‘Ben je niet perfect? Dan doe je toch alsof?’

Tevredenheid mag niet bestaan. Niet in onze westerse maatschappij. Het is verboden. Tevredenheid betekent “niet meer verlangen dan wat al aanwezig is”. Oftewel, niet meer willen dan je al hebt. Bij het lezen van deze definitie viel mij meteen op hoe erg onze wereld het tegenovergestelde beweert. Aan tevreden mensen valt immers niets te verdienen. Welkom in de westerse maatschappij, waar we overal reclames voor hebben: schoonheid, huizen, carrières, auto’s, bezittingen, talent, geld, reizen, … Zolang jij denkt dat je niet mooi genoeg bent; niet genoeg geld hebt; niet naar die ene speciale plek bent geweest en dat écht wel moet; niet jouw ideale partner hebt … Kortom, nog niet tevreden bent, valt er veel aan je te verdienen. Wees vooral niet tevreden met wie je bent, wat je kunt en wat je hebt. Je bent pas af als je perfect bent. Dat die perfectie onhaalbaar is, maakt niets uit. Welkom in de wereld van ontevredenheid.

De effecten van een ontevreden leven

Hoe onschuldig ons streven naar perfectie ook lijkt, het richt meer schade aan dan we denken. Onze ontevredenheid en het streven naar perfectie leiden tot een onverzadigbaar denken aan meer, meer, meer. Dat denken vernietigt de wereld: opwarming van de aarde, voedseltekorten, armoede, oorlogen, burn-outs, obesitas, anorexia, depressies … Het zijn allemaal resultaten van een ontevreden wereld. Zolang wij niet tevreden leren zijn met wat we hebben en aan elkaar toegeven dat de wereld niet perfect is, maken we onszelf, de ander en de wereld kapot. Maar man, dat is moeilijk. Ontevredenheid leidt tot weinig goeds. Dat weten we, maar wat is de oplossing? Je kunt niet tegen jezelf zeggen: “Wees tevreden!” en dan voorgoed met een dankbaar hart door het leven huppelen. Wat kunnen we wel doen? Jezus' tevredenheid
Een van de dingen die ik doe als ik me afvraag hoe ik het best kan leven, is kijken naar Jezus. Vaak gebruik ik zijn beroemdste toespraak, de Bergrede, als inspiratiebron. Daar zegt hij het volgende: “Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij?” (Matteüs 6:26) Voorraadschuren van toen zijn te vergelijken met spaarrekeningen van nu, en daarover zegt Jezus dat we ons geen zorgen moeten maken. We hoeven ons niet druk te maken over morgen, over onze voorraad, over ons geld, onze kleding, onze toekomst … over onszelf. We mogen tevreden zijn met wie we zijn, wat we hebben en waar we staan in het nu. Het lijkt de wereld op zijn kop! Geen spaarrekening of je nooit meer druk maken over je toekomst; dat klinkt onmogelijk! Dankbaarheid en geluk
Broeder David Steindl-Rast (91), een benedictijnse monnik uit Oostenrijk, heeft zich lang beziggehouden met de vraag: “Wat houdt geluk in en hoe speelt dankbaarheid daarin een rol?” In zijn TED Talk Want to be happy? Be grateful vertelt hij dat hij vroeger dacht dat geluk tot dankbaarheid leidde. Al snel kwam hij tot de conclusie dat het andersom was. Dankbaarheid leidt tot geluk. Broeder David zegt dat dankbaarheid uit twee onderdelen bestaat. Ten eerste, datgene waar we dankbaar voor zijn, moet waardevol zijn. Ten tweede, we moeten het gekregen hebben. We mogen het niet hebben verdiend, gekocht of geruild. We hebben het onvoorwaardelijk gekregen. Oftewel: dankbaarheid wordt opgeroepen als je iets waardevols krijgt. Terug naar Jezus. Hij zegt dat we ons nooit druk moeten maken over de toekomst, maar tevreden en dankbaar mogen zijn met ieder moment nu. Dat is precies wat broeder David concludeert. Beiden stellen voor om ieder moment van ons leven te zien als een waardevol geschenk van God. Op die manier kunnen we altijd dankbaar zijn. Moeten we dan dankbaar zijn voor alles; voor oorlog, geweld, honger, stress, ongelijkheid? Natuurlijk niet, wel kunnen we dankbaar zijn voor de mogelijkheden die ons iedere dag worden aangereikt. Stickertjes op de kraan
Even praktisch. Broeder David stelt voor dat we ‘stopborden’ in ons leven gaan zetten. Plekken of dingen waar we langskomen – of mensen bij wie we op bezoek gaan – die ons een kort moment stilzetten. Hij geeft zelf het voorbeeld van de kleine stickertjes op zijn kraan. Toen hij een poos in Afrika was, moest hij overleven zonder goed, drinkbaar water. Eenmaal terug in de westerse wereld was hij daarom extra dankbaar voor elke druppel uit de kraan. Na een poos zakte die dankbaarheid weg en daarom kwam hij op het idee om stickertjes op zijn kraan te plakken, zodat hij iedere keer werd stopgezet. TEKST: CHRIS HOKSBERGEN Welke stopborden maak jij voor jezelf? Vertel het ons via WhatsApp 06-83673700! Vinden we interessant!