Van hindoe naar christen: ''Ik was op zoek naar waarheid''

''Ik ben opgegroeid als hindoe. We aanbaden thuis meerdere goden en hadden allerlei beeldjes in huis. Ook stond er een tempeltje met een altaar in ons huis. Van kleins af aan wilde ik weten: is dit de waarheid? Bestaat er een God? Omdat ik zo graag de waarheid wilde weten, begon ik de goden uit te dagen. Tijdens het bidden vroeg ik hen van alles en wilde ik een teken, maar er gebeurde helemaal niets. Op een gegeven moment dacht ik: volgens mij weet ik hoe het zit. Er is één God. De een noemt hem Allah, de ander noemt hem Jezus, weer een ander noemt hem Krishna. Alle wegen leiden naar Rome. Ik dacht dat ik de waarheid had ontdekt. Ik kwam er openlijk voor uit hoe ik dacht en ging vaak in discussie met anderen. Hoe dachten zij dat het zat? Ik was vrij openminded. Toen ik er over uit was dat alle goden een en dezelfde waren, dacht ik: dan kan ik net zo goed naar de kerk gaan.'' Bekering
''Op mijn veertiende ging ik op Moederdag naar de kerk met mijn moeder en zus. Misschien een raar uitje, maar het hindoeïsme kent veel goden, dus Jezus kon daar ook wel bij. Ook mijn ouders stonden open voor andere religies. Zo raar was het dus niet. In de kerk zag ik dat ze alleen Jezus aan het aanbidden waren. Er was daar iets waar ik mijn vinger niet op kon leggen, iets dat me triggerde om opnieuw op zoek te gaan naar de waarheid.  Het had een eenmalig bezoek moeten zijn, maar de week daarop ging ik weer. En die daarop weer. In de maanden die volgden haakten mijn moeder en zus af, maar ik bleef gaan. Tijdens een dienst zat ik op bankje en voelde dat ik warm werd vanbinnen. Zoiets had ik nooit eerder ervaren. De voorganger vroeg mensen die Jezus wilden uitnodigen in hun leven naar voren te komen. Ik was intens op zoek naar de waarheid, mijn hart ging tekeer en ik wist: dit is iets wat ik moet doen. Ik liep naar voren en heb mijn hart aan Jezus gegeven. De voorganger vroeg: ben je al gedoopt? Dat was ik niet, maar ik wilde dat heel graag. Een week later, met Pasen, zou ik me laten dopen. Ik kwam vol goede moed thuis met het nieuws, maar mijn ouders vonden me veel te jong om deze keuze zelf te maken. Ik moest van hen wachten tot mijn achttiende.  Thuis hadden we flink wat meningsverschillen, vooral over het geloof. Mijn zus zag wel dat ik veranderd was: ik wilde lijken op Jezus en ik wilde de dingen doen die Hij deed, bijvoorbeeld niet meer liegen. Een half jaar nadat ik tot geloof was gekomen, zei mijn zus: ‘Ik wil hebben wat jij hebt. Ik ga ook op zoek naar Jezus.’ Zo leerde zij Jezus kennen.  Het verhaal is nog niet afgelopen. Samen met mijn zus heb ik veel gebeden voor mijn ouders in die tijd. Ik heb ze een keer aantal keer uitgenodigd om mee te gaan naar de kerk zodat ze zouden zien wat wij beleefden. Uiteindelijk deden ze dat en mijn vader kwam dezelfde dag nog tot geloof. Nu zijn ze allebei christen.We hebben alle beeldjes in ons huis met een hamer stukgeslagen.'' Old stuff, new stuff
''Ik maakte een draai van 180°. Alles was nieuw. Tot nu toe aanbad ik beeldjes, las ik horoscopen en was ik enorm bijgelovig. Nu had ik eindelijk rust. Mensen die op zoek gaan naar rust, kracht en vrede door middel van yoga, mindfulness of oosterse religies proberen in mijn ogen vervanging te vinden voor de rust die alleen God kan geven. In het hindoeïsme zijn veel regeltjes en tradities, zonder dat iemand weet waarom ze er zijn. Je doet de dingen zoals je ze doet omdat anderen zeggen dat het zo moet in plaats vanuit liefde en passie. In het christendom zijn er ook regels, maar die geeft God met een reden. Eigenlijk zijn ze allemaal op te sommen in de twee redenen die Jezus noemt: heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Als je dat doet, doe je alles.'' Break my heart for what breaks yours
''Het hindoeïsme kenmerkt zich door angst. De dingen die je doet, doe je om de goden tevreden te stellen, zodat ze je zullen zegenen. Dat heb ik ingeruild voor genade en een persoonlijke relatie met de enige God. Als hindoe moet je het goede van goden verwerven. Voor christenen is dat anders: Jezus heeft alles al gedaan. Jij kunt nu genieten van het leven, maar dat betekent niet dat je stil moet gaan zitten. In de Bijbel staat dat Jezus’ hart breekt als hij op straat loopt en ziet dat de mensen zijn als schapen zonder herder. Ze zijn bezig met van alles, maar niet met de kern van het leven. Dat raakt Jezus, want Hij heeft hart voor de mensen en wil dat alle mensen de waarheid vinden. Ik heb Jezus leren kennen en de waarheid ontdekt. Daarom wil ik doorgaan met het werk dat Hij is begonnen. Hij zorgde voor verlossing, nu is het mijn taak om de oogst binnen te halen. Dat doe ik niet zodat God meer van me houdt, want Zijn liefde voor mij blijft hetzelfde, of ik nou één of tweehonderdduizend mensen mee de hemel in neem. Maar als ik de Bijbel lees kan ik niet stil blijven zitten. Ik wil veranderen omdat ik van Hem houd. Ik wil de opdrachten vervullen die Hij in de Bijbel geeft, zoals zieken de handen opleggen. Ik heb ontdekt dat wat in de Bijbel staat, echt is. Ik heb voor mijn ogen wonderen meegemaakt en mensen met krukken of in een rolstoel de kerk in en wandelend naar buiten zien gaan. Op mijn zeventiende heb ik gebeden voor iemand die stemmen in haar hoofd had. Iemand die dat heeft kan maar op een manier bevrijd worden: door Jezus, zoals Hij dat tweeduizend jaar geleden al deed. Daarom wil ik Zijn handen en voeten zijn.'' Ik zag Gods plan met mijn leven
''Door mijn hindoe-achtergrond ben ik geen doorsnee christen. Als je een leven zonder Jezus hebt geleid, dan weet je hoe leven zonder God is en dat het gras niet groener is aan de overkant. Dat maakte mij vanaf het begin al vurig. Als je christelijk bent opgevoed, hoor je de verhalen voor de duizendste keer. Voor mij is alles is nieuw en ik wilde er alles van weten. Ik ging naar elke dienst, deed aan alles mee en las veel in de Bijbel. Dat is nooit gestopt. Afgelopen zondag ging ik voor het eerst spreken in mijn kerk GODcentre in Leiden. Toen ik net tot geloof was gekomen, kreeg ik een profetie van God wat zijn roeping voor mijn leven is. Ik zag in een beeld hoe God mij gebruikte. Deze roeping is een aantal keer door anderen bevestigd. Ik zie dat God mij nu al steeds meer aan het gebruiken is. Ik heb een doel in mijn leven en daar ga ik voor. Ik wil mijn toekomst aan Hem geven. Sinds mijn bekering weet ik het zeker: ik heb de waarheid gevonden en dit is waar ik voor ga. I won’t settle for less.'' Ashvien's getuigenis is ook te bekijken op YouTube.
Tekst: Lola Brouwer