Offeren: Bloed als goedmakertje

Het offeren van bokjes, schapen, runderen en duiven komt al vroeg in de bijbel voor. Het was het symbool van rechtvaardigheid en genade. De mens mocht, ondanks zijn zonde, blijven leven. In plaats van de mensen, moesten sommige dieren lijden. God en de Israëlieten zouden nu in liefde en genade naast elkaar kunnen leven, maar dat verliep niet vlekkeloos. Jesaja sprak erover en zei dat de voortdurende offers van de Israëlieten betekenisloos waren geworden. Ze negeerden de armen, slachtten een schaap en offerden dat aan God. Ze negeerden de onderdrukten, slachtten een rund en offerden dat aan God. De Israëlische koningen verdraaiden het recht, slachtten een duif en offerden dat aan God. MAAR zo werkte dat niet! Er zou een koning komen die ook dienaar zou zijn… Jezus vervulde die belofte. Jezus: de Koning van Israël. Hij nam de schuld op zich voor alle fouten die de mensen hadden gemaakt. Dit keer was het geen geitje. Dit keer was het Jezus. Zijn leven werd geofferd. Maar zijn dood was niet het einde. Hij stond weer op en brak zo de macht van de dood en het kwaad. Sindsdien is het, in het christendom, klaar met de offers. Maar hoe doen we dat nu dan, anno 2017? Denk maar niet dat de rituelen die hiernaar herleiden uit onze levens zijn verdwenen. Ben je gedoopt? Precies! Zoals Jezus doodging, ging jij even (deels) onder water. Eventjes ‘dood’. Weer boven of gewoon droog staat symbool voor de wederopstanding. De heilige handeling die dopen heet, verbindt je met Jezus’ dood en opstanding. En dat is niet het enige wat ons mee terug in de tijd neemt. Wat dacht je van het Heilig Avondmaal? Het is een herhaling van het laatste avondmaal dat Jezus met zijn discipelen had. Hij gebruikte het brood en de wijn om te vertellen over zijn naderende dood. Nog regelmatig vindt dit ritueel in de kerk plaats zodat we deelhebben aan de herinnering aan de kracht van Jezus’ dood en aan zijn leven. We herinneren ons Gods liefde en genade. De kracht die Jezus terugbracht vanuit de dood is dezelfde kracht die af kan rekenen met het slechte in onze levens en verandert ons in mensen die levens leiden vol liefde en vrede. Heb jij hier weleens bij nagedacht tijdens het avondmaal? God heeft recht op onze toewijding. Het is niet meer dan redelijk, toch? Jezus heeft ons immers zelf gekocht met zijn bloed (1 Petrus 1:18,19; Openb. 5:9). Ergens zou het misschien zelfs wel makkelijker zijn om een dier te offeren, zoals de moslims nog steeds doen. Vind je niet? Maar aangezien dat geen optie is, om af te sluiten, drie tips om stil te staan bij het offer Jezus voor ons gebracht heeft. 1.    Doe bewust mee met het avondmaal. Stop met het gapen en ga niet achteloos acherin de rij staan voor een stukje brood en een slokje wijn (of druivensap). Dit keer bedenk je wat dit betekent en waarom dit ritueel een onderdeel van jouw leven uitmaakt. MISSCHIEN doe je dit altijd al, in dat geval: keep up the good work. 2.    Vraag achteraf eens aan je kerkgenoten of ouders hoe zij hierin staan. Hoe beleven zij het avondmaal en staan zij er zo bewust bij stil? Niet alleen kan je tot nieuwe inzichten komen, misschien veroorzaak je deze ook wel bij een ander. 3.    Praat met anderen over het offer dat Jezus bracht. Hoe denken zij over offeren en hoe staan zij hierbij stil? En dan zegt God: “Stel je lichaam tot een levend offer” (Rom 12:1). Dat is best moeilijk. Hoe denk jij daarover? Laat het ons weten door een mailtje te sturen naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 0683673700.