Naomi (17) zag bekendheid als cadeau van God totdat niets meer lukte: ‘Hoezo overkomt mij dit?’
Van The Voice Kids naar SuperKids naar het Junior Songfestival (wat ze eerst stiekem heel cringe vond👀): de droom van veel tieners werd voor haar werkelijkheid. Met haar 122K volgers op TikTok is Naomi Traa (17) een voorbeeld voor veel jongeren. Maar wist jij dat ze ook christelijk is? 🤲 Ze werd gedoopt op haar tiende en kon de hele wereld aan, totdat een plotselinge depressie haar leven stil liet staan. “Opeens lukte het niet meer het vrolijke, energieke meisje te zijn dat ik ooit was en waar ik om bekend sta.”💔
Huh, is ZIJ christelijk?!
Het eerste christelijke wat Naomi liet zien online, was een cover van een christelijk liedje (scroll verder voor deze video👀). Reacties stroomden binnen: ‘huh, is zij christelijk?’. Als jong meisje ging ze al naar de kerk met haar gezin: “Het was ons moment dat we samen waren en we als familie iets konden doen. Ik merk dat toen ik ouder werd, ik mezelf er ook steeds meer in ging verdiepen.” Dit deed ze op haar eigen manier: “Ik heb de Bijbel gelezen, maar ik merk dat mijn manier om met God te praten en Hem te leren kennen is door muziek. Ik zit in het worshipteam van de kerk. Toen ik ouder werd, ging ik meer nadenken over de betekenis van de liedjes: wat betekent het voor mij? Het zingen op het podium is een mooie manier om het geloof te delen. Om de woorden van God te kunnen brengen naar anderen, maar ook om zelf te beseffen wat deze woorden betekenen.”
Uh, wie is Naomi? ✨
Naomi is 17 jaar en begon al vroeg met zangwedstrijden op tv: The Voice Kids (2018) en Superkids (2019). In 2020 won ze de finale van het Junior Songfestival met Girlband Unity. Ze vertegenwoordigden Nederland en werden vierde van Europa. In 2021 won Unity de Tina Aways met ‘Grootste Talent’. In 2022 bracht ze haar eigen single uit over online pestgedrag: ‘Shouldn’t Care’.
‘Ik schaamde me voor mijn geloof’
“Op social media heb ik nooit over mijn geloof gedeeld. Ik vond het altijd een privé-dingetje. Ik vind het geloof heel mooi en daarom ook belangrijk dat iedereen dat mag weten, maar op mijn jonge leeftijd, moet ik eerlijk zeggen dat ik me vroeger schaamde voor het geloof. Ik zat in een omgeving waar niemand gelovig was. Nu op TikTok zie je steeds meer jongeren die openlijk over het geloof praten, maar in mijn jeugd was dit veel minder.
Ik was ‘het rare meisje dat in een God geloofde’
Ik was ‘het rare meisje dat in een God geloofde’. Daarom heb ik het voor andere mensen een beetje uitgezet en werd het meer een gezin-ding waar anderen niets over hoeven te weten. Maar naarmate ik steeds meer een rol kreeg in het leven van jonge mensen, vond ik het op een bepaald moment wel belangrijk om iets over mijn geloof te delen. Hoe mooi is het dat ik het geloof heb meegekregen vanuit thuis uit, en zelf ook het geloof heb gevonden!”
Always on Time🎵
“De betekenis van het liedje Always on Time is dat God altijd op het juiste moment in je leven komt en zo laat zien dat Hij er is. Die gedachte speelt wel een grote rol in mijn leven nu. Daarom besloot ik dit nummer te coveren. Alles wat op mijn pad is gekomen, kwam heel 'toevallig' en heeft me zoveel moois gebracht. Ik geloof dat Hij dit allemaal naar mij heeft gestuurd op het juiste moment. Zo ging het ook met de tv-shows. Het gebeurde allemaal zo random: ik werd daar op een of andere manier naar toegeleid. Ik kreeg opeens een gevoel dat ik mij moest opgeven. Dit kon alleen maar God zijn. Zo heb ik het op dat moment gedaan en is het gelukt."
Een deuk in haar geloofsleven: depressie
“In 2018 ben ik gedoopt, toen was ik tien jaar oud: ik was heel erg jong. Ik heb heel erg het gevoel gekregen dat dat niet het juiste moment was om dat te doen, want een paar jaar daarna ben ik plotseling in een depressie terechtgekomen. Ik merkte dat ik steeds minder zin kreeg in het leven. Ik was vooral boos op mezelf, ik had heel veel vragen. Daarin heb ik weinig gemerkt van God. Ik ben mijn hele leven in de kerk opgegroeid, en daarom vond ik het lastig om te begrijpen: waarom ik? Hoezo overkomt mij dit? Ik raakte mijn geloof kwijt en ik was zoekende naar wie ik zelf was en wat dit ernaar heeft gemaakt dat dit mij overkwam.
Ik had spijt van mijn doop.
“Het was confronterend om te zien dat ik mezelf steeds meer aan het verliezen was. Als kind was ik zo blij, zo open, zo energiek. Dan is die overgang heel groot als je dat als 14-jarige dat opeens niet meer hebt, en je niet meer vrolijk en enthousiast kan zijn. Dat is een grote verandering in mijn leven, ook voor de mensen om mij heen. Dat heeft veel verdriet opgeleverd. Ook gaf muziek me niet meer het effect dat het me blij maakte. Dat is heel confronterend, omdat je zo erg je best doet diegene te zijn. Maar dat lukt niet en dat is heel pijnlijk. En nog steeds heb ik dagelijks te maken met beelden uit die tijd die ik niet los kan laten. Het zijn traumatische dingen die ik ooit heb gezien of mee heb gemaakt die eigenlijk steeds in mijn hoofd terugkomen. Hier heb ik mij lang voor geschaamd: het voelde alsof ik mij aanstel. In therapie probeer je deze beelden te zien als iets positiefs, hierdoor krijg ik er gelukkig steeds minder last van.”
Waarom ik? Hoezo overkomt mij dit?
Bang voor reacties
“In diezelfde periode kreeg ik veel te maken met negatieve reacties op social media. Je hoort mensen vaak zeggen: 'Je moet het negeren!’ Maar wat als het niet lukt om het te negeren? Als iedereen over alles wat te zeggen heeft, krijg je al snel het gevoel: dan post ik wel helemaal niks meer. Mensen zijn zo bezig om dingen te zoeken om je op te pakken. Je moet dan zo erg opletten op wat je post, over dingen waar je helemaal niet over nadenkt. Ik durf nooit te kijken wie mijn post gezien heeft, omdat ik bang ben dat mensen het gênant vinden.”
Ik durf nooit te kijken wie mijn post gezien heeft, omdat ik bang ben dat mensen het gênant vinden.
“Over social media reacties kan je nog zeggen: ‘je ziet die mensen toch niet: boeien!’ Maar op school heb ik best wat nare ervaringen gehad. Op de middelbare school, begon ik een beetje met tv. Dan merk je toch dat mensen dat heel raar vinden of een sterke mening over je hebben. Ik werd als 12-jarig meisje de hele tijd nageroepen. Tijdens mijn depressie ben ik vaak niet naar school geweest. Toen ik er weer was, voelde het alsof mensen dachten: ‘o, zij komt ook weer een keer naar school’. Alsof ik een heel lui leven had. Ik ben daardoor ook van school gewisseld: ik wilde een nieuwe start maken. Nu heb ik mij aangemeld voor een muziekopleiding: een plek waar mensen mijn passie begrijpen.”
Nog een keer laten dopen?
“Nu ik steeds meer uit mijn depressie kom, wil ik mij nog een keer laten dopen. Juist toen het zo slecht ging dat ik eigenlijk wilde opgeven, was er iets in mij dat er toch voor heeft gekozen door te gaan. Ik ben sterker in mijn geloof geworden en mijn band met God is nu veel beter, omdat Hij mij heeft laten zien dat het écht wel goedkomt. Dat is mijn getuigenis. Ik heb het idee dat ik wat verstandiger en wijzer ben en mijn geloof nooit meer wil kwijt raken. Nu het beter gaat, realiseer ik dit steeds meer en zou het nu een krachtiger moment zijn om mij nog een keer te laten dopen."
Dat is mijn getuigenis.
“Ik vind het belangrijk aan mensen te laten zien dat juist bij de personen bij wie je het minst verwacht, er meer achter kan zitten. Veel jonge meisjes volgen mij en daarom post ik ook steeds meer over mijn onzekerheden. Ik had heel erg het gevoel dat ik niet normaal was: ik voelde me een uitzondering en gek en raar dat ik zulke gedachten had. Daarom vind ik het belangrijk dat meer mensen dit zien en beseffen dat het helemaal niet gek is als mensen dit zo voelen.”
Lees ook over:
