Mauricio: “Als scheidsrechter leer je scheldpartijen negeren”

“Ik kom oorspronkelijk uit Colombia, ben geadopteerd en heb een donkere huidskleur. Toen ik vroeger voetbalde, ben ik vaak uitgescholden en werd ik gepest om mijn uiterlijk. Door de jaren heen heb ik daar wel een olifantenhuid voor ontwikkeld en kan ik het vrij gemakkelijk van mij afzetten. Ik besef nu ook dat het nooit om mij ging, maar om mijn kleur. Als scheidsrechter moet ik scheldpartijen ook van me afzetten en weten dat ik daar boven sta. Als spelers normaal met mij omgaan en zo ook communiceren, dan is er niks aan de hand.”

“Vaak is het de manier waarop iets wordt gezegd. Als ze kwetsende woorden tegen me zeggen, krijgen ze een gele kaart. Ik sta daar ook voor mijn plezier en schelden is helemaal niet nodig. Als scheidsrechter kan je een wedstrijd niet goed beoordelen als je je laat leiden door emoties. Je moet proberen om je emoties uit te schakelen, dat is heel moeilijk, want je bent ook gewoon mens. Ik heb soms de neiging om terug te schelden als iemand mij uitscheldt. Maar als scheidsrechter moet je die scheldpartijen leren te negeren.”

Sinterklaas is weg, dus je hoeft geen zwarte piet meer te spelen.

“Ik heb wel eens meegemaakt dat iemand mij uitschold voor zwarte piet tijdens een wedstrijd. Toen gaf ik volgens hen een te makkelijke penalty en werd er tegen me gezegd: ‘Hé scheidsrechter, Sinterklaas is al weg, dus je hoeft geen zwarte piet meer te spelen.’ Ik gaf hier geel voor, maar eigenlijk had ik gewoon rood moeten trekken. Ik ga zo’n situatie gauw relativeren, wat eigenlijk niet kan, want hij scheldt me gewoon uit. Als scheidsrechter negeer ik die persoonlijke beschuldigingen vrij gemakkelijk, want als ik iedereen een rode kaart ga geven die iets raars tegen me zegt, dan blijven er nog maar zes spelers over in het veld.”

Een christelijke scheidsrechter

“Het is superlastig om christen te zijn als scheidsrechter, want je hebt zo vaak te maken met situaties waarin de naam van onze God klakkeloos wordt gebruikt. ‘Onbehoorlijk vloeken’ mag volgens de spelregels niet. Ik bespreek dit dan ook voor de wedstrijd met de aanvoerders van beide teams. Meestal ontkom ik er niet aan en dat is wel vervelend natuurlijk. Voor de wedstrijd luister ik mijn favoriete muziek en bid ik tot God. Dan vraag ik Hem om er voor te zorgen dat het een goede wedstrijd mag zijn en dat we met respect met elkaar om mogen gaan."

“Tegen andere christelijke scheidsrechters zou ik willen zeggen dat je sterk in je schoenen moet staan. Durf spelers aan te spreken als ze vloeken en laat weten dat ze een voorbeeldfunctie hebben naar andere jongens en meisjes op het voetbalveld. Uiteindelijk moet je er voor zorgen dat je een veilige situatie creëert en dat doe je door normaal met elkaar om te gaan. Spreek verwachtingen uit van elkaar en als een van beide zich daar niet aan houdt, zeg daar dan wat over. Emotie is prima, maar ga daar niet in overdrijven. Je hoeft niet te schelden, want dat is helemaal niet nodig. Het is uiteindelijk maar een spelletje."