''Op mijn 17e runde ik mijn eerste eigen bedrijf''
Aan de universiteit in Leiden afstuderen, een master doen aan Oxford University en ondertussen door je eigen bedrijf al je schulden in één keer af betalen. Dit lukte Vicky van der Zee (24) en met het ‘ondernemer-zijn’ in haar bloed, ziet ze nog wel meer eigen bedrijven voor zich in de toekomst. ‘’Ik zie elke dag gaten in de markt. Ik hoef maar één idee te krijgen en morgen ben ik begonnen. Het liefst vandaag nog!’’
‘’Ik wilde altijd al naar een topuniversiteit. Alleen zijn er wel heel strenge selecties. Maar 5% wordt toegelaten. Ik meldde me aan voor een masterprogramma wat ik heel graag wilde doen, namelijk Toegepaste Taalkunde. Door mijn uitgebreide CV en enorme werkervaring ben ik uiteindelijk toegelaten.’’
‘’Op mijn 17e startte ik al mijn eerste bedrijf. Ik voelde me op school nooit echt uitgedaagd. Ik miste de toepassing in de praktijk. Ik houd ervan om in de boeken te zitten en ik ben verslaafd aan wetenschap. Toch moest ik mijn energie ergens kwijt. Zo ben ik in de ondernemerswereld gerold. Dat eerste bedrijf was in de beautybranche, maar het was niet helemaal mijn ding. Het bedrijfsleven erachter interesseerde me wel heel erg. Ik was voltijd aan het werk en mijn studie deed ik ‘erbij’. Voor en na mijn colleges zat ik op de zaak. Het ondernemerschap bood me veel avontuur. Bijna failliet gaan, winst maken, en het bedrijf innoveren en alles zelf, op jonge leeftijd, moeten oplossen.’’
Mijn studiegenoten solliciteerden bij het bedrijf dat ik runde. Zonder dat ze wisten dat ik erachter zat.
‘’Uiteindelijk ben ik op mijn 19e overgestapt op een studiecentrum. Ik gaf zelf al lange tijd bijles en ik zag een gat in de markt. Ik geloofde erin dat wanneer je leerstof op een andere manier aanbiedt dan op school, je het sneller leert. Ik zag mijn bedrijf als mogelijkheid om daarmee te kunnen experimenteren. Binnen drie maanden kon ik personeel aannemen. Ik was altijd al erg introvert, dus ik denk dat mijn studiegenoten niet eens wisten dat ik ondernemer was. Ik heb zelfs een aantal van hun sollicitaties bij mijn bedrijf voorbij zien komen.’’
‘’Zonder mijn bedrijf had ik mijn opleiding aan Oxford nooit kunnen betalen. Ik heb dan wel al mijn geld in dat bedrijf gestopt, maar het betaalde zich ook wel uit. Eigenlijk mocht naast mijn studie werken helemaal niet, omdat ik altijd aanwezig moest zijn op de universiteit. Ik kon die regels wel breken, omdat ik wist dat het gevolg het waard was. Ik studeerde veel in het vliegtuig als ik weer naar Nederland moest vliegen voor mijn bedrijf. Mijn vriend is ook een ondernemer in hart en nieren en is op zijn 19e van school afgegaan om zijn eigen bedrijf te beginnen. Hij begreep me heel goed en zette me dan bij m’n bedrijf af en zei: ‘Succes, ik zie je vanavond wel weer.’’’
Na 3,5 jaar heb ik mijn bedrijf verkocht. Met dat geld heb ik in één keer al mijn schulden kunnen afbetalen.
‘’Ik leende maximaal bij DUO en kreeg nog wat hulp van beurzen. Mijn vaste lasten kon ik dragen door de inkomsten die ik kreeg vanuit mijn bedrijf. Na 3,5 jaar heb ik mijn bedrijf verkocht. Ik vond dat ik toe was aan iets anders en het bedrijf verdiende meer aandacht dan ik het kon geven. Met dat geld heb ik in één keer al mijn schulden kunnen afbetalen en kon ik reizen en leuke dingen doen. Dat was wel heel lekker.’’
‘’Nu ben ik Universitair docent in Leiden. Daarnaast begeleid ik als freelancer studenten om een topuniversiteit binnen te komen. Eigenlijk lijkt het dus wel op het bedrijf wat ik zelf gerund heb. Het zou me ook niks verbazen als dit binnen enkele maanden uitloopt op een eigen bedrijf. Opnieuw een bedrijf runnen en laten groeien zoals toen ik 19 was wil ik zeker weer laten gebeuren.’’
Foto: Corine Zijerveld
Heb jij een mooi, ontroerend of hilarisch verhaal dat je met ons wilt delen? Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 06-83673700. Vinden we tof!
Geschreven door
Nienke