“Mijn vriendengroep gelooft niet, ik wel”

“We leerden elkaar kennen door ons baantje bij de supermarkt. Ik weet niet meer precies hoe het begon. Het gebeurde gewoon. Op een avond gingen we een keer samen spelletjes doen. Dat was de eerste van vele gezellige avonden.” Niet op zondag werken
“Omdat ik niet op zondag werkte en naar de gereformeerde school ging, wisten zij eigenlijk vanaf het begin wel dat ik christen ben. Maar we hebben het toen niet echt besproken. Dat kwam later pas. Ze waren, en zijn nog steeds, oprecht geïnteresseerd in wat ik geloof en waarom ik bepaalde keuzes maak. Bij mijn christelijke vrienden hoef ik dat niet uit te leggen. We hebben dezelfde achtergrond en daardoor zijn dingen sneller vanzelfsprekend. Ik weet niet of mijn band met mijn christelijke vrienden daarom beter of slechter is. Het is vooral anders. Dat vond ik in het begin wel wennen. Ik was niet gewend om om te gaan met mensen die anders naar de wereld kijken. Ik ging van de gereformeerde basisschool naar de gereformeerde middelbare school, dus mijn omgeving was altijd christelijk. Toen ik mijn vriendinnen leerde kennen ben ik wel anders over dingen na gaan denken en is ook mijn overtuiging wel anders geworden dan ik van huis uit heb meegekregen. Ik denk dat dat normaal is. Dat iedere jongere op een gegeven moment wel anders naar dingen kijkt dan zijn of haar ouders. Misschien is dat bij mij sneller gebeurd dan bij iemand die een christelijk opleiding heeft gevolgd en altijd christelijke vrienden heeft gehad.” Discussies
“Omdat mijn vriendinnen zo geïnteresseerd zijn in mijn geloof, heb ik het nooit moeilijk gevonden om erover te praten. Ze denken er serieus over na. Daarom juist kunnen discussies ook wel heftig zijn. Maar dat vind ik alleen maar goed. Het wordt pas lastig wanneer ik merk dat iemand ergens een mening over heeft, maar eigenlijk niet goed weet waar ze over praat.” 

Ik denk dat het zinloos is om mijn geloof aan hen op te dringen.

“Ik heb me er nu bij neergelegd dat ze niet in God geloven. Laatst hadden we het met kring van mijn studentenvereniging over naar de hemel gaan. Dat vind ik dan wel moeilijk. Maar ik probeer er ook niet te veel over na te denken. Misschien is dat een beetje vluchtgedrag. Maar ik denk dat het zinloos is om mijn geloof aan hen op te dringen. Dat werkt niet.”  Christelijke wereldje uitstappen
“Toch zou ik andere christelijke jongeren zeker aanraden om ook vrienden te hebben buiten je christelijke omgeving. Het verschilt denk ik wel per persoon of je daar makkelijk mee om kunt gaan. Ik sta sterk in mijn schoenen, dus ik weet dat mijn vrienden me niet van mijn geloof zullen af praten. Maar ik ben er wel van overtuigd dat iedereen een keer uit zijn christelijke wereld zou moeten stappen om te zien hoe de wereld echt in elkaar zit. Wanneer je zelf moet uitleggen waarom je bepaalde keuzes maakt en niet zomaar volgt wat je voorgeschoteld krijgt, ga je ook sterker in je geloof staan.” “Van mijn vriendinnen heb ik geleerd om veel minder veroordelend in het leven te staan. Ik kijk nu veel opener naar andere mensen en andere overtuigingen. Dat zal ik ongetwijfeld niet alleen van hen hebben geleerd, maar ik denk dat mijn vriendschap met hen daar wel een belangrijke rol in heeft gespeeld.” Beeld: Liefs van Siets.