Zo ging de eerste keer stemmen voor de BEAM redactie: “Ik verdwaalde onderweg naar de stemlocatie”

Bas: “Opeens was het acht uur ’s avonds en dacht ik: ‘Help, ik moet nog stemmen!”

“Ik was nog druk bezig met de opleiding journalistiek toen ik voor de eerste keer mocht stemmen. Toen de grote dag aanbrak, ging ik met het stembiljet in mijn rugzak op weg naar school. Ik had me eigenlijk helemaal niet verdiept in de partijen en hun campagnes, maar ik dacht nog genoeg tijd op school te hebben om wat onderzoek te doen. Dat was dus niet het geval… Op school was het een gekkenhuis en toen het acht uur ’s avonds was bedacht ik me: ‘Help, ik moet nog stemmen!’ Ik haastte me naar het dichtstbijzijnde stembureau en heb maar op de partij gestemd waar mijn ouders ook op stemmen. Lesje geleerd, want de keer daarna heb ik me ver van tevoren goed verdiept.”

Wilke: “We verdwaalden onderweg naar het stembureau”

“Ik was 18 en woonde net een halfjaar in Tilburg op kamers toen ik daar op de provinciale staten mocht gaan stemmen. Wat vond ik dat spannend zeg! Van tevoren had ik de stemwijzer ingevuld waar ik eigenlijk niet heel veel van begreep. Hoe moet ik weten wat er gedaan moet worden aan asbest als ik net aan zelf een eitje kan bakken? Ik weet ook eigenlijk niet meer wat ik gestemd heb, maar wel dat ik een beetje zenuwachtig was. Ik checkte vijf keer of ik de stempas mee had, en mijn huisgenootje en ik verdwaalden onderweg naar de stemlocatie. Ik stond in het stemloket enorm te struggelen met de grote kieslijst die ik niet meer in elkaar gevouwen kreeg en propte hem onhandig in de grote bak nadat ik gestemd had.”

Edwin: “Ik kende twee mensen op de kieslijst en kon niet kiezen”

"Ik was net achttien geworden toen ik voor het eerst mocht stemmen. Ik vond het best cool dat ik dat mocht doen en ook best ontspannen. Er waren toen twee mensen uit mijn kerk die allebei op de kieslijst stonden en die ik allebei mijn stem gunde. Ik was echt in tweestrijd met mezelf wie ik moest kiezen. Omdat ze allebei aangesloten zaten bij dezelfde partij maakte dat het nog eens extra moeilijk. Uiteindelijk hakte ik de knoop door en besloot ik dat jaar op iemand te stemmen en vier jaar later zou ik mijn stem aan de ander geven. Opgelost!"

Anouk: “Stemmen was iets groots waar ik eindelijk aan mee mocht doen”

“Eindelijk mocht ik dan stemmen. Ik vond het echt iets groots waar ik aan mee mocht doen. Mijn vader hielp vaak mee bij stembureau’s en werkte die dag ook op de locatie waar ik ging stemmen, dus moest ik me bij hem aanmelden met mijn ID-kaart. Ik was best zenuwachtig en vond het dus heel chill dat hij er was. Als er dan iets fout ging, was het niet enorm gênant. Uiteindelijk waren de zenuwen voor niks. Je staat in een hokje en kruist een vakje aan. That’s it. Onderweg naar huis dacht ik sarcastisch: ‘Nou, dat was leuk…’”

Wouter: “De sfeer bij de stemlocatie was episch”

“Ik studeerde toen in Nijmegen en ben gaan stemmen op het station. Ik weet nog dat er echt een gigantische rij stond en de sfeer episch was. Iedereen had echt zin om te stemmen. We waren dankbaar dat we op deze manier mochten bepalen welke partijen de komende vier jaar gingen regeren. Er ontstonden spontane gesprekjes in de rij. “Vond je het lastig om te kiezen? Op wie ga je stemmen?” Ik ben christelijk opgevoed en voelde me een beetje verplicht om dat ook door te voeren in mijn stem. Ondertussen heb ik dat losgelaten en stem ik op de partij die het best bij mij past. Dus mocht je dit nu lezen en denken ‘ik was ook van plan hetzelfde te stemmen als mijn ouders’, denk dan even nog een keer na. Het is een kleine moeite om de stemwijzer in te vullen. Kies voor een partij die een goede match is met jou en niet met je ouders.”

Wil jij goed voorbereid zijn als je gaat stemmen? Vul dan de stemwijzer in om erachter te komen welke partij bij jou past.