Luister en lees hier de preek van Wilke Stuij over geloofstwijfel
Zolang de kerken dicht zijn om verspreiding van het corona-virus te voorkomen, organiseert BEAM elke zondag om 11 uur een online kerkdienst. Afgelopen zondag sprak BEAM-redacteur Wilke Stuij over geloofstwijfel. Haar preek is terug te kijken, te luisteren en te lezen in dit artikel.
Uitgeschreven preek over geloofstwijfel:
Ken je dat gevoel dat je twijfelt aan je geloof? Dat je het gewoon niet zeker weet allemaal? Ik wel hoor. Geloofstwijfel is een irritant gevoel dat op irritante momenten omhoog komt en zich wel vaak wel weg laat drukken, maar altijd weer terugkomt. Bijvoorbeeld als je ’s avonds in bed ligt en niet kan slapen. De kans is groot dat ook jij weleens twijfelt aan je geloof. Bij BEAM hebben we namelijk een poosje terug een onderzoek gedaan waaruit blijkt dat 80% van de christelijke jongeren geloofstwijfels heeft, dus jij misschien ook wel.
Geloofstwijfel, wat is dat precies? Dat gaat alle kanten op. Tuurlijk is er die eeuwenoude vraag: Bestaat God überhaupt eigenlijk wel? Is er iets om in te geloven? Dan twijfel je aan het geloof zelf. Maar veel jongeren geven ook aan dat ze juist twijfelen aan hun eigen geloof. Want wanneer geloof je het goed genoeg? Wanneer voel je genoeg, bid je genoeg, lees je genoeg in je Bijbel, houd je genoeg stille tijd? Kortom: Ben je wel een goede christen?
Hoe kan God dit toelaten?
En ik zei net al, ook ik ben er niet onbekend mee. Ik werk bij BEAM als redacteur en ik ben elke zondag hier bij de BEAM Kerkdienst aanwezig en zie ik de ene na de andere goede spreker vlammend het evangelie brengen met het vuur in de ogen. Ze lijken er zonder enige twijfel te staan en dat is vast niet altijd zo, maar dat gevoel krijg ik dan wel. En ik heb die zekerheid gewoon niet altijd. Er zijn heel veel thema’s waarvan ik denk, hoe dan? Hoe kan God dat toelaten? Hoe kan ik nou echt geloven dat God kan ingrijpen in mijn leven? Als iemand Gods stem verstaat, is dat dan echt Gods stem?
En altijd als ik al twijfelend aan het nadenken ben over deze dingen, komt er een Bijbeltekst in mijn hoofd op, die het eigenlijk niet veel beter maakt. Die tekst komt uit Jakobus 1: 6. Daar staat:
Vraag vol vertrouwen, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als een golf in de zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen.
Wat ik denk als ik dit lees is: wie twijfelt is dus als een golf in de zee. Nou, daar word ik niet blij van. Ik wil geen onbestuurbare, onberekenbare golf zijn. En dit zie ik ook terugkomen in de vragen die door jongeren aan BEAM worden gesteld. Hoe kan ik God meer vertrouwen? Wat is het doel van mijn leven? Hoe stop ik met twijfelen?
Als u iets kan doen, heb dan medelijden met ons en help ons!
En toen las ik een verhaal in het evangelie van Markus. Markus 9. Jezus was op rondreis met z’n leerlingen. Uiteindelijk zou zijn eindbestemming Jeruzalem zijn, maar nu bevond hij zich helemaal in het noorden van het hedendaagse Israël, bij wat dorpjes daar. Er verzamelde zich een menigte rondom Jezus heen want er was een man met een interessant verzoek. Hij had zijn zoon meegenomen, er staat niet in de Bijbel hoe oud die zoon was, wel staat er dat het niet goed met hem ging. Zijn vader vertelt dat hij door een geest bezeten is die hem regelmatig op de grond gooit en dat het schuim hem dan op de mond komt te staan en hij helemaal verstart. En op het moment dat deze vader dit aan Jezus vertelt gebeurt het weer: die zoon valt op de grond en rolt heen en weer. De vader is ten einde raad en smeekt Jezus: als u iets kan doen, heb dan medelijden met ons en help ons.
We pakken hem op in Markus 9: 23, waar Jezus antwoord geeft op de smeekbede van deze hopeloze vader.
23. Toen zei Jezus tegen hem: ‘Of ik iets kan doen? Alles is mogelijk voor wie gelooft.’ 24. Meteen riep de vader van het kind uit: ‘Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’
Als je nog even wat doorleest zie je dat Jezus zonder nog door te vragen deze jongen bevrijdt van waar hij al van jongs af aan last van heeft. Jezus spreekt hem toe, pakt de jongen bij de hand en hij is genezen. Prachtig.
Ajax en Feyenoord gaat niet samen
Maar wat ik zo opvallend vind, is die reactie van zijn vader. ‘Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’ Hoe kan je dat nou zeggen? Hoe kan je tegelijkertijd ‘geloven’ en ‘ongeloven’? Het voelt voor mij een beetje alsof hij zegt: ‘Ik heb het warm en ik heb het koud!’ of ‘Ik ben voor Ajax en ik ben voor Feyenoord!’ Deze reactie vind ik twijfelachtig. Dit is het klassieke voorbeeld van niet zeker zijn van je zaak en dus door Jakobus, waar we het eerder over hadden, vergeleken worden met een golf in de zee die door de wind heen en weer wordt bewogen. Maar het lijkt Jezus niet te boeien, het weerhoudt hem er in ieder geval niet van om zijn werk te doen.
Jezus had boos kunnen worden om zijn twijfelende houding. Hij had zijn zoon niet kunnen genezen door een gebrek aan geloof. Dat doet hij allemaal niet. Hij kijkt deze gelovend ongelovige vader aan, draait zich naar zijn zoon en geneest hem, precies zoals de vader vroeg.
Blijkbaar gaat het niet om de hoeveelheid van zijn geloof of de kwaliteit van zijn geloof. Hij weet niet wat er gaat gebeuren en wat hij kan geloven, maar hij weet wél dat hij bij Jezus moet zijn. En Jezus gunt hem die ruimte om te twijfelen en het niet zeker te weten.
98% heeft behoefte aan meer openheid
Uit dat onderzoek dat ik eerder noemde blijkt dat 98% (!!) van de jongeren het mist om ervaringen van andere twijfelende christenen te horen. En ik herken dat ontzettend. Hoe vaak ik niet heb gehoord, na een kritische vraag gesteld te hebben op catechisatie, dat ik niet zoveel moet nadenken en ‘dat het daarom ook GELOVEN heet.’ En dat kan wel zo zijn, maar ik denk dat dat niet zou moeten betekenen dat die onzekerheden er ook niet mogen zijn en dat we er ook niet over moeten praten. Want dat cijfer dat ik net noem bevestigt dat er super veel behoefte is om te praten over geloofstwijfels. Het zou jou en de mensen om je heen echt kunnen helpen als je eerlijk vertelt wat jij moeilijk te begrijpen en geloven vindt.
Er is ruimte voor jouw twijfel en je bent welkom bij God
Dus aan de grote groep 80% van de jongeren die twijfelen wil ik meegeven: God is groter dan jouw onzekerheden. God kan wel tegen een stootje. Vertel hem alsjeblieft waar je mee zit. Dat wij mensen nou eenmaal alles dichttimmeren omdat we het doodeng vinden om iets niet zeker te weten, betekent niet dat God dit ook doet. Er is ruimte voor jouw twijfel, je bent welkom bij God en God kan door jouw ongeloof heen grote dingen doen, net als bij die vader in Markus 9.
Waardeloze golf
Ik begon met die tekst uit Jakobus: dat twijfelen ervoor zorgt dat je bent als een golf die heen en weer wordt geslingerd door de wind. En als ik hem nu nog een keer lees, denk ik daar wat anders over. Jakobus bedoelt dit niet als een maatstaf: zo van, pas als je 0% twijfelt, kan je God iets vragen. Nee, ik denk dat hij dit veel meer bemoedigend bedoelt: Doe het gewoon, twijfel niet en zeg het gewoon, vraag het gewoon! En dat stelt me dan wel weer een beetje gerust.
En als we dan misschien weer eens overvallen worden met vragen, dan zijn we soms maar onberekenbare, twijfelde golven. Want weet je wie die zee heeft gemaakt met al die golven erin? Juist, God. Hij kan het wel aan. Dus schaam je niet voor je twijfel en onzekerheid, maar praat erover, want God is altijd groter.
Kijk hier de preek van Wilke:
Via alle kanalen (TikTok, Instagram, website, YouTube, Facebook, EO-Jongerendag) proberen we jongeren te inspireren Jezus te volgen. Dit kunnen we alleen blijven doen als we genoeg leden hebben. Daarom een speciaal dankjewel aan alle mensen die ons steunen! Als je dat nog niet doet, zou je het dan willen overwegen? Klik hier voor meer informatie.
Geschreven door
Wilke
