Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mariëlle: ‘Ik wist niet waar ik ja tegen zei’

9 november 2016 · Leestijd 5 min

Mariëlle trouwde op haar 21e en tekende vier jaar later de scheidingspapieren. Waar ging het mis? Ze vertelt haar verhaal aan BEAM.

We zitten in de achtertuin en bladeren door het trouwalbum, dat Mariëlle nog altijd onder haar bed bewaart. Op de foto’s zie ik een piepjong stel, stralende ogen, een witte jurk, een net pak, een boeket, een mooie auto. Alles zoals het hoort. “Als ik dit zie denk ik: wie was ik toen, joh? Ik zie een meisje, geen vrouw die weet wie ze is. Voor mijn gevoel leefde ik in die tijd in een cocon. Ik had de stap om te trouwen gemaakt, niet wetende wat het precies inhoudt.”

Mariëlle was 18 jaar toen ze haar ex ontmoette in de kroeg. Al snel kregen ze een relatie. “Met hem wil ik mijn leven delen, dacht ik steeds vaker. Hij was de ware voor mij. Ik keek om me heen en zag veel vrienden en familieleden jong trouwen. Een goede studievriendin van mij trouwde op haar twintigste en ik zag haar als voorbeeld. Ik wilde ook trouwen en was daarin best wel pusherig. Ik wilde ook een feest, een mooie jurk, een huisje en daar samen in wonen.”

Van de kerk

Ze kochten een huis en begonnen de bruiloft te plannen. “Ik keek vooral naar die ene dag, de locatie, de aankleding, foto’s. Ik keek niet veel verder dan dat. Ik had niet door wat het huwelijk met zich meebracht en wat voor verantwoordelijkheid daarbij kwam kijken. We hebben daar samen weinig over gesproken. Vooral mijn niet-christenen vrienden vonden het apart dat ik ging trouwen. ‘Die is van de kerk, dat zal dan wel moeten’, zeiden ze dan. Ik zei altijd: ‘Ik moet niks, ik wil dit zelf.’ Ik denk wel dat het geloof in mijn achterhoofd een rol speelde in de keuze om te trouwen.”

Op 14 november 2008 was het zover. “Als ik er nu aan terugdenk, weet ik bijna niet meer dat ik dit gedaan heb. Ik weet ook bijna niet waar je voor tekent. Ik heb wel geluisterd naar de ambtenaar, maar het vervaagde gewoon best wel snel. Alsof het gebeurde in een waas. Na de bruiloft is er bij mij iets mis gegaan. We kregen al snel een hond en daar focusten we ons op. Daarna was ik vrij snel zwanger. Ik ging me afvragen: past dit wel bij mij, kan ik dit wel aan? Ik zat vast in een leven dat ik eigenlijk niet wilde."

Ik zat vast in een leven dat ik eigenlijk niet wilde

“Aan de buitenkant wilde ik laten zien dat het goed ging, maar van binnen werd ik steeds meer een Mariëlle die niet meer zoveel zin had in het leven. Ik vertoonde vluchtgedrag. Het huwelijk verstikte mij. Ik wilde weg uit het huis en stappen. Ik had niet echt meer aandacht voor mijn ex. Op een gegeven moment stortte ik in en kreeg ik een acute stressstoornis. Ik ben zeven weken opgenomen geweest en was helemaal van de wereld. Ik bleek borderline te hebben. Dat was een klap in mijn gezicht, maar de puzzelstukjes vielen op hun plek. Het verklaarde waarom ik me zo moeilijk kon inleven in een ander. In een huwelijk is dat natuurlijk super belangrijk. Het huwelijk is geven en nemen. Ik kon dat toen niet.”

Toen Mariëlle na zeven weken opname weer thuiskwam, probeerden zij en haar ex de draad weer op te pakken. “Hij wilde echt dat het weer goed kwam, maar heeft na een tijdje ook voor zichzelf besloten: ‘dit is voor mij ook niet meer goed’. We zijn eerst gescheiden van tafel en bed. De afstand was voor mij steeds prettiger. Het gaf me rust en bevrijding. Daarna heb ik de definitieve keuze gemaakt: ik kan dit niet meer en ik stop hiermee.”

Opnieuw ontdekken

“We hebben allebei heel veel pijn en verdriet gehad. Ik moest mezelf opnieuw ontdekken, ik wist niet wie ik was. Als ik terugkijk naar onze bruiloft, waren we sowieso allebei veel te jong. Onze basis zat niet goed. We hebben weinig gepraat over hoe we dingen samen gingen aanpakken en hoe we de toekomst zagen. Ik zou er sowieso heel goed over nadenken voordat ik weer in het huwelijksbootje stap.

Ik heb geleerd dat je jezelf echt goed moet kennen voordat je je aan iemand bindt. Dat wil ik anderen meegeven: leer jezelf alsjeblieft eerst kennen. Maak niet te snel die keuze om te gaan trouwen, zeker niet omdat mensen dat van je verwachten. Het huwelijk is niet zomaar iets van ‘dat ga ik even doen’. Zorg dat je bent gevormd tot de persoon die je bent en zoek uit wie je bent in Christus. Pas dan kun je je echt volledig aan iemand geven.”

Marielle is te zien in de documentaire Seks, God & Trouwringen over de druk onder christelijke jongeren als het gaat om relaties en trouwen.

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡