar moet je beginnen? Ik zou zeggen: begin klein. De organisatie Micha heeft bijvoorbeeld het concept Moktober bedacht. Hier gebruik je een hele maand dezelfde mok waar je met een stift op schrijft wat je frustreert. Bij mij is dat bijvoorbeeld de kledingindustrie. Vervolgens mag je de hele maand alleen maar uit deze mok drinken, reken maar dat je nieuwsgierige vragen krijgt en goede gesprekken hebt. Als iets je boos maakt en je wilt er wat mee doen, vertel het iedereen! Hiermee inspireer je andere mensen en wordt jij door hen weer geïnspireerd omdat ze bijvoorbeeld vragen hoe het met je project staat. Dit heeft een domino-effect waardoor je uiteindelijk meer mensen bewust maakt van onrechtvaardigheid in deze wereld.”
Bedenk eens hoeveel van je kleren je ook echt draagt
“Ik ben begonnen met het uitruimen van mijn kast en kritisch kijken naar wat ik eigenlijk echt nodig heb. Als ik een optreden heb, leen ik vaak kleren bij een vriendin met een goede smaak, want Fairtrade is best duur en ik wil niet elke keer weer nieuwe kleren moeten kopen. Mijn geloof zet me aan tot actie, maar dit hoeft niet verkrampt of overdreven. Er is een tijd voor alles, zoals in Prediker staat. Maar ik wil wel bewust bezig blijven met leven voor anderen, ik word uiteindelijk alleen maar doodmoe als alles om mezelf draait.”
Dit jaar hoopt Géonne af te studeren. Ze bracht pas haar eerste EP ‘Become’ uit en blijft actief bij Schrijvers voor Gerechtigheid.
Geschreven door
Wilke
