Tessa (19): "Ik wilde stoppen met geloven"
“Het is heel langzaam gegaan. Ik heb altijd last gehad van faalangst en onzekerheid. Op de middelbare school ging ik mij anders kleden. Ik droeg lelijke kleurencombinaties en verfde bewust mijn haar blauw, zodat ik aandacht kreeg. En negatieve aandacht is ook aandacht. Daar ging mijn zelfbeeld van naar beneden. En doordat ik mijzelf niet in waarde schatten, vond ik het lastig om vriendschappen aan te gaan."
"Na de middelbare school ging ik op het MBO een grafische opleiding doen. Doordat het een hele praktische studie is en je vaak je creaties moet laten zien, kreeg ik al snel last van groeiende faalangst. Eerst was dat alleen op school, later ook erbuiten. Ik bleef erin hangen. Als mensen vroegen of ik iets voor hen wilde doen – boodschappen bijvoorbeeld – ging ik twijfelen of ik dat kon. Ook piekerde ik veel en sliep ik slecht, daardoor werd alles nog slechter. Op een gegeven moment heb je niet alleen somberheid en faalangst, maar zit je middenin deze negatieve spiraal en beland je langzaam in een depressie."
Label
“Afgelopen december ging ik naar de psycholoog, die zei meteen: “Je zit in een depressie”. Ergens wist ik dat al twee jaar, maar om het dan te horen is shocking; er zit een label op. Vanaf toen ging ik behandeling in. Ik kreeg verschillende therapieën, maar niets werkt. Mijn depressie werd alleen maar erger. Sinds een tijdje zit ik aan de antidepressiva, dat helpt nog niet veel…”
In een depressie is het moeilijk om de liefde van een ander aan te nemen, ook Gods liefde.
God en depressie
“Ik ben heel vaak boos op God. Lig dan huilend in bed en schreeuw naar God dat ik het niet snap. Ik doe er alles aan om God te ontdekken, maar toch komt er niets uit. Niet dat ik geloof in karma – dat je krijgt wat je verdient – maar aan de andere kant vind ik dat wel oneerlijk. Daarom heb ik ook niet meer het gevoel dat bidden werkt, want dat heb al zo vaak gedaan, maar ben ik altijd in teleurgesteld.
In een depressie is het moeilijk om de liefde van een ander aan te nemen, ook Gods liefde. Gelukkig heb ik een hele goede geloofsbasis. Jezus is voor mij aan het kruis gestorven en ik ben Gods kind. “Weet je ook dat je geliefd kind van God bent?”, wordt er dan gevraagd. Dat weet ik wel, maar ervaar het niet.
Bijna niemand weet dat ik depressief ben.
Er is ook een tijd geweest dat ik dacht: “Ik ga stoppen met geloven, ik doe het niet meer, ga niet meer naar kerk.” Die gedachte heb ik een week volgehouden en toen zag ik weer hoe mooi en bijzonder de wereld was. En toen besloot ik: God moet bestaan. Die keus heb ik puur met mijn verstand gemaakt.”
Schaamte
“Ik schaam me voor mijn depressie, bijna niemand weet dat ik depressief ben. Dat komt door mijn faalangst: ik wil niemand teleurstellen. Tegelijkertijd ben ik ook tienerleider en ik merk dat veel tieners tegen hetzelfde aanlopen. Ik hoop dat ik – door mijn verhaal te delen – hen kan steunen. En mijzelf ook. Want ik ben niet gek, ieder mens kan dit hebben. Ik kan hier niets aan doen. Waarom zou ik mij ervoor schamen? Ook al is de depressie een onderdeel van mij, het is niet wie ik ben.”
Foto: emmagobel.com
Geschreven door
Bas
