Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Presentator Joram: "Mijn geloofstwijfel is nu groter dan vroeger"

4 februari 2021 · Leestijd 6 min

Als kind ging Joram met zijn moeder mee naar de kerk en op latere leeftijd ging hij er zelf ook graag heen. Joram: “De kerk was ons leven. Het was een kleine gemeenschap en de mensen voelden als familie.” Toen hij ouder werd, ontdekte Joram dat er een verschil is tussen de kerk en zijn persoonlijke geloofsleven. Dit bracht hem aan het twijfelen over zowel de kerk, als de plek die God in zijn leven heeft.

“Op mijn twaalfde was naar de kerk gaan een feestje. Daar waren mijn vrienden en er was naast de diensten altijd wat te doen. Zo kwam ik vaak bij mensen over de vloer, waren er jeugdavonden en -kampen en verschillende activiteiten zoals barbecues. Daarnaast groeide mijn voorliefde voor media, waar ook plek voor was in mijn kerk. Ik ging bijvoorbeeld met een vriend de diensten filmen. Kortom, er was altijd wat te doen met fijne mensen. Hierdoor vond ik het aantrekkelijk om naar de kerk te gaan.”

God is een mysterie

“Ik twijfelde er in die tijd geen seconde aan dat er een iets was. Door wat ik leerde in de kerk, ging ik ervanuit dat het God was. Ook zag ik Hem door de kerk aan het werk. Mensen deelden regelmatig hoe Hij tegen hen sprak en hen aanraakte. Soms dacht ik daar ook iets van terug te zien in mijn eigen leven. Voor mij was God echt een mysterie, ik snapte niks van hoe het allemaal werkte, maar ik vond het wel heel mooi.”

Schuldgevoel

“In de kerk vertelden ze hoe bidden werkt. Als je God ergens om vraagt, zal Hij het je geven. Jammer genoeg zag ik dit niet terug in mijn eigen leven: als ik ergens voor bad, werd het niet zomaar voor mij geregeld. Hierdoor dacht ik dat God de gebeden van anderen verhoort, maar niet die van mij. Zo merkte ik dat ik langzamerhand een schuldgevoel kreeg: God doet blijkbaar niet bij mij wat hij bij de mensen in de kerk doet, dus hoor ik daar dan nog thuis?”

Waar is God van maandag tot zaterdag?

“Een van de diensten kan ik me nog goed herinneren. Een Amerikaanse spreker sprak in die dienst en ik zat achterin de zaal. Op een gegeven moment wees hij mij aan en nodigde hij mij uit naar voren. Hij wilde dat ik met mensen ging bidden. Toen dacht ik: ‘Shit, ik ga nu door de mand vallen. God werkt niet door mij en nu gaat iedereen dat doorhebben.’"

Mijn mening werd gevormd door anderen, maar hoe sta ik er zelf eigenlijk in?

"Toch besloot ik naar voren te gaan en te bidden. Ik dacht dat het niet zou werken, maar die mensen zeiden wel iets te voelen. Iedereen speelde dus óf een groot toneelstuk of er gebeurde echt iets. Ik heb werkelijk waar geen idee. Als ik nu terugkijk op waar die kerk voor staat, is dat absoluut niet meer mijn ding. Niemand sprak twijfel uit en de relatie met God was voornamelijk gebaseerd op ervaring en succes. We waren vaak bezig met gevoel en te weinig gericht op wat God tijdens de rest van de week doet.”

Onzin

“Voor een video voor Denkstof vorig jaar, had ik een gesprek met Reinier Sonneveld en medewerkers van de PKN over de hel. Tijdens dat gesprek merkte ik dat ik dat het me weinig boeide en dat vond ik lastig. Daarom vroeg ik later in een gesprek met een vriend waarom dat zou zijn. Hij maakte een opmerking die me is bijgebleven: “Misschien geloof je helemaal niet in de hel.” Dat kwam heel hard binnen."

Als ik écht geloof dat Jezus voor mij aan het kruis is gegaan, waarom ben ik daar dan niet altijd super enthousiast over?

"Ik besefte ineens dat ik ben opgegroeid in een cultuur waarin ménsen me vertelden hoe ik me moet gedragen en hoe ik God moet zien. Ik nam dat altijd gewoon aan; tot de vraag ontstond: ‘Geloof ik dit wel écht?’. Mijn mening werd namelijk altijd gevormd door andere mensen, maar ik wilde gaan ontdekken hoe ik er zelf instond. Dit was het eerste moment in mijn leven dat ik twijfelde aan mijn geloof en dacht: ‘Wat nou als dit toch allemaal onzin is?’.”

Twijfel is oké

“Op dat moment besloot ik dat die twijfel er mag zijn en dat ik de zoektocht aan wilde gaan. Ik ben opgegroeid met het idee dat ik twijfel weg moet stoppen, maar dit keer greep ik het met beide handen aan. De grootste vraag die ik wil beantwoorden is: Wat geloof ik en wie is God voor mij?"

Ik ervaar deze zoektocht niet als crisis, maar juist als iets waardoor ik dichter bij God kom

"Ik bedacht dat er twee conclusies getrokken kunnen worden: het hele geloof is onzin, of God vindt mij, want Hij zal mij nooit loslaten. Als dat tweede het geval is, hoef ik me geen zorgen te maken over twijfel en is er zelfs een grote kans dat het mij dichter bij God zal brengen. Die hele week had ik opnames voor Denkstof en kon ik alle vragen die ik op dat moment had – en dat waren er veel – stellen aan Reinier.”

Vragen stellen

“Ik vraag me vaak af: Als ik écht geloof dat Jezus voor mij aan het kruis is gegaan en dat God een ontzettend liefdevolle God is, waarom ben ik daar dan niet altijd super enthousiast over? Ik houd onwijs veel van mijn vriendin en ben het allerliefst altijd bij haar. Waarom heb ik dat dan niet bij God? Ik vind het grappig dat ik sinds het moment dat die twijfel begon, elke week bij de BEAM Kerkdienst verschillende mensen met kennis over het geloof mag spreken. Ik stel daar mijn vragen en dat vind ik heel erg waardevol. Die gesprekken met verschillende mensen zie ik als kerk, want dat is waar ik leer.”

Deze zoektocht is geen crisis

“Inmiddels weet ik dat twijfel er mag zijn. Mensen mogen mij verder helpen, maar niet omdat twijfelen niet oké is. Ik ontvang graag hulp van anderen die vanuit liefde met mij in gesprek willen. Vragen stellen, op zoek gaan in de Bijbel, bidden en twijfelen is hoe ik God kan vinden. Hij is bij mij op dit moment en ik leer om Hem te zien. Zo geef ik God een plek in mijn leven. Ik ervaar deze zoektocht niet als crisis, maar juist als iets super belangrijks waardoor ik dichter bij Hem kom. Ik ben eerlijk tegen mezelf en God en ben écht benieuwd wat deze zoektocht mij gaat brengen.”

BEAM-redacteur Marlieke is ontzettend enthousiast over haar leven met God. Marlieke: “Dankzij Jezus hebben wij nu allemaal God als Vader en dat besef heeft het meeste veranderd in mijn geloofsleven.”

#ikkiesvoorjezus is een rubriek waarin we getuigenissen van jongeren delen om jou te inspireren in je geloof en te laten zien hoe andere jongeren God in hun leven ervaren. Zelf een (bijzondere) getuigenis? Mail ons via beamredactie@eo.nl of dm op www.instagram.com/eobeam

Geschreven door

Thamara

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡