Avondmaal: lastig of mooi?
Jezus pakt het brood, breekt het en zegent het. Als Hij het uitdeelt aan Zijn discipelen geeft Hij ze een opdracht mee: doe dit steeds opnieuw, om Mij te gedenken. En die opdracht doen we nog steeds, maar wel op heel verschillende manieren. De een viert het avondmaal elke week, een andere gemeente maar een paar keer per jaar. En wanneer ben je er eigenlijk klaar voor om mee te doen aan het avondmaal? Ook daar verschillen de meningen over. Daarom vragen we twee christelijke jongeren hoe zij het avondmaal in hun gemeente ervaren: wat vind je mooi, wat moeilijk en waar ben je blij mee?
Marije is 24 jaar en gaat al haar hele leven naar de Gereformeerde Gemeente in Middelburg-Zuid.
“Bij ons in de kerk gaat lang niet iedereen aan het avondmaal. Ik zelf ook niet. Waar ligt dat aan, vraag ik mijzelf soms af. Is het de houding van mensen zelf, angst of traditie? Ik denk dat het avondmaal als zo heilig wordt gezien, dat voor veel mensen de stap te groot is. De zondag voor het avondmaal staat de ochtenddienst in het teken van de voorbereiding op het avondmaal. Op die manier heeft iedereen in de tussenliggende week de kans om na te denken of hij/zij die zondag aan het avondmaal wil meedoen. De nadruk ligt tijdens het avondmaal op ‘de dood van de Heere Jezus verkondigen’. Dat betekent dat je tijdens het avondmaal denkt aan wat Jezus voor jou deed: je verlossen van zonde en brengen tot Hem. Door je deelname laat je zien dat je Zijn kind bent.
Ik voel mij schuldig tegenover God als ik niet meedoe aan het avondmaal
Rachel (18) en tweedejaars student Communicatie zit in een heel ander soort kerk: de evangelische Morgenstond gemeente in Delft.
“Bij ons is het elke eerste zondag van de maand avondmaal. In een gangpad in de vorm van een groot kruis ligt een kleiner kruis met daarop matzes, wijn en druivensap. Als het avondmaal begint, vormen zich vier rijen richting het kruis. Als er een plekje vrij is, kniel ik bij het kruis en pak ik matze en wijn terwijl ik bid. Ik was een jaar of elf, twaalf toen ik voor het eerst meedeed aan het avondmaal. Dat was best ongemakkelijk, voor je gevoel ziet iedereen dat je het voor het eerst doet, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Je wordt niet raar aangekeken als je niet mee doet aan het avondmaal, maar bijna iedereen in mijn gemeente doet wel mee. Af en toe wordt er een speciale avondmaalsdienst voor de kinderen georganiseerd. Ik vind het mooi dat iedereen bij het kruis knielt en tijd heeft om te bidden. Het is gaaf om dat als gemeente met elkaar te doen, met elkaar Jezus’ maaltijd te houden. Ik word er blij van als ik besef dat Jezus voor mijn zonden is gestorven aan het kruis. Daar sta ik niet elke dag bij stil, maar tijdens het avondmaal wel. Iedereen is welkom bij het avondmaal. Dat verteld de oudste van dienst ook voordat het avondmaal begint. Hij leest dan een paar verzen uit de Bijbel die over het avondmaal gaan en nodigt iedereen uit om te komen.” Hoe vier jij avondmaal? Wat zijn de tradities in jouw kerk? Ben je daar oké mee of wil je graag iets veranderen? Wat vind je moeilijk, wat mooi? Wij zijn benieuwd, laat het weten in de comments!
