Lisa (21): “Na onze bekering besloten mijn vriend en ik niet meer samen te wonen”

“Ik ben christelijk opgevoed, maar op mijn 16e was ik er helemaal klaar mee. Ik liet de kerk en daarbij ook het geloof los omdat ik het maar niks vond. Twee jaar later ontmoette ik mijn huidige man op Tinder. Hij was niet-christelijk, net als ik. Daarom stonden mijn ouders niet achter onze relatie. Dit zorgde ervoor dat het thuis steeds minder gezellig werd en ik het op een gegeven moment niet meer trok: ik ging op mijn 18e op mezelf wonen.

In mijn eigen huis kwam mijn vriend vaak over de vloer. We hadden het er nooit echt over gehad, maar langzaam maar zeker kwam hij bij me inwonen. Het begon met een paar kleren, toen een tandenborstel en uiteindelijk woonde hij helemaal bij me. We leefden niet volgens standaarden van het christelijk geloof, dus het was helemaal geen issue. We hadden ook seks zonder getrouwd te zijn, hier zagen we ook weinig kwaad in.”

Achtergelaten door Jezus

“Dit veranderde allemaal toen ik een appje kreeg van een vriendin. Zij was ook een tijdje uit de kerk geweest maar had een droom gekregen. In deze droom zag ze dat Jezus terugkwam en ervoer ze hoe het was om achtergelaten te worden. Ik schrok hier ontzettend van en dacht meteen: ‘Ik wil dit niet meemaken!’. Ik was ervan overtuigd dat God wilde dat ik bij Hem terugkwam.

Dit was het moment waarop ik tot bekering kwam. De zondag daarop ben ik naar een kerkdienst gegaan en dit beviel heel goed. Ik vertelde aan mijn vriend over mijn bekering en zei: ‘Eigenlijk zou jij ook eens mee moeten komen naar de kerk’. Een week later kwam hij mee naar de dienst en is ook hij tot bekering gekomen!”

Seks voor het huwelijk

“Maar hoe gingen we als christelijk stel met elkaar om? We woonden nog steeds samen, maar kon dat eigenlijk wel? We hadden seks als ongetrouwd stel, mocht dat? Zo niet, wilden we dan gelijk al trouwen? We waren tenslotte allebei nog maar 19. Al snel beseften we dat we zo niet door konden gaan. We hielden echt van elkaar, wilden wel trouwen, maar nog niet meteen. We besloten niet meer samen te wonen. Ik woonde weer alleen in mijn huis en hij ging terug bij zijn moeder wonen.”

We hadden seks als ongetrouwd stel, kon dit?

“We geloven dat seks voor het huwelijk niet is zoals God het bedoeld heeft. We wilden niet in zonde leven, dus vanaf dat moment hebben we geen seks meer gehad tot ons huwelijk. Om deze reden spraken we ook alleen af op momenten en plekken dat er anderen bij waren en bijvoorbeeld niet ’s avonds laat bij mij thuis. Dan komen de verleidingen en we wilden geen misstap maken.”

Huwelijksaanzoek

“Ik heb altijd al gezegd: ‘Als ik ten huwelijk gevraagd wil worden, wil ik dat op het strand.’ Je zou dus denken dat ik iets vermoedde toen we in augustus 2017 samen een dagje naar het strand gingen, maar niks was minder waar. We hadden een mooie dag, gingen lekker uit eten en hij nam me ’s avonds mee naar zonsondergang op het strand. Daar zei hij: ‘Ik weet zeker dat we altijd samen zullen blijven. Soms wordt het moeilijk, maar dan zullen we er samen met God uitkomen’ en vroeg hij me ten huwelijk. Natuurlijk zei ik ja! Ik was helemaal hoteldebotel haha.”

Ik heb spijt van samenwonen

“We wilden zo snel mogelijk trouwen en vonden het niet nodig om lang te wachten. Het liefste wilden we in december trouwen, maar eigenlijk zat het gemeentehuis al vol tot maart. We baden of er een plekje vrij mocht komen, het liefst op 6 december, en ons gebed werd verhoord! De huwelijksambtenaar vertelde ons dat alleen 6 december nog vrij was. Ze zei dat het niet toevallig was maar het werk van God dat juist wij deze datum konden trouwen. Dit was heel bijzonder, zij wist niet dat wij christelijk waren en andersom, maar vooral ontzettend mooi.

De tekst gaat verder onder de foto

Op onze trouwkaart hebben we 1 Johannes 4:16 laten zetten. Hierin staat: ‘Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.’ Ik vind deze tekst zo mooi aansluiten op onze situatie. Wij hebben God leren kennen en vertrouwen erop da Hij ons helpt in ons huwelijk. Hij is altijd bij ons en wij bij Hem.“

Spijt

“Achteraf heb ik spijt van het samenwonen. Als je samenwoont en je hebt elkaar lief, is de kans groot dat je gemeenschap hebt. Ik zou echt willen dat ik dat bewaard had voor na het huwelijk. Door te trouwen legt God een zegen op je relatie, en wij hebben de meest intieme dingen al met elkaar gedeeld voordat we deze zegen hadden ontvangen.

We zijn getrouwd toen we allebei 19 waren. Dat is best jong, maar toch was het een bewuste keuze. Het feit dat we al wisten hoe het was om samen te wonen en gemeenschap te hebben zorgde ervoor dat we dit ook misten in de tijd dat we niet bij elkaar woonden. Als ik niet eerst had samengewoond, had ik waarschijnlijk wel langer gewacht met trouwen maar voor onze relatie was het goed om te trouwen op dat moment.

Veel mensen hadden een mening over ons huwelijk en vonden ons te jong om te beslissen met wie we de rest van ons leven door wilden brengen. Er was veel onbegrip, zelfs mensen die er positief over waren vroegen altijd: ‘Waarom dan? Heb je een geloofsovertuiging dat het moet ofzo?’ Dit was natuurlijk niet zo. Trouwen moet niet, maar het mag wel! Zelf kijk ik, na bijna twee jaar, alleen maar positief terug op onze keuze om vroeg te trouwen.”