Anna: “Willen jullie bidden dat ik mijn geloof terugkrijg?”

"Zolang ik me kan herinneren gingen we al naar de kerk. De laatste jaren werd het steeds minder en het stopte compleet toen we een nieuw domineesechtpaar kregen. Ik vond ze verschrikkelijk, ze pasten niet in de stijl van de kerk en waren erg ouderwets. Dit sprak mij – samen met de andere jongeren - niet aan en zo ben ik uit de kerk gestapt."

God bemoeit zich niet met ons

"Nadat ik uit de kerk stapte kreeg ik veel chaos in mijn hoofd en ben ik niet alleen de kerk maar ook het geloof kwijtgeraakt. Ik geloof nog steeds dat God de aarde heeft gemaakt, er moet meer achter de schepping zitten dan apen die evolueren of een knal die plaatsvond. Maar het voelt alsof het daarbij gebleven is, alsof God ons nu ons eigen ding laat doen en zich er niet mee bemoeit. Diep vanbinnen weet ik dat het niet zo is, dat God achter ons staat, maar zo voel ik het niet."

Scoutingkamp

"Het is ontzettend verwarrend. Op sommige momenten merk ik weer dat God er is, als ik bijvoorbeeld christelijke muziek luister, maar op andere momenten merk ik het weer totaal niet. Ik zit bij de christelijke scoutingvereniging van het Leger des Heils, daar heb ik het af en toe over God en dan is mijn interesse weer gewekt. Maar als ik vervolgens naar een kerk ga is dat toch niet wat ik zoek.

Afgelopen jaar ben ik met mijn scoutinggroep naar een internationaal kamp van het Leger des Heils geweest. Dit was christelijk en heeft veel indruk op me gemaakt. Het voelde fijn om met zoveel christenen bij elkaar te zijn en de verbondenheid te voelen. Tijdens een dienst bij het kamp zat ik naast een Oekraïens meisje. Ik vond zo bijzonder dat we zo verschillend zijn maar toch allebei weten wat er bedoeld werd!"

"Ik voel me geen gelovige meer"

"Samen met mijn ouders ben ik wel op zoek naar een nieuwe kerk, maar we hebben nog geen kerk gevonden waar we ons thuis voelen. Ik baal daar wel van. Met mijn ouders kan ik goed over het geloof praten. Tegen hen heb ik ook uitgesproken: ‘Ik voel me geen gelovige meer’. Ik ben blij dat ik niet alleen ben met die gedachte. Mijn vrienden snappen het minder goed, dus met hen kan ik er minder over praten.

Ik wil het geloof graag terug. De tijd waarin ik wel geloofde voelde zo fijn, maar ik kan dat gevoel niet meer terugvinden. Eerst probeer ik nu voor mezelf uit te zoeken waar ik precies naar op zoek ben, want dat weet ik eigenlijk ook niet. Ik hoop met mijn hele hart over een paar jaar weer ‘gewoon’ gelovig te zijn. Ik ben bereid er hard voor te werken en hard mijn best voor te doen, dus ik hoop God weer terug te vinden."