Mijn tweelingbroer krijgt stufi, ik niet

“Hey Sander, vertel eens even, wat voor opleiding doe je en in wel jaar zit je?”
“Officieel zit ik nu in het derde jaar van de opleiding ‘dierenmanagement’, maar momenteel doe ik vooral vakken uit het tweede jaar. Na de middelbare school heb ik eerst een jaar de Pabo gedaan, maar uiteindelijk ben ik overgestapt naar ‘dierenmanagement’, dat paste beter bij mij.”

“En jij krijgt, in tegenstelling tot ik, nog studiefinanciering?”
“Ja, al hoewel dit wel het laatste jaar is dat ik daar recht op heb. Ik krijg een uitwonende beurs omdat ik op kamers zit, maar naast mijn studie werk ik ook nog fulltime in de horeca.”

“Weet je nog dat ik in Den Haag ging protesteren tegen de afschaffing van de studiefinanciering?”
“Nou je het zegt wel. Ik vond dat wel goed van je. Als je ergens niet achterstaat dan moet je dat zeker laten zien. Zo’n protest is daar een goede gelegenheid voor. Ik was het toen alleen niet met je eens. Ik vond het wel een goed idee dat het leenstelsel ingevoerd werd.”

“Huh? Waarom dan?”
“Ik zag om mij heen dat de stufi echt enorm werd uitgemolken. Studenten die zich alleen inschreven bij een studie om dat geld te krijgen en verder helemaal niet aan het studeren waren. Dat kost de overheid bakken vol geld. Natuurlijk vond ik het lullig voor jou dat je geen geld zou krijgen, want ik weet dat jij het systeem echt niet zo zou gebruiken.”

Jij had pech, en ik had geluk

“Ja, daar heb je natuurlijk ook gelijk in. Wij zijn gelukkig opgegroeid in een ‘rijk’ gezin. Wij zijn nooit iets tekort gekomen en onze ouders hadden voor de eerste twee jaar van onze opleiding gespaard. Ik kan mij alleen wel voorstellen dat anderen niet zo veel geluk hebben en daarom misschien niet kunnen studeren.”
“Precies, dat denk ik ook wel. Bovendien hebben sommige jongeren ook problemen waardoor studeren minder makkelijk is, bijvoorbeeld dyslexie of ADD. Daarom doen ze langer aan de opleiding en bouwen ze een hogere studieschuld op. Daar kunnen ze eigenlijk niets aan doen en dat is ook niet eerlijk!”

“Jij bent ook nog een keer van opleiding veranderd, zou je dat minder snel hebben gedaan als je geen stufi zou krijgen?”
“Ik denk dat ik dan niet geswitcht was. Kijk, als je echt niet op je plaats bent bij een opleiding, dan ga je sowieso wel switchen, stufi of niet. In mijn geval was dat anders. Ik vond de Pabo ook echt leuk, dierenmanagement leek mij gewoon nog leuker. Als ik geen stufi had zou ik meer aan het geld hebben gedacht.”

“Vind je het oneerlijk dat jij wel stufi krijgt en ik niet?”
“Het is toeval dat dat net zo is uitgekomen. Je had pech en ik had geluk. Het is ook niet zo dat ik op mijn luie kont stufi zit te innen. Ik werk ook fulltime om mijn studie te betalen.”

“Dat is zeker waar, en daarvoor heb ik ook wel respect. Het zou lulliger zijn als jij dat deed terwijl ik mij helemaal blauw leen.”
“Precies, en uiteindelijk is het ook maar goed dat jij degene bent die in het leenstelsel bent gevallen. Jij doet gewoon netjes je opleiding in vier jaar, terwijl dat bij mij niet meer gaat lukken, haha. Ik zou anders een veel hogere studieschuld opbouwen.”

“Dat is zeker waar. Als je nou eerlijk bent, waar geef jij je stufigeld aan uit?”
“Eerlijk? Kattenbrokken en chocoladerepen voor mijn vriendin. Maar natuurlijk gaat een deel ook naar mij studie en naar studieboeken.”

Heb jij een mooi, ontroerend of hilarisch verhaal dat je met ons wilt delen? Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 06-83673700. Vinden we tof!