"Mijn vriendin wilde dat ik zelfmoord pleegde"

"Hard werken, met oog op de toekomst. Dat was als tiener al mijn motto. Op mijn dertiende begon ik met werken in de komkommerkassen. Alle jaren die volgden heb ik steevast mijn inkomsten op een spaarrekening gezet.

Ik kreeg al snel betere baantjes dan komkommers kweken. Na de havo begon ik op mijn 17^e met de opleiding International Business Studies, op mijn 22^e begon ik als manager bij een belangrijk bedrijf. Daar was ik best trots op, want mensen van mijn leeftijd krijgen meestal niet snel zo’n positie. Ik dacht dat het leven een stijgende lijn was. Dat het altijd alleen maar beter zou worden, zoals ik tot nu toe gewend was. Maar daar heb ik me lelijk in vergist.''

Ommekeer

''Vlak voor de zomervakantie vorig jaar ging het mis. Mijn hond was in het voorjaar dood gegaan, en daar kon ik niet goed mee omgaan. Ik werd haast depressief, dat uitte zich ook in de resultaten op mijn werk, dus ik vloog eruit. Op zich niet zo’n ramp, als de bank niet op dat moment het bericht doorstuurde dat door een fout al mijn spaargeld weg was. Dat hoort niet zomaar te kunnen, uiteraard, maar toch was het zo. Ik ben nog naar de rechter gestapt, maar het enige verschil dat dat heeft gemaakt is de rekening die uiteindelijk op mijn bordje belandde.

De grote, witte bruiloft waar ik het met mijn vriendin over had gehad, was van de kaart. Net als het huis dat we wilden kopen. Al onze toekomstplannen waren in de war geschopt. Mijn vriendin zag een toekomst met mij zelfs helemaal niet zitten. Ze had het idee dat iemand daarboven het op mij gemunt had. Volgens haar kon ik beter zelfmoord plegen, dan op deze manier verder leven. Ik hoef niet uit te leggen dat het een nare break-up was. Ik tuimelde nog dieper in mijn depressie. Dat uitte zich ook lichamelijk, ik lag bijna de hele tijd op bed en zat onder het eczeem. Pure stress die eruit kwam.''

Waar is God?

"Die vraag spookte vaak door mijn hoofd. Als Hij voor me zorgt, waarom grijpt Hij dan niet in? Waarom gebeurde dit mij? Ik had dit toch niet verdiend? Dat was een heikel punt. Met drie vrienden hield ik bijbelstudieavonden om erachter te komen, maar we werden het niet eens. Volgens hen moest ik wel iets gedaan hebben om dit verdiend te hebben. Bad karma, noemde eentje het. Daarom daagde ik God uit, ik schreeuwde en huilde om een antwoord. En dat kreeg ik. 

God opende mijn ogen: de aarde, het heelal is veel groter dan mijn miezerige leventje. God houdt zich bezig met iedere atoom en iedere ster. Hij is God van a-l-l-e-s. Hij gaat mijn verstand ver te boven. Hij is, net als de antwoorden die ik eiste, niet te bevatten. Ik belijd een God die ik niet begrijp. Dat is de paradox: juist daarom mag ik Hem vertrouwen.

Inmiddels heb ik een nieuwe vriendin. Pardon, vrouw. Die fout maak ik nog steeds. We zijn drie weken geleden getrouwd. De bank heeft excuses aangeboden en het spaargeld driedubbel terug gestort, van dat geld hebben we een huisje bovenop een duin gekocht, het uitzicht is fenomenaal. En toch ben ik met vijf minuten op mijn werk. Ik heb het onwijs naar mijn zin bij het bedrijf waar ik nu zit. O ja, en onze hond krijgt puppy’s over een paar weken!

Ik weet nu dat het leven niet een stijgende lijn is. Dat er soms nare dingen gebeuren bij goede mensen. Dat je niet altijd antwoord zult krijgen op de vragen waar je mee zit. Maar ook dat we een hele grote, slimme, wonderlijke, onbegrijpelijke God hebben die je kunt vertrouwen. Wat er ook gebeurt."

BEAM 'vertaalt' in de serie Bijbelvirals met een knipoog Bijbelverhalen die vandaag de dag zeker viral zouden zijn gegaan. Herken jij dit verhaal?

Tekst: Lola Brouwer

PS: Heb je vragen over zelfdoding of wil je praten over zelfmoordgedachten? Dat kan anoniem via de chat op www.113.nl of bel 113 (gebruikelijke telefoonkosten) of 0800-0113 (gratis)