Rosa (23): “We evangeliseren door met kinderen in het azc te spelen.”

Welkom in Rotterdam

“Welkom in Rotterdam is een project van Netwerk Nieuw Rotterdam. Bij dat netwerk kunnen jongeren op verschillende manieren iets betekenen voor hun stad. Met dit project wil het netwerk iets doen voor de kinderen die in het asielzoekerscentrum wonen. Eén keer in de maand ga ik met een andere vrijwilliger en een groep studenten naar het azc, om daar twee uur lang met de kinderen te sporten en spellen te doen. Daarbij kunnen die kinderen even vergeten waar ze zijn en wat ze hebben meegemaakt. 

We hebben hier specifiek internationale studenten voor gevraagd. We denken dat elke student het wel leuk zou vinden om zoiets te doen, maar internationale studenten krijgen de kans daar minder voor omdat ze geen Nederlands spreken. We merken dat de studenten heel veel energie krijgen van het project. Ze komen bijvoorbeeld ook zelf met ideeën voor spellen om met de kinderen te doen. Omdat ze allemaal uit verschillende landen komen, kennen ze ook allemaal verschillende spellen die ze in hun jeugd gedaan hebben, die wij in Nederland niet kennen. Op die manier brengen we heel veel culturen bij elkaar.”

Gebarentaal

“De kinderen in het azc spreken meestal niet zo goed Nederlands en Engels, maar er wordt vaak wel van ze verwacht dat ze de taal goed leren. Als we daar zijn praten we vooral met gebaren, we begrijpen elkaar eigenlijk altijd heel goed. We proberen de kinderen soms wel woordjes te leren en dat is heel leuk, maar dat lukt niet altijd en dat is ook niet erg. Aan de sfeer merk je dat het oké is om geen Nederlands te kunnen spreken, daardoor voelen de kinderen ook geen druk.”

God heeft ons een manier gegeven om twee totaal verschillende groepen bij elkaar te brengen en over Hem te vertellen

“Vluchtelingen worden vaak als simpele mensen gezien omdat ze onze taal niet spreken, terwijl ze ontzettend intelligent zijn. In het azc kom ik mensen tegen die in hun thuisland bijvoorbeeld hun eigen bedrijfjes hadden. Met ons project willen we de kinderen van jongs af aan laten voelen dat we ze zien staan.

Je ziet duidelijk aan de kinderen in het azc hoe blij ze worden. Ze zijn heel open, ondanks alles wat ze meemaken vertrouwen ze ons compleet. Ze rennen op ons af en knuffelen ons, daar smelt ik een beetje van. Er zijn daar ook gelovige kinderen die dat verborgen houden omdat ze dat van hun cultuur niet mogen. Ze dragen kettinkjes met kruisjes onder hun kleren. Als ze zien dat wij ook kruisjes dragen, zijn we meteen door zoiets kleins verbonden met elkaar.”

Evangeliseren door daden

“Ik vind het fijn dat Welkom in Rotterdam heel laagdrempelig is. Je hoeft niet in een kring te zitten en getuigenissen te delen, we werken juist spelenderwijs. Voor kinderen hoef je niet altijd hele grootse dingen te doen, we laten hen en de studenten op een simpele manier zien dat ze zich welkom mogen voelen. We doen niets extreems, we doen dit gewoon met elkaar, binnen onze stad, we geven wat we kunnen en verwachten niet te veel van elkaar.

Ik geloof dat God ons vraagt om te evangeliseren. Dat doe je snel met leeftijdsgenoten waarmee je makkelijk kunt praten. Door deze sport-en-spel-dagen met kinderen die geen Nederlands spreken, evangeliseren we door daden in plaats van woorden. De internationale studenten zijn ook niet allemaal gelovig, met hun hebben we ook hele mooie gesprekken. God heeft ons een manier gegeven om twee totaal verschillende doelgroepen bij elkaar te brengen en hen over Hem te vertellen.”

Inspiratie

“Ik kom veel mensen tegen waarvan ik iets kan leren. Zo is er Adam van Netwerk Nieuw Rotterdam.Hij heeft het concept voor Welkom in Rotterdam bedacht en mij en Anna-Louise gevraagd om het verder uit te werken. Anna-Louise is een goede vriendin van me, zij is heel open en uitnodigend. De kinderen in het azc merken dat, als ze haar zien rennen ze direct op haar af. Ik word heel blij om te zien dat mooie mensen als zij precies op de goede plek terecht komen, daar kan ik God voor danken.”

Blijf God danken en prijzen, Hij zegent je werk!

“Eén meisje van een jaar of zeven in het azc is ook heel inspirerend voor mij. Ze neemt haar jongere broertje en zusje overal mee naartoe, en moedigt ze aan om met andere kindjes te spelen en praten. Als er ruzies zijn gaat dat meisje er tussenin staan en helpt ze het op te lossen. Ze is een hele stoere meid en ik geloof dat zij mooie dingen gaat doen in deze wereld. 

Tegen mensen die zelf iets willen doen voor anderen zou ik zeggen: zoek gelovige mensen op om mee samen te werken! Het is heel fijn om iemand te hebben waarmee je kan bidden, om samen volledig te vertrouwen op God. Denk niet te groot en vraag hulp, bijvoorbeeld van kerken en jeugdleiders. Het kan even duren voordat je je doel bereikt; don’t lose hope! Als je klein begint groeit het vanzelf. Het is belangrijk om door te zetten en om God te prijzen en te danken, Hij zegent je werk!”