COLUMN: We zijn slimmer en dommer dan ooit...

Ik kan de tafels opdreunen. 1 x 7 = 7, 2 x 7 = 14, 3 x 7 = 21, je gelooft me vast wel. Ik spreek naast Nederlands een woordje Engels, Duits, Frans en Spaans (sí, es verdad!). Ik kan blind typen, kijk maar naar deze column. Ik ben afgestudeerd in de communicatiewetenschap (cum laude) en heb een master journalistiek in de pocket. Ergens op internet zwerft een wetenschappelijke publicatie met mijn naam erop rond. En, ook niet onbelangrijk: ik kan aardig overweg met een cello en een piano. Slim, hè?

Maar ik zou het nog geen dag in m’n eentje overleven op een onbewoond eiland. Ik kan giftige planten niet van eetbare versies onderscheiden. Ik heb werkelijk geen idee hoe je van een graan een brood maakt. Vissen is niet aan mij besteed. Een koe melken? Geen geduld voor. Een kip slachten zou ik nooit durven. Hoe een cacaoboon verandert in een goddelijk stukje chocolade? Al sla je me dood. Dom toch?

Slim

Ik kan op ieder moment van de dag zien hoeveel millimeter neerslag er valt en hoeveel minuten de zon schijnt in Rurrenabaque (een klein dorpje in Bolivia), om maar wat te noemen. Via een webcam kan ik 24/7 in de gaten houden of er wel genoeg sneeuw ligt in het gebied waar ik deze winter ga skiën. Via Instagram kan ik zien wat Rens Kroes op haar ontbijtbordje heeft liggen en via YouTube sta ik ineens naast Enzo Knol in de badkamer. We kunnen, als we willen, letterlijk overal meekijken. Slim hè?

Zullen we ons met z’n allen druk gaan maken over wat écht belangrijk is?

Maar hoeveel centen de cacaoboer voor mijn goddelijke stukje chocolade krijgt, of er kinderen hebben geploeterd voor mijn onmisbare kopjes koffie, welk leven de kip in mijn supersalade heeft gehad of in welke omstandigheden de eieren die ik dagelijks in mijn mond steek zijn gelegd? Als ik m’n best ervoor zou doen, zou ik het allemaal kunnen weten, maar wil het eigenlijk niet. Geef nou toe: dat is best wel dom, toch?

Kindslaven

Ik volgde pas de workshop God in de Supermarkt. Man, man, man, daar word je wel even stil van. Dat we wereldwijd voedsel maken voor 12 miljard monden, we met 7 miljard op deze aarde leven, maar dat 1 miljard mensen honger hebben. Dat voor de levensstijl van 1 Amerikaan 21.000 dieren nodig zijn. Dat schattige, pluizige kuikentjes worden gelanceerd op een loopband (als je het aandurft: klik hier). Dat kinderen voor 230 euro worden gekocht om als slaaf te werken op cacaoplantages. Inclusief transportkosten.

In de Bijbel staan vier teksten over homoseksualiteit. Zes over echtscheiding. Veertien over seks voor het huwelijk. En meer dan 2000 over armoede en gerechtigheid. Zullen we ons met z’n allen druk gaan maken over wat écht belangrijk is?

Goed idee. Maar als ik nou niet weet waar ik moet beginnen? Doe het dan in stapjes. Geloof het of niet: met jouw koopgedrag kun je recht doen. Begin met iets dat dichtbij je ligt. Iets met felgekleurde wikkels, bijvoorbeeld. Het begint met de T en eindigt op ony’s Chocolonely. Goddelijk én eerlijk. Slim, toch? 

Charlotte was redacteur bij BEAM en gek op chocola zonder vieze bijsmaak.