PAASGEDICHT: De nacht voorbij

Een donk’re nacht was nu begonnen.
Gods eigen Zoon, Hij was toch zo groot?
Maar nu had satan overwonnen,
want Jezus, Hij was dood.

Tijdens Uw leven, Goede Herder,
heeft U zoveel wonderen gedaan.
Is het dan voor U te moeilijk,
om uit de doden op te staan?

Op Uw bevel gingen kreup’len lopen.
Door Uw woord liet U lammen staan,
Door Uw macht gingen er graven open,
door Uw liefde konden wij ’t Leven binnengaan.

Door Uw Godswoord stilden winden,
door Uw almacht werden duizenden gevoed,
door Uw genade mocht ik vrede vinden,
O Jezus, U bent het Die mij leven doet!

Maar nu U gestorven bent, mijn Redder,
zie ik niets meer van Uw macht,
Hoe moet ik nu verder,
in deze duist’re nacht?

Ik stelde deze vragen,
toen ‘k twee vrouwen lopen zag.
De dag was nog maar net gaan dagen,
’t was laat na de sabbatdag.

De vrouwen liepen ’t pad af,
bedroefd was hun gezicht.
Ze kwamen aan bij Jezus graf,
maar plots scheen daar een helder licht.

De vrouwen schrokken, nog gevangen in ‘t verdriet.
Maar toen sprak de man hen aan:
‘Degene Die U zoekt, Hij is hier niet!
Want Jezus, Hij is opgestaan!’

Ja, Jezus U bent werkelijk verrezen,
O God, wat is Uw genade groot,
dat ik in Uw Woord mag lezen,
dat U opstond uit de dood.

Niet de duivel was de winnaar,
niet de dood had de meeste macht.
Want, halleluja, U maakte het waar.
Voorbij is nu de duist’re nacht!

Gerco (19) woont in Katwijk, doet dit jaar een tussenjaar en hoopt in september Theologie te gaan studeren. Dit gedicht komt uit zijn dichtbundel 'Op de knieën'. Beeld: Marja Kroon