Waarom zijn er zoveel verschillende kerken?

Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor het lam. Luid riepen ze: ‘De redding komt van onze God die op de troon zit en van het lam!’ (Openbaring 7:9-10)

Wat een prachtig beeld, dat Johannes hier schetst van de toekomst. Zie je jezelf ertussen staan? Ik ben zelf vaak geneigd om mezelf praktische vragen te stellen als: in welke taal zingen we als iedereen een eigen stam en taal heeft? Hoe dan ook, Johannes profeteert hier over het samenkomen van alle stammen en volken in één lofzang aan God. Kijk nu eens naar de kerken van de wereld: grotendeels keurig gescheiden naar stam en taal. In Nederland kennen we de grotendeels blanke, traditionele kerk, en daarnaast bijvoorbeeld de Antilliaanse kerk, de Indonesische kerk en verschillende Afrikaanse kerken. Daarin zit geen afkeur of onwil; het is hoe de kerken gegroeid zijn. Daarnaast kun je diversiteit tussen de Nederlandse kerken ook langs andere lijnen aanwijzen dan een onderscheid in afkomst: katholieken, oosters-orthodoxen en protestanten, gereformeerden en evangelischen, orthodoxen en vrijzinnigen; elk een eigen kerk. Een tijdje geleden gingen we met een groep studenten op bezoek bij verschillende kerken in Groningen, onder andere een Russisch-orthodoxe, een lutherse en een vrije baptistengemeente. We concludeerden dat we met deze kerken meer overeenkomen hadden dan we dachten. Het eerbiedige van de orthodoxe liturgie, de openheid van de lutherse gastvrijheid en het enthousiasme van de baptisten; overal raakten wij als protestantse theologiestudenten geïnspireerd door het werk van de Heilige Geest. Ik zou zo’n bezoek aan een hele andere kerk iedereen aanraden. Rick Warren schrijft in zijn bekende boek ‘Doelgerichte gemeente’ over zijn enthousiasme over de diversiteit van kerken: als de kerk maar één gezicht kende, worden enkel mensen die zich daarin herkennen bereikt door die kerk. Probeer de charme te zien, de unieke werking van de Heilige Geest in die andere kerk die alles zo anders doet dan je eigen kerk. Welke zoekende kinderen van God vinden daar de kracht van het evangelie? Misschien mensen die zich niet op hun plek voelen in jouw eigen kerk? Uiteindelijk zullen we allemaal voor God staan, zoals Johannes profeteert in Openbaring. Ik hoop dat we op dat moment verrast zullen zijn van de hoeveelheid stromingen, kerken en kerkleden die een unieke weg heeft gevonden tot Christus. Hij zegt: “Ik ben de waarheid, de weg en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.” (Joh. 14:6) Ik ben erg blij dat die ene weg tot de Vader bewandeld wordt door een veelkleurige en diverse wereldwijde kerk. Bijbeltijger Rob Bergsma (23) is bezig met een master Gemeentepredikant aan de PThU in Groningen. Daarnaast is hij erg actief binnen zijn studentenvereniging Navigators en is hij vaak als gitarist op kerkpodia te vinden.