Pieter helpt straatjongeren: “Iedereen verdient een kans om van de straat af te komen.”

"Ineens hoorde ik geschreeuw. Het kwam van een jonge jongen, het leek wel alsof hij mishandeld werd. Wat gebeurde hier? Ik was in de zomer van 2018 met de organisatie Next Move op evangelisatiereis in de stad Soroti in Oeganda. We waren een middag aan het sporten, toen dit – totaal onverwacht – gebeurde. Snel liep ik met de teamleidster van Next Move richting het geluid.

Eenmaal op de sportvelden – waar het geluid vandaan bleek te komen – zagen we een grote groep mensen staan. We drongen er doorheen en in het midden lag een jongen van een jaar of 13. Zijn polsen waren op zijn rug gebonden en ook zijn enkels waren vastgebonden. Hij kon geen kant op. Daarnaast stond een man, die zichtbaar boos was. Hij sloeg de vastgebonden jongen en wist van geen ophouden. De mensen eromheen schreeuwden en reageerden hun boosheid af op deze jongen."

Beruchte straatjongeren

"Wij waren compleet overweldigd. Wat gebeurde hier? We vroegen aan de omstanders waarom deze jongen werd mishandeld. Het bleek dat hij een straatjongen was en een volleybal had gestolen. De groep waar deze jongen bij hoorde was berucht in Soroti. Ze leven op straat en stelen om vervolgens drugs te kopen. Wij zorgden ervoor dat de jongen werd losgemaakt en liepen met hem mee naar de plek waar hij de volleybal zou hebben verstopt."

"Deze jongen vertelde dat hij Oluka heette en leidde ons naar een afgelegen plek in Soroti met veel afval. Op deze plek waren nog veel meer straatkinderen, vrienden van Oluka. Het was duidelijk dat zij het niet goed hadden, ze zagen er slecht uit en snoven veel drugs. De drugs die daar voornamelijk gebruikt werd was kerosine, vliegtuigbrandstof. Hier worden ze high van, hun hongergevoel verdwijnt en ’s nachts hebben ze het warm genoeg om te slapen."

Vervolgstappen

"We hebben met z’n drieën gebeden en Oluka eten en drinken gegeven. Toen de teamleidster en ik hier later over doorpraatten, was de eerste reactie van ons allebei: ‘Wat kunnen we voor deze jongens betekenen?’. De volgende dag zijn we met deze groep straatjongeren, de vrienden van Oluka, gaan sporten en dat beviel goed. Zo goed zelfs, dat dit nog steeds doorging terwijl wij allang terug in Nederland waren.

Terug in Nederland probeerden we nog steeds deze straatkinderen te helpen. We hadden contact met contactpersonen in Oeganda, die de jongens en de cultuur kenden. Zij sporten nog steeds wekelijks met deze jongens en geven ze dagelijks twee maaltijden. Met behulp van financiële steun vanuit Nederland is er een huis gehuurd in Soroti, waar straatkinderen opgevangen kunnen worden. Oluka was de eerste die hier mocht wonen, ondertussen wonen er al 7 jongens!"

Moordlustige vader

"Er zijn verschillende redenen waarom deze jongeren op straat zijn beland. Vaak hebben ze nog wel familie, maar zijn ze daar niet meer welkom. Er is bijvoorbeeld een jongen die bedreigd wordt met moord door zijn vader, een jongen die geen goede thuissituatie heeft omdat zijn moeder prostituee is en een jongen die weggepest is uit zijn gemeenschap. Uit de grote groep van ongeveer 35 straatjongeren worden jongens gekozen die de potentie hebben om van de straat en de drugs af te komen. Zij mogen in het opvanghuis wonen.

In februari 2019 heb ik samen met mijn voormalige teamleidster de stichting ‘Saving Arms’ opgericht. We zijn aangesloten bij een soortgelijke Duitse stichting, zodat we hun ervaring kunnen gebruiken om nog meer impact te maken. De naam komt bij Jesaja 59:1 (De arm van de Heer is niet te kort om te redden, zijn gehoor niet te zwak om te luisteren) vandaan en het raakt me best wel. Het is goed om te beseffen dat Gods arm nooit te kort is om welke plek, welke situatie dan ook te bereiken."

Overweldigende terugkomst

"Afgelopen zomer ben ik vier weken teruggegaan naar Oeganda om te kijken hoe het nu was. Het was heel onrealistisch om weer terug te zijn, maar ook heel mooi. We kwamen ’s avonds rond een uur of tien aan in Soroti. Het was allang donker, maar ondanks dat stonden alle kinderen ons op te wachten. Ik zag Oluka weer en elke mogelijke emotie ging door mijn lijf heen. Het was heel overweldigend. Hij was ook heel blij om mij weer terug te zien. Waarschijnlijk heeft de mishandeling op zowel hem als ons een even grote impact gemaakt."

We houden ze in leven, maar geven ze nog geen leven

"Nu geven we de straatjongeren eten, drinken, persoonlijke hygiëne en een dak boven hun hoofd, maar in de toekomst hopen we meer voor ze te kunnen betekenen. Nu houden we ze in leven, maar geven we ze nog geen leven. Ze worden nog niet zelfstandig en kunnen vaak nog niet terugkeren in de samenleving of hun familie. Veel jongens zijn ook nog drugsverslaafd. Helaas kunnen we nu nog maar 7 jongens opvangen, later willen we ook heel graag de overige 35 jongens in Soroti helpen om de straat achter zich te laten.

We stellen op dit moment een plan op voor een rehabilitatiecentrum. In dit centrum komen er idealiter vier woongroepen voor maximaal acht jongens, met verschillende leeftijdscategorieën. Hier worden ze van de drugs afgeholpen, hoewel dat waarschijnlijk wel veel moeite zal kosten. Ook kunnen de jongeren in deze woongroepen onderwijs krijgen of een beroep aangeleerd krijgen. Wij geloven dat elke jongere de kans moet krijgen om van straat af te komen!"

Lees hier ook het verhaal van Benne die een Youth Alpha startte in Bulgarije!