"Soms denk ik: kon ik mijn gehoor maar uitzetten..."

“Mijn zusje en ik sliepen vroeger op een kamer. Zij als een roosje, ik met oordopjes in. Het moment dat zij een beugel kreeg, vond ik vreselijk. Sindsdien smakte ze namelijk heel erg. Ik werd er gek van! Soms begon ik tijdens het eten te schreeuwen of liep ik van tafel. In die tijd had ik nog nooit van ‘misofonie’ gehoord, maar inmiddels weet ik zeker dat ik aan deze aandoening lijd.”

Ik word gek

“Sinds mijn achtste is de haat voor bepaalde geluiden gaan groeien. Gevoelens van verdriet en woede borrelen dan in mij op. Soms is een stille omgeving het ergst. Zo zat er tijdens mijn eindexamen iemand achter mij met een pen te klikken. Ik kreeg de neiging me om te draaien en de tafel om te gooien! Na afloop heb ik voorgesteld om voortaan draaipennen te gebruiken. Of die keer dat ik tijdens een tentamen ben weggelopen vanwege het gesnuif van een andere student. Ook studeren in de bibliotheek is een ramp. Pas zat er een meisje naast mij op haar kauwgom te kauwen. Het gesmak was voor mij zo intens aanwezig, dat ik nergens anders aan kon denken. Een andere plek zoeken was geen optie, want de bieb zat overvol. Ik ben huilend naar buiten gegaan en heb daar een uur gezeten…”

Ontsnappen aan geluid

“Momenteel ben ik in Vietnam. In deze cultuur is het heel normaal dat mensen smakken, rochelen en boeren laten tijdens het eten. Ik heb geleerd om in zo’n situatie gewoon weg te lopen. Maar dat kan helaas niet in elke situatie. De bioscoop bijvoorbeeld: daar zul je mij niet meer vinden! Chipszakjes, mensen die zwaar ademen, het gekraak van popcorn, bierflesjes die worden geopend… Vanbinnen gil ik het uit. En focussen op iets anders kan niet…”

Ik word niet serieus genomen

“Sommige mensen vinden dat ik me aanstel. ‘Zet je er gewoon overheen joh!’ is wat ze dan zeggen. Maar zo werkt het helaas niet. Misofonie is niet bekend en het wordt niet altijd serieus genomen. Dat vind ik lastig. Het is namelijk best bepalend voor mijn leven. Mensen in mijn omgeving kunnen helaas niets doen om mij te helpen. Maar als misofonie bekender zou zijn – een naam zou hebben die geaccepteerd wordt – dan zou dat enorm schelen!”

In therapie

“Een tijdje geleden ben ik lid geworden van een misofonie-facebookgroep. De verhalen die ik daar las, waren zo herkenbaar! ‘Wow, dat is precies wat ik heb,’ dacht ik toen. Binnen de groep begrijpen we elkaar en nemen we de ander serieus. Dat laat de misofonie niet weggaan, maar ik was eindelijk niet meer de enige! Toch wil ik wel serieus op zoek gaan naar een oplossing. Er bestaat een therapie waarbij de geluiden worden omgezet in positieve associaties. Het geluid van iemand die een appel eet wordt dan bijvoorbeeld het knisperende geluid van sneeuw. Ik hoop dat het werkt…”

Liever doof?

“De dovenwereld vind ik heel interessant. Deels vanuit mijn studie Logopedie, maar natuurlijk ook vanwege de misofonie. Mijn twintigjarige nichtje is zonder haar cochleair implantaat (een soort ingewikkeld hoortoestel) zo goed als doof. Zet zij haar CI uit, dan hoort ze niets. Ik weet dat het heel lullig en hard klinkt, maar dat lijkt me zo heerlijk! Om gewoon even je gehoor uit te kunnen zetten… Sommige geluiden zijn namelijk irritant tot de macht 10! Misschien lijkt het nu allemaal heel ernstig, maar gelukkig is de misofonie niet de hele dag, constant aanwezig. Wel vaak. Ik hoop dat mensen misofonie serieus durven te nemen. Daar lossen ze mijn probleem niet mee op, maar het zou voor mij een wereld van verschil zijn!”

Vereniging Misofonie NL geeft de volgende omschrijving: Misofonie is een hersenaandoening waarbij specifieke geluiden extreme gevoelens van woede, walging of haat opwekken. Het gaat veel verder dan ergernis of irritatie.

De Griekse woorden misos (haat) en phónè (stem, geluid) vormen samen de term van de aandoening. Letterlijk vertaald betekent misofonie dus ‘haat voor geluid’. Niet alle, maar specifieke geluiden wekken gevoelens van woede, afschuw of haat op. Welke geluiden dit zijn, verschilt per persoon en worden ‘triggers’ genoemd. Denk aan menselijke geluiden (kuchen, neus ophalen, afbijten etc.) of omgevingsgeluiden (tikken van een klok, hakken op een harde vloer, klikken met de muis etc.). Voor meer informatie: http://verenigingmisofonie.nl/