UPDATE: “Mijn leven gaat minder om hoe ik eruitzie.”

Hoi Manon! Jij bent aan het vasten van make-up, hoe gaat dat?

“Het gaat best goed! Af en toe is het wel lastig, als ik heel veel onzuiverheden op m’n gezicht heb, denk ik: ‘Oh shit, waarom doe ik dit ook alweer?’ Ik heb één keer een klein beetje make-up opgedaan. Ik had een wondje op mijn gezicht en ik moest voor mijn werk naar een nieuwe plek, waardoor ik heel nerveus was. Maar verder gaat het eigenlijk heel goed! Ik had verwacht dat ik het wel zou kunnen, misschien met af en toe wat tegenzin, en ik kan het ook!

Ik voel me wat zelfverzekerder hierdoor. Het is lastig, maar ik ben minder bezig met mijn uiterlijk nu. Ik vind het fijn om daar niet meer door in beslag genomen te worden. Het leven gaat niet om hoe je eruitziet en alle regeltjes die daarbij horen.”

Wat mooi om te horen! Hoe reageert je omgeving hierop?

“Ik kreeg best wat reacties van mensen die het eerste interviewhadden gelezen. Vrienden zeiden dan tegen me dat ze het zo goed vonden dat ik dit doe. Ik had op mijn verjaardagsfeestje nog een heel diep en interessant gesprek met twee vriendinnen, over God en ‘goed genoeg’ zijn. 

Ik kreeg ook een berichtje van een meisje waarmee ik een jaar lang in de klas heb gezeten. Ik had haar al een hele tijd niet gesproken. Ze had het interview gelezen, was erdoor geïnspireerd en wilde ook gaan vasten van make-up. Dat vond ik heel cool. Ik krijg vooral veel reacties van meiden die niet afhankelijk willen zijn van make-up. Deze reacties had ik niet verwacht.”

Heeft dit ook invloed op je relatie met God?

“In het begin was ik eigenlijk nog niet heel veel meer bezig met God dan normaal. Ik deed wel geen make-up op, maar de tijd die ik overhield vulde ik niet per sé met God. Daar heb ik met vriendinnen over gesproken. Ik luister een christelijke podcast, veel christelijke muziek en ik bad wel, maar ik wilde meer doen. 

Ik heb nu ook een Bijbelapp op mijn telefoon, die elke dag een tekst stuurt. Daar denk ik dan door de dag heen over na. Ik heb ook een boek gekregen dat Girl Defined heet. Het gaat erover hoe je als meisje of vrouw je identiteit uit God kunt halen. Dat is ook wel heel toepasselijk."

God ziet mij als een dochter waar Hij van houdt, hoe en wat ik ook doe

"Ik ben veel meer bezig met mijn relatie met God. Toen ik net tot geloof kwam, was ik er helemaal vol van. Na een tijdje merkte ik dat mijn thuissituatie niet heel goed of normaal was. Daardoor werd ik boos op God. Ik dacht: ‘Ik geloof nog steeds in U en ik weet dat U alles kan, dus waarom moet dit nou gebeuren?’ Het was alsof ik toen ik voor het eerst tot geloof kwam een onschuldig kind was, en daarna een volwassene werd die steeds ‘Ik snap het niet’ dacht. 

Nu ben ik God meer aan het opzoeken. Ik snap nog steeds niet waarom bepaalde dingen gebeuren en ben soms nog steeds boos. Maar ik ben nu boos mét God, in plaats van op een afstandje boos zijn óp God.

In het begin van de veertigdagentijd dacht ik de hele tijd dat ik niet genoeg bezig was met God, dat dat heel slecht van mij was. Ik dacht dat God zou vinden dat ik niet goed genoeg mijn best deed, maar realiseerde me dat dat niet zo is. God ziet mij als een dochter waar Hij van houdt, hoe en wat ik ook doe. Hij zou nooit reageren als menselijke ouders, die niet perfect zijn. God geeft mij onvoorwaardelijk liefde.”

Lees hier het vorige interview met Manon!