Op je bek gaan is zo gek nog niet

Hoe eerlijk kun je zijn?

Waarom willen we toch altijd alles beter maken? Omdat we in een maatschappij leven waarin we dingen fiksen. Voor bijna alles is een oplossing en je bent gek als je daar geen gebruik van maakt. Kun je geen kinderen krijgen? Dan kun je talloze behandelingen ondergaan en als dat niet lukt, adopteer je een kind. Een bevriend stel dat ervoor gekozen heeft niet tot het uiterste te gaan qua behandelingen, werd daar weleens raar op aangekeken. Waarom zouden ze dat niet doen? Maar zij besloten een andere weg in te gaan en hadden ook hun grens bereikt, zulke behandelingen hebben ook impact op je relatie. Hetzelfde geldt voor ons uiterlijk. Door Kim Kardashian weten we inmiddels dat je door middel van strobing schaduw in je wangen en een scherpe kaaklijn creëert. En als je uiterlijk je echt niet aanstaat kun je altijd nog een stapje verder gaan met plastische chirurgie.

Ik heb het idee dat het altijd nog een ver-van-mijn-bedshow is en dat in mijn omgeving dit niet gebeurt, maar het gemak waarmee vloggers die ik volg liposucties doen en lippen opvullen, brengt het toch wel erg dichtbij. Zo dichtbij dat ik ook weleens heb gedacht: wat als mijn borsten na een zwangerschap enorm zouden gaan hangen, zou ik ze dan willen liften? Het antwoord was nee, maar het feit dat het eventueel een mogelijkheid zou zijn... Daarnaast heb ik mijn ogen laten laseren, dat kun je met gemak ook een cosmetische ingreep noemen. De enige reden waarom ik dat wilde was dat ik geen bril meer wilde dragen. Toen ik onder het mes van de dokter lag, die letterlijk een sneetje in mijn oog maakte, vroeg ik me toch wel even af of dit nou eigenlijk wel verantwoord was...

Dat alles te fiksen is, tenminste, het feit dat we dat denken, is volgens mij wel echt iets van deze tijd

Maar is het ideaalplaatje dat ook? Een tijdje terug las ik: fit is het nieuwe slank. Met andere woorden: eerst was slank het schoonheidsideaal, maar nu is dat fit zijn. Vooral online zie je dat inderdaad, in de stories komen complete workouts van mensen voor en veel meiden profileren zich vooral op fit. Dat is ook meteen een probleem van Instagram. Veel mensen gebruiken Instagram om zich ergens op te profileren. Ze willen zichzelf bijvoorbeeld laten zien als expert ergens in. De meeste mensen die je volgt, hebben wel iets te verkopen. Of het is zichzelf, of hun business.

Ikzelf zie mijn Instagram ook best zakelijk. Dat verwachten veel mensen niet, maar er zit een vrij duidelijke strategie achter. Ik gebruik Instagram om mijn werk te laten zien en op die manier nieuwe klanten binnen te halen. Daarnaast gebruik ik het om me te profileren op het onderwerp #notsoperfect. Wat dat laatste betreft laat ik dus wel een gedeelte van mijn niet zo perfecte leven zien en dat is dus wel behoorlijk persoonlijk. Het is dus niet zo dat het nep is wat ik doe, maar heel eerlijk: als ik Instagram niet zakelijk ‘nodig’ had, zou ik het misschien niet hebben. Nu is #notsoperfect niet meteen iets heel zakelijks, daarachter zit werkelijk mijn drive om met elkaar op social media een eerlijker verhaal te delen.

Zoals ik hierboven beschrijf, denk ik dat het moeilijk is om superkwetsbaar te zijn, maar geloof ik er wel degelijk in dat het mogelijk is om een eerlijk(er) verhaal te delen. Het gaat dan heel bewust om de keuzes die je maakt. Ik zal twee voorbeelden noemen van keuzes die ik recent heb gemaakt.

1. Een lege zaal

Ik gaf een workshop op de christelijke ondernemersdagen. Van tevoren zette ik een foto in stories van de zaal waarin ik die zou gaan geven. Er was ruimte voor ongeveer twintig personen en ik storiede dat ik er zin in had en er klaar voor was. Er kwamen welgeteld twee personen. Ik had ervoor kunnen kiezen om dit niet te laten zien en het gewoon bij die eerste foto te laten. Geen haan had gekraaid naar mijn opkomst. Maar toch vond ik dat niet eerlijk. Daarom heb ik een foto van de twee aanwezige mannen gepost. Ik vond het ook helemaal geen falen, het was een heel leuke ontmoeting met de mannen en ze waren heel geïnteresseerd. Daarnaast was het gewoon helemaal niet druk op de dagen, dus het lag niet echt aan mijn workshop.

Iets soortgelijks maakte de bekende blogger Cynthia mee toen zij haar boek ging signeren bij een boekhandel. Ze twitterde dat er maar vijf mensen kwamen opdagen. Hierop reageerde de schrijfster Lisette Jonkman dat zij dat ook weleens had gehad. Dat is het toffe van eerlijk zijn op social media, het ontketent vaak een kettingreactie van eerlijkheid. Ik vond het leuk dat Cynthia hier ook eerlijk over was. Het is ook helemaal geen schande. Maar je kunt er makkelijk voor kiezen om het weg te laten.

2. Koos Make-uploos

Ik was een paar dagen in Egmond aan Zee om aan dit boek te schrijven en ging die dagen door het leven als Koos Make-uploos. Daar heb ik geen moeite mee, maar een mooie insta- foto levert het niet op. Het nadeel van Instagram vind ik dat er toch wel een beetje een druk is om je feed (het gedeelte waar- op al je fotootjes als een vierkante puzzel naast elkaar staan) ‘instaproof’ te houden. Dat betekent dus: goede afwisseling tussen een persoon op de foto, een at lay, iemand helemaal of alleen een hoofd en qua kleur een bepaald thema. In mijn geval wil ik dus regelmatig iets roods voorbij laten komen. Ik wil ook niet al te vaak zelf erop, maar ja, die foto’s van mezelf leveren dan wel weer de meeste likes op. Anyway, ik heb dus daar in Egmond een foto gepost van die keer dat ik op Tweede Kerstdag aan het strand was en goed in de make-up zat voor het kerstdiner. Dat vond ik best een fake actie van mezelf.

No one's life is as PERFECT as their Instagramfeed

Nogmaals: ik denk dat het heel gezond is om niet alles te delen. Een mens heeft grenzen nodig. Je kent dat model met die cirkels om je heen vast wel – zo niet, check het kader. Dat wat je deelt in je intieme zone, met mensen die heel dicht bij je staan, hoef je niet met iedereen te delen. Het is heel gezond om je ziel en zaligheid niet aan iedereen bloot te geven. Het past bij een gezonde volwassen ontwikkeling om aan te voelen wat je wel en niet deelt. Te veel delen kan ook ongezond zijn en mensen kunnen er misbruik van maken. Het is goed om een intuïtie te ontwikkelen op dit gebied, zodat je aanvoelt wie je wel en niet iets kunt toevertrouwen. Als je het zo bekijkt, is het dus heel logisch om niet alles op social media te plempen.

Aan de andere kant pleit ik wel voor andere keuzes in wát we laten zien. Neem mijn eerste keuze; ik ben blij dat ik wel een eerlijk beeld heb geschetst van de workshopsituatie. Want het is bemoedigend om als ondernemers, maar ook gewoon als mensen, te zien dat het bij de ander ook niet altijd helemaal vlekkeloos gaat. Ik vind het van anderen ook fijn om te lezen dat ze er weleens onzeker over zijn of ze de volgende maand weer genoeg opdrachten hebben. Eerlijkheid bemoedigt en geeft lucht.

Dit fragment komt uit het boek #notsoperfect – durf te falen van Eline Hoogenboom (hoofdstuk 4: #SOCIAL MEDIA).

Lees het interview met Eline over falen in BEAM Magazine #2! Krijg je (nog) geen BEAM Magazine op de mat? Vraag een gratis proefexemplaar aan of word BEAM-supporter en krijg BEAM Magazine 4x per jaar thuisgestuurd!

BEELD: Nienke van Denderen​