Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Verrekte lastig: oordeel niet

5 maart 2017 · Leestijd 3 min

Een korte tijd geleden sprak ik een dakloze meneer in een inloophuis voor dak- en thuislozen. Een aardige gast, hij keek helder uit zijn ogen en sprak weloverwogen. Zijn verhaal? Hij had alles voor elkaar; baan, gezin, een mooi huis. Maar hij kon niet van de alcohol afblijven. In dronken buien deed hij rampzalige dingen die hij zich de volgende dag niet meer kon herinneren. Meerdere keren raakte hij alles kwijt en ging hij de strijd aan tegen zijn verslaving. Deze laatste keer was hij wederom alles kwijtgeraakt: hij wandelt nu op straat, afhankelijk van de zorg van anderen, en zijn vrouw en kinderen willen hem niet meer zien. Ondertussen probeert hij clean te blijven.

Wauw.. Eens te meer werd me duidelijk dat mijn lekkere leventje mij geen enkele garantie biedt. Ook mensen uit stabiele, degelijke situaties, kunnen alles kwijt raken. Ik sprak ook een man die zijn vrouw verloor door een ongeluk. In zijn verdriet greep ook hij naar de alcohol. Hij verloor zijn baan en geld en binnen een maand zwierf hij dakloos op straat. Het zijn dit soort verhalen die me sterker stil doen staan bij die Bijbelse regel: oordeel niet. De Bijbel staat vol met oproepen om elkaar niet te veroordelen. De bekendste is ‘oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt’, gevolgd door de balk en de splinter (Mat. 7:1-5). In Romeinen 2 verbiedt Paulus de gemeenteleden om te oordelen, want zij zijn zelf net zo schuldig. De gelijkenis van de verloren zoon spreekt over een zure oudere broer die zijn broertje zo graag veroordeelt, dat hij zelf er het feest door mis loopt (Luk 15:11-32). De kern: maak je maar zorgen over je eigen zonden voor God en laat de zonden van anderen aan God over.   Schrijver C.S. Lewis werkt dit prachtig uit in zijn boek Onversneden Christendom. Hij spreekt over de ‘raw material;’ de mogelijkheden en situaties die we aangereikt krijgen als mens (boeiende parallel met de talenten in Mat. 25:14-30!). God oordeelt, zo zegt Lewis, enkel over de keuzes die wij als mensen maken vanuit de mogelijkheden die we hebben. Voor mij is alcohol links laten liggen gemakkelijk. Voor iemand met een slechte jeugd en een gegroeide alcoholverslaving kan het een hel zijn. Doe ik hetzelfde als ik alcohol links laat liggen als wanneer die man die net zijn vrouw had verloren dat doet? Natuurlijk niet. Van alles speelt mee: opvoeding, DNA, sociale omgeving, voorvallen etc. Daarom, zo concludeert Lewis, wordt een christen verboden om te oordelen.  Terug naar de dakloze meneer. Ik merkte in gesprek met hem dat ik al mijn oordelen kon opschorten. Normaal vind ik dat lastig en stel ik best hoge eisen aan mensen om mij heen. Het is oh zo verleidelijk om een ‘eigen schuld, dikke bult’ gedachte te krijgen, alsof ik mijn fijne leven aan mijn eigen keuzes heb te danken... De Bijbel herinnert me er dan aan: ik heb ook slechte neigingen, ik kan allerminst garanderen dat ik in de situatie van die ander betere keuzes zou maken. Tussen deze dakloze meneer en mijzelf is het grootste verschil: hem is een moeilijke situatie gegeven waarin hij goede keuzes moet zien te maken. Mij is een fantastische situatie gegeven, waarin ík goede keuzes moet zien te maken. God oordeelt niet over de situatie waar we in zitten, maar de keuzes die we daarin maken.   Ik realiseerde: de dakloze meneer en ik, we hebben evenveel hard werk te doen.  Bijbeltijger Rob Bergsma (24) is bezig met een master Gemeentepredikant aan de PThU in Groningen. Hij vaak als gitarist op kerkpodia te vinden.

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡