“In mijn depressie en eenzaamheid vond ik God”
Van de kerk als ‘moetje’ naar een echte relatie met God. Julia vond deze omslag tijdens haar depressie en koos écht voor Jezus. “Voor mezelf leven is het niet waard, ik leef nu voor God.”
Saaie kerk
“Ik ben van jongs af aan gelovig opgevoed. Sterker nog: ik ben de dochter van een dominee. Elke zondag gingen we standaard twee keer naar de kerk. Ik voelde daar weinig bij, het was gewoon iets wat moest. Mijn persoonlijke geloof was in die tijd niet echt aanwezig.”
Moeilijke gesprekken
“In 2018 zijn we verhuisd van Rotterdam naar Veenendaal. Achteraf gezien was ik in de periode daarvoor ook al depressief aan het worden, maar de verhuizing was de laatste druppel. Afgelopen jaar werd het duidelijk dat ik echt depressief ben. Ik begon met mijn behandeling en moest verschillende gesprekken voeren. Dat vond ik in het heel begin lastig. Zo had ik een gesprek met mijn ouders erbij. En al hadden zij niks verkeerd gedaan, ik had het gevoel dat ik hen teleurstelde. Ik wilde niemand tot last zijn. Toch heeft me dit alles me uiteindelijk juist geholpen.”
Steun bij Hem
“Niet lang nadat de quarantaine begon, ging er plotseling van alles verkeerd in mijn leven. Mijn nichtje kreeg kanker, het ging slecht op school en mijn vriend maakte het uit. Ondanks de therapie voelde ik me zo eenzaam. Als je je zo voelt ga je op zoek naar steun, die vond ik bij God. Bij Hem kon ik alles kwijt. Inmiddels leef ik niet meer voor mezelf, dat vind ik het niet waard. Ik leef voor God en probeer er zoveel mogelijk voor anderen te zijn.”
Kracht uit muziek
“Ik luister veel christelijke muziek. Ik merk dat ik daar ontzettend veel energie uithaal. Al heb ik een moeilijke dag of geen zin om te werken, die muziek motiveert me altijd weer om mensen te helpen. Ik werk in de supermarkt, maar ik realiseer me op zo’n moment dat ik ook daar mensen blij kan maken.”
“Blij dat ik nog leef”
“De therapie helpt me ontzettend, al moet ik wel van ver komen. Met vallen en opstaan gaat het steeds beter met me. Een tijd geleden had ik nooit gedacht dat ik me zo goed zou voelen. Ik heb dagen gehad dat ik dacht: van mij hoeft het niet meer, ik maak er een eind aan. Nu ben ik zo blij dat ik nog leef. Ik wil dat graag aan anderen laten zien: hoe diep je ook zit, het komt altijd goed, heb geduld.”
Anderen helpen
“Uiteindelijk hoop ik als pedagogisch werker in het kinderkankerziekenhuis van het UMC te werken. Het is misschien een heel ander vakgebied, maar ik hoop dat mijn verleden mij helpt om anderen mentaal te kunnen steunen.”
Kaya (14) zag tijdens haar schoolkamp een oogverblindend licht toen een engel tegen haar sprak. Lees haar verhaal hier!
BEAM Kerkdienst
Ook in de BEAM Kerkdienst hadden we het over depressie. Hoe kun je hiermee omgaan, en wat moet je als bijstander doen? Bekijk de hele dienst hieronder.
Geschreven door
Anouk
