Succesvol met Jezus

Misschien heb je het artikel dat gisteren op NOS op 3 verscheen wel gelezen. Een verslaggever bezocht een dienst van Hillsong Amsterdam, dat huist in de discotheek Escape. Er wordt beschreven hoe mensen worden opgezweept, dansen op muziek en soms zelfs moeten huilen van ontroering. "Ik kan gewoon niet geloven hoe goed God is", zegt iemand. Er wordt gebeden voor alledaagse dingen en er worden succesverhalen gedeeld. Klinkt goed! Niets op aan te merken, toch? Wat mij betreft wel. Een heleboel zelfs. Het kernwoord hierbij is ‘succesverhalen’. Hillsong doet ook echt enorm veel goede dingen, maar toch vind ik de combinatie van succesverhalen met het evangelie een gevaarlijke. Ik ben de laatste tijd regelmatig in dit soort kerken geweest en heb dus vele voorbeelden van deze ‘succesverhalen’ gehoord. Een kleine greep uit het aanbod: “Mijn laptop was gestolen. Toen dacht ik: echt niet! Laptop, kom terug in Jezus’ naam! En zul je zien: een paar dagen later stond er een agent voor de deur. Met de laptop. Jezus is goed!” “Ik wilde graag een nieuwe baan. Maar eerst ging ik op vakantie. Toen bad ik: ‘God, als ik terugkom van vakantie wil ik een nieuwe baan hebben. Dus vóór 2 augustus, graag.’ En ja hoor, toen ik terugkwam van vakantie lag er een aanbod op de deurmat. Jezus is groot!” Dit soort verhalen komen regelmatig voorbij in de Hillsong-kerken waar ik ben geweest. Ik schrik daarvan. Alles lijkt te draaien om een succesvol leven leiden. Jezus is naar mijn idee niet langer het doel, maar het middel om welvaart te behalen. Jezus, toch echt ooit begonnen als onze Verlosser, is inmiddels gedegradeerd tot niet meer dan een brug tot succes. Tot iemand van een uitzendbureau die even een baan voor je regelt. Ik snap de aantrekkingskracht van de Hillsong-kerken heel goed, met hun blije mensen, hypermoderne media en steengoede muziek. Maar soms doet het mij denken aan een façade. Een dikke laag make-up, die afleidt van hetgeen wat niet klopt: de focus op geld en bezittingen. Die getuigenissen van hierboven zijn heus niet de enige voorbeelden. Zo was ik bij een dienst waar na een half uur nog steeds niet het woord ‘Jezus’ was gevallen. Maar inmiddels wist ik wel welke ge-wel-di-ge activiteiten er de komende tijd op de planning stonden, want dat was inmiddels al wél drie keer verteld. En bij weer een andere dienst duurde de inleiding op de collecte langer dan de overigens flinterdunne preek... Dan vraag ik mij af: waar zijn we in Hemelsnaam mee bezig? Dat strookt niet met het beeld dat ik van Jezus heb. Heeft men Mattheüs 6:19-21 niet gelezen, waarin Jezus expliciet waarschuwt voor succes en rijkdom? “Je moet niet proberen rijk te worden op aarde, want aardse rijkdom zal verdwijnen. Nee, zorg dat je rijk wordt in de hemel. Laat de hemelse rijkdom het allerbelangrijkste voor je zijn.” Het leven met Jezus is nu eenmaal niet altijd een succesverhaal. Dat heeft Hij zelf vaak genoeg benadrukt. Kijk maar in Johannes 16:33: “Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen.” Een gevleugelde uitspraak is dat de kerk geen museum voor geslaagde mensen is, maar een ziekenhuis voor de gebrokene. Als die uitspraak klopt, is Hillsong geen kerk. “Houd je bezig met Gods nieuwe wereld en doe wat God van je vraagt. Dan zal God je al die andere dingen ook geven.” (Matt. 6:33, BGT) Rimme Mastebroek Update (5/12): Nog even over die column over Hillsong...