1 Korintiërs: Hoe het evangelie alles - maar dan ook ALLES - verandert

Algemene info 1 Korintiërs

Aantal bladzijden: 17

Aantal hoofdstukken: 16

Betekenis naam: Paulus schreef deze brief aan de gemeente in Korinte: de Korintiërs dus! Dit was zijn eerste brief aan deze groep gelovigen.

Populairste gedeelte: “Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.” (1 Korintiërs 13:12-13, maar eigenlijk ook eerdere verzen van hoofdstuk 13)

Waarom deze brief?

Paulus leefde zelf zo’n 1,5 jaar in Korinte. Hij vertelde de andere inwoners over Jezus. Veel van hen kwamen tot geloof. Hierover lees je meer in Handelingen 18. Na een tijdje verhuisde Paulus naar andere steden om ook daar kerken te starten. Maar ondertussen bleek het helemaal niet zo goed te gaan in Korinte. Met als gevolg dat Paulus een brief schreef aan de gemeente van Korinte.

Het boek valt op te delen in vijf delen: elk deel staat voor een probleem waarmee de kerk te maken had. Denk aan verdeling, seks, eten, de samenkomst en de opstanding van Jezus. Een vrij random verzameling aan problemen… Toch laat Paulus een rode draad zien: het evangelie als reddende kracht! Het mooie aan Paulus’ aanpak is dat hij niet alleen de problemen aanwijst, maar ook oplossingen biedt. Hij leert om alles in het leven te bekijken door de bril van het evangelie. Hoe veranderen relaties, vriendschappen, werk en samenleven door het goede nieuws dat Jezus ons gaf?

De 5 problemen van Korinte

Verdeling

Na Paulus kwamen er meerdere mannen die over het evangelie spraken, bijvoorbeeld Apollos en Peter. Maar wat gebeurde er? Mensen kozen hun favoriete spreker uit en begonnen zijn leer aan te hangen. Maar dat niet alleen; ze begonnen ook slecht te spreken over de mensen die een andere leider volgden. Paulus laat duidelijk weten dat dit niet de manier is. “Wat is Apollos eigenlijk? En wat is Paulus? Zij zijn niet meer dan dienaren die u tot geloof hebben gebracht, beiden op de wijze die de Heer hun heeft geschonken. Ik heb geplant, Apollos heeft water gegeven, maar God heeft doen groeien. Het is niet belangrijk wie plant of begiet, alleen God is belangrijk, want hij doet groeien.” Conclusie: het gaat om God. De leiders in de kerk zijn slechts dienaren van Jezus.

Seks

Seks is niet alleen in onze maatschappij een groot thema; ook in Korinte. Het ging er niet al te kuis aan toe! De een sliep met zijn stiefmoeder, de ander bezocht prostituees. En de ultieme vrijbrief voor dit alles? Gods genade. Want die is eindeloos, toch? En we zijn vrij in Christus, toch? Maar Paulus steekt een stokje voor dit gedrag. Hij zegt dat juist het offer van Jezus een reden is om niet meer te zondigen. Jezus stierf ook voor gebroken relaties. Bovendien – zegt Paulus – is jouw lichaam een tempel van de heilige Geest én onderdeel van het lichaam van Christus. “U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam” (1 Korintiërs 6:20). Wat we met ons lichaam doen, doet ertoe!

Voedsel

In de gemeente van Korinte ontstond discussie over het vlees van de dieren die geofferd werden aan andere goden: mogen we dat nou wel eten of niet? De joodse christen vonden van niet, de niet-joodse christenen hadden er geen probleem mee. Een ingewikkeld dilemma, waarop Paulus een antwoord geeft dat nogal vaag kan overkomen. Gelukkig ploos Wilke dit hoofdstuk tot in detail uit. Je leest het hier!

Samenkomst

Ook de kerkdiensten van de Korintiërs verliepen niet altijd helemaal soepel. Sommigen ervoeren enorm krachtige, spirituele ervaringen. Ze spraken bijvoorbeeld hardop in tongentaal. Of ze deelden inzichten en woorden van God. Heel tof natuurlijk, maar op deze manier veranderde de gemeente langzaam in een kippenhok. Iedereen kakelde, niemand luisterde. Vooral bezoekers misten hierdoor het evangelie. Zonde! Paulus helpt een handje: wat waar zijn de samenkomsten eigenlijk voor bedoeld? Hij schrijft dat het een plek moet zijn waar Gods geest door iedereen heen werkt. En dat het op een eensgezinde manier moet gebeuren. In 1 Korintiërs 12 geeft Paulus’ zijn welbekende vergelijking: de kerk als lichaam. Iedereen heeft andere gaven, maar ze zijn stuk voor stuk bedoeld om de gemeente op te bouwen. In hoofdstuk 13 volgen nóg beroemdere woorden. Paulus zegt hier: al die spirituele gaven zijn niets waard zonder de liefde. Want: “De liefde zal nooit vergaan.”

Opstanding

Jezus is gestorven en opgestaan uit de dood. Een vrij belangrijk onderdeel van het evangelie, toch? Sommigen gemeenteleden in Korinte dachten hier echter anders over. Sommigen vonden het idee van wederopstanding achterlijk. Wat deed het ertoe? Gelukkig trekt Paulus ook nu zijn mond open. Hij begint met: de opstanding is onmisbaar in het evangelie. “Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven (…), dat hij is begraven en op de derde dag is opgewekt (…).” Bovendien zijn er honderden ooggetuigen die Jezus – na zijn kruisdood – in levenden lijve hebben gezien. Juist zijn dood en opstanding geven betekenis aan het leven van een christen: het is het fundament waarop we God de Vader weer kunnen ontmoeten!  

Hoop, geloof en liefde, maar de grootste is de liefde

En juist dit offer is de reden voor verbinding en eensgezindheid, voor seksuele integriteit. Het geeft ons kracht om anderen meer lief te hebben dan onszelf. Het is de hoop dat de dood overwonnen is! Hoe veranderen jouw problemen en moeilijkheden als je door de bril van het evangelie kijkt? 

Deze brief maar dan in animatie

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Ons goede voornemen voor 2018 was om elke week een Bijbelboek door te spitten. In 2019 gaan we vrolijk door: Check hier de artikelen over eerdere bijbelboeken.