Ga naar submenu Ga naar zoekveld

COLUMN: Jezus is het antibeeld van een doorsnee mens

20 mei 2020 · Leestijd 3 min

“Goedendag!” Ik word keihard genegeerd. De vrouw en ik zijn de enigen op het fietspad, maar ze fietst zwijgend langs mij heen…

Toen ik in 2011 aan de studie journalistiek begon, moest ik wennen. Wennen aan de cultuur binnen de CHE. Waar op de middelbare mijn jas van mijn lijf werd gejat, kon je hier je laptop prima een dag laten liggen om hem vervolgens onaangeroerd weer aan te treffen. Of netjes ingeleverd bij de servicebalie. Wanneer ik een lekke band had, stonden er direct vijf onbekende mensen klaar om te helpen. Daarnaast mailden bepaalde klasgenoten consistent hun zelfgemaakte samenvattingen door aan de rest van het studiejaar. Ook aan degenen die nooit iets terugdeden, zelfs geen bedankje gaven.

Zo is de wereld niet

In het begin stond ik versteld. Wat een naïviteit. Zo is de wereld niet. Die christenen gaan nog een deksel op hun neus krijgen als ze het werkveld in moeten. Maar langzaam leerde ik dat dat precies is wat Jezus ons leert. Jezus, het antibeeld van een doorsnee mens, deed precies hetgeen wat je niet verwacht. Hij was mens, maar steeg boven de menselijke aard van jaloezie, wrok en haat uit. Hij bleef vanuit liefde geven, ook wanneer de wereld niets teruggaf of zelfs met haat terugkwam. Hij bleef volharden.

Zo is de wereld niet, maar zo kan de wereld wel worden.

Toen ik na mijn Ede-tijd voor een pre-master in Leiden belandde, kwam ik gelijk weer met beide voeten in de modder terecht. Het was weer ieder voor zich. Geen samenvattingen meer in mijn mailbox, wel mijn nieuwe jas kwijt. Toch probeerde ik toe te passen wat ik op de CHE geleerd had en stuurde ik consequent al mijn aantekeningen rond aan klasgenoten. Ook aan degenen waar ik totaal niet mee overweg kon. Na een half jaar stilte kreeg ik plots van één van hen een emotioneel bedankje terug: “Door jou heb ik mijn semester gehaald!”

Geven wat je bezit

Het gaat niet om mij of om het terugkrijgen, maar om het geven wat je op dat moment bezit. Een week na mijn constante fietsbegroetingen, groette eerdergenoemde vrouw mij eerder dan ik haar. Met meer enthousiasme en liefde dan ik ooit richting haar geuit had. Zo is de wereld niet, maar zo kan de wereld wel worden. Of je nou op school, op werk, op straat of in de trein bent. Het begint bij onbaatzuchtige liefde, bij Jezus’ voorbeeld volgen, bij volharding. Het begint bij jou.

“Goedendag!”

Deze column verscheen in het magazine Scherp van de CHE.

Geschreven door

Bas

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡